ငါတုိ႔ဟာ မတူညီတဲ့ ဆုံမွတ္ေတြကုိ ေလွာ္ခတ္ရင္း ရြက္လႊင့္ေနၾကတာ
မခ်စ္ေသာ္လည္း ေအာင့္ကာနမ္းခဲ့ေပမယ့္ ပန္းတုိင္းက
ေ၀းတယ္ လဲြမွားတဲ့အျမင္ေတြနဲ႔ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္
တုပ္ေႏွာင္ရင္း
အနာေပၚ ဒုက္က်သလုိ နာနာက်င္က်င္နဲ႔ ထုဆစ္ပုံေဖာ္ခဲ့ၾကတယ္
လႈိင္းတံပုိးေတြ ျပင္းထန္လွတဲ့ ပင္လယ္ထဲ မေမာမပမ္း
ေျခကုန္လက္ပမ္း ကူးခတ္လုိ႔
ရင္းစားျပန္မရတဲ့ ေပးဆပ္မႈေတြနဲ႔ ေနေနခဲ့ရတယ္
ခံစားမႈလြန္ကဲတဲ့
အေတြးနဲ႔ အသိဥာဏ္ဦးစီးတဲ့အျမင္ဟာ လွပစြာ မွားယြင္းၿပီး
ေတ့လဲြလဲြေနခဲ့ၾကတယ္ သဲသဲကဲြကဲြ မျမင္ႏုိင္တဲ့ ေလာကအေမွာင္ထဲ
စမ္းတ၀ါး၀ါးေလွ်ာက္လုိ႔
မုိးေမွ်ာ္တုိက္ေတြ ယုိင္နဲ႔လာတယ္
ေဆြးေျမ့လာတယ္ က်ဳိးပဲ့လာတယ္
ႀကီးမားတဲ့ အက္ေၾကာင္းေတြ
ဟုိတစ္စ ဒီတစ္စဆုိသလုိ ထလာခဲ့တယ္
ေရွးရုိးစဲြမူ၀ါဒေတြက
တြင္တြင္က်ယ္က်ယ္နဲ႔ အခုထိ မင္းမူေနခဲ့တယ္
ေတြးေလေတြးေလ
အငတ္မေျပႏိုင္တဲ့ မူလဘူတလမ္းေၾကာင္းဟာ
ေတာႀကီးမ်က္မည္းထဲ
ဟီးထေလာက္ေအာင္ ေသာင္းၾကမ္းေနခဲ့တယ္
ႏွလုံးသားေရးမွာ
ကံမေကာင္းခဲ့သလုိ အၿပဳံးတရားေရးရာမွာ နိမိတ္မေကာင္းခဲ့ဘူး
အတိတ္ကုိ ေငးေမာရင္း ကံစီမံရာအတုိင္းနဲ႔ ေျဖသာေနခဲ့ေပမယ့္
မနက္ျဖန္မ်ားစြာက ဘယ္ခလုတ္ႏွိပ္ႏွိပ္ အဆုိ႔အပိတ္ေတြကို
ေဖာက္ထြက္ႏုိင္မွာမဟုတ္ဘူး
ရွားပါးလွတယ္ဆုိတဲ့ မ်ဳိးစိတ္တစ္ခုအတြက္
ကုိယ့္ႏွလုံးသားကုိ အန္ေကၽြးသင့္ရင္
လက္ထုိးအန္ခ်လိုက္ပါမယ္
တစ္ဆုိ႔ေနခဲ့တဲ့ မာနကုိလည္း ၿဖိဳလွဲေပးလုိက္ပါမယ္
တျဖည္းျဖည္း
မႈန္၀ါးသြားတဲ့ ၾကယ္ကေလးရဲ႕ လာရာလမ္းကုိ ေငးေမာၾကည့္ရင္း
ဘ၀ကုိ ခပ္ပါးပါးေလး ပုတ္ၾကည့္လုိက္ေတာ့
ေအာင္ျမင္မႈေတြ
လမ္းေပ်ာက္ေနသလုိ
ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြ ေသြဖယ္ေနခဲ့ပါတယ္။
ေမာင္မင္းစုိး
(၁၈-၄-၂၀၁၃)
Saturday, April 20, 2013
သုိ႔ . . . ကမၻာႀကီး နာက်င္စြာနဲ႔ ဒီကဗ်ာကုိ ေရးလုိက္တယ္။
သုိ႔ . . . ကမၻာႀကီး
နာက်င္စြာနဲ႔ ဒီကဗ်ာကုိ ေရးလုိက္တယ္။
----------------------------------------------
လွပတဲ့ေႏွာင္ဖဲြ႕မႈေတြနဲ႔ ေလွာင္အိ္မ္ႀကီးက စကားေျပာတယ္
ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ခင္းက်င္းထားတဲ့ ရုပ္၀တၳဳေတြဟာ ဘ၀ရဲ႕ေလာင္စာေတြပါ
အသြင္သ႑ာန္ေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းက ေခ်ာင္းေပါက္ေတာ့မယ္
ေမတၱာစစ္ေတြ ၾကင္နာမႈေတြ စာနာမႈေတြ နားလည္မႈေတြ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ ခြင့္လႊတ္မႈေတြ
သည္းခံမႈေတြ ညွာတာမႈေတြ တရားမွ်တမႈေတြ ေပးလုိက္ပါ
ထည္၀ါမႈေတြနဲ႔ ခ်ည္ေႏွာင္မထားလုိက္ပါနဲ႔
ညစဥ္ ေျခာက္လွန္႔လုိ႔ ေသြးပ်က္ဖြယ္ေတြနဲ႔ အိပ္ေရးပ်က္ခဲ့ရတဲ့ ေ၀ဒနာေတြ
ဆက္သြယ္မႈ ျပင္ပက တုန္႔ျပန္မႈမရွိတဲ့ ပေယာဂေတြ
ေျခလွမ္းတုိင္းမွာ ခြာမရေအာင္ ပူးကပ္ေနတဲ့ တားျမစ္မႈေတြ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း အလင္းတန္းေလးေတာင္ ျဖာက်မလာတဲ့ ၀ကၤပါစည္းေတြ
အၿပဳံးတစ္ခုအတြက္ ဟန္ေဆာင္မႈနဲ႔ တည္ေဆာက္ရတဲ့ နာက်င္ခံခက္ေတြ
တခစ္ခစ္ ရယ္ေမာသံေတြအတြက္ မက္ခဲ့ရတဲ့ အိပ္မက္ေတြနဲ႔
ဘ၀တစ္ခုလုံး ေမ်ာပါေနခဲ့တယ္။
တစ္စစီ က်ဳိးပဲ့ေနတဲ့ ႏွလုံးသားႏုႏုကုိ ျပန္ဆက္ေပးလုိက္ပါ
တစ္ခန္းလုံး ပူျပင္းေနတဲ့ အတြင္းအျပင္ မီးေတာက္ေတြကုိ ၿငိွမ္းသတ္ေပးလုိက္ပါ
အဆက္စပ္မဲ့ စီးေမ်ာေနတဲ့ စကားလုံးေတြကုိ ျပန္စုစည္းေပးလိုက္ပါ
အိပ္ယာေပၚ ယုိစီးေနတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကုိ သုတ္သင္ေပးလုိက္ပါ
ဆာေလာင္ေနတဲ့ နာက်င္မႈ ေ၀ဒနာေတြကုိ ေျဖသိမ့္ေပးလုိက္ပါ
စူးနစ္၀င္ေနတဲ့ စိတ္ဒဏ္ရာေတြကုိ ႏုတ္ပယ္ေပးလုိက္ပါ
ကမၻာႀကီးေရ . . .
နာက်င္စြာနဲ႔ပဲ ဒီကဗ်ာကုိ ေရးလုိက္ပါတယ္။
ေမာင္မင္းစုိး
(၁၇ / ၄ / ၂၀၁၃)
မွတ္ခ်က္။ ။ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိ ရည္ညႊန္းၿပီး ဒီကဗ်ာကုိ ေရးပါသည္။
.
နာက်င္စြာနဲ႔ ဒီကဗ်ာကုိ ေရးလုိက္တယ္။
----------------------------------------------
လွပတဲ့ေႏွာင္ဖဲြ႕မႈေတြနဲ႔ ေလွာင္အိ္မ္ႀကီးက စကားေျပာတယ္
ဖြယ္ဖြယ္ရာရာ ခင္းက်င္းထားတဲ့ ရုပ္၀တၳဳေတြဟာ ဘ၀ရဲ႕ေလာင္စာေတြပါ
အသြင္သ႑ာန္ေတြရဲ႕ ေနာက္ကြယ္က မ်က္ရည္စီးေၾကာင္းက ေခ်ာင္းေပါက္ေတာ့မယ္
ေမတၱာစစ္ေတြ ၾကင္နာမႈေတြ စာနာမႈေတြ နားလည္မႈေတြ ေမွ်ာ္လင့္ျခင္းေတြ ခြင့္လႊတ္မႈေတြ
သည္းခံမႈေတြ ညွာတာမႈေတြ တရားမွ်တမႈေတြ ေပးလုိက္ပါ
ထည္၀ါမႈေတြနဲ႔ ခ်ည္ေႏွာင္မထားလုိက္ပါနဲ႔
ညစဥ္ ေျခာက္လွန္႔လုိ႔ ေသြးပ်က္ဖြယ္ေတြနဲ႔ အိပ္ေရးပ်က္ခဲ့ရတဲ့ ေ၀ဒနာေတြ
ဆက္သြယ္မႈ ျပင္ပက တုန္႔ျပန္မႈမရွိတဲ့ ပေယာဂေတြ
ေျခလွမ္းတုိင္းမွာ ခြာမရေအာင္ ပူးကပ္ေနတဲ့ တားျမစ္မႈေတြ
ေမွ်ာ္လင့္ျခင္း အလင္းတန္းေလးေတာင္ ျဖာက်မလာတဲ့ ၀ကၤပါစည္းေတြ
အၿပဳံးတစ္ခုအတြက္ ဟန္ေဆာင္မႈနဲ႔ တည္ေဆာက္ရတဲ့ နာက်င္ခံခက္ေတြ
တခစ္ခစ္ ရယ္ေမာသံေတြအတြက္ မက္ခဲ့ရတဲ့ အိပ္မက္ေတြနဲ႔
ဘ၀တစ္ခုလုံး ေမ်ာပါေနခဲ့တယ္။
တစ္စစီ က်ဳိးပဲ့ေနတဲ့ ႏွလုံးသားႏုႏုကုိ ျပန္ဆက္ေပးလုိက္ပါ
တစ္ခန္းလုံး ပူျပင္းေနတဲ့ အတြင္းအျပင္ မီးေတာက္ေတြကုိ ၿငိွမ္းသတ္ေပးလုိက္ပါ
အဆက္စပ္မဲ့ စီးေမ်ာေနတဲ့ စကားလုံးေတြကုိ ျပန္စုစည္းေပးလိုက္ပါ
အိပ္ယာေပၚ ယုိစီးေနတဲ့ မ်က္ရည္ေတြကုိ သုတ္သင္ေပးလုိက္ပါ
ဆာေလာင္ေနတဲ့ နာက်င္မႈ ေ၀ဒနာေတြကုိ ေျဖသိမ့္ေပးလုိက္ပါ
စူးနစ္၀င္ေနတဲ့ စိတ္ဒဏ္ရာေတြကုိ ႏုတ္ပယ္ေပးလုိက္ပါ
ကမၻာႀကီးေရ . . .
နာက်င္စြာနဲ႔ပဲ ဒီကဗ်ာကုိ ေရးလုိက္ပါတယ္။
ေမာင္မင္းစုိး
(၁၇ / ၄ / ၂၀၁၃)
မွတ္ခ်က္။ ။ တစ္စုံတစ္ေယာက္ကုိ ရည္ညႊန္းၿပီး ဒီကဗ်ာကုိ ေရးပါသည္။
.