ကဗ်ာေရးျခင္းျဖင္႕ မိမိကိုယ္မိမိ ယံုၾကည္မႈအျပည္႕ရွိပါ
ကဗ်ာNet ကဗ်ာရွိမွ ၾကာရွည္ခံမယ္ ကဗ်ာႏွင့္ ေမတ္ၱာ ေပါင္းစပ္၀န္ေဆာင္ပါ
ကဗ်ာသည္သာ အမိ ကဗ်ာသည္သာ အဖ ကဗ်ာဟိုတယ္ ကဗ်ာေရြးေကာက္ပြဲ
ဖ်ားနာကိုက္ခဲျခင္းအတြက္ ကဗ်ာဂ်က္စစ္နံပါတ္တစ္ ကဗ်ာလစဥ္သံုးပစ္ၥည္း
ကဗ်ာသေဘာထား ကဗ်ာအားကိုးပုဆိန္႐ိုး အဆိုးျမင္၀ါဒီမ်ားအား ဆန္႔က်င္ၾက
ကဗ်ာMovie ကဗ်ာေရးဦးတည္ခ်က္ ၄ ရပ္ ကဗ်ာကြာေစ့ ကဗ်ာ caffee
လူမ်ဳိးဘာသာမေရြး သံုးေဆာင္ႏုိင္ေသာ ကဗ်ာ ကဗ်ာကင္းမဲ့ဇုန္ ကဗ်ာလမ္းလႊဲမွ ေမာင္းပါ
ကဗ်ာအပူလိမ္းေဆး Restaurant ေအာက္ပါကဗ်ာမ်ားအား မွန္၊ မွား ေျဖပါ
ကဗ်ာသည္ လူမႈအဖြဲ႕အစည္းျဖစ္သည္ ကမ္ၻာႏွင့္အနီးတစ္၀ိုက္ ယေန႔ကဗ်ာရြာရန္ရြာႏႈန္း
၈၀ ျဖစ္သည္ ကဗ်ာေပၚသို႔ အမ်ဳိးသမီးႏွင့္ ေယာက်္ား အေျခာက္ မည္သူမွ်မတက္ရ
ကဗ်ာကုမ္ၸဏီမွ ထုတ္လုပ္ေသာ ကဗ်ာေဆးစြမ္းေကာင္းမ်ား ကဗ်ာမွတ္သားဖြယ္ရာမ်ား
ကဗ်ာအရင္းအျမစ္မ်ား တုိးပြားေစေရး ကဗ်ာသည္ ဖာျဖစ္သည္ မွား
ကဗ်ာသည္ ကမ္ၻာျဖစ္သည္ မွား ကဗ်ာသည္ ကဗ်ာျဖစ္သည္ မွား
ကဗ်ာသည္ တစ္ခုခုျဖစ္သည္ မွား ကဗ်ာသည္ မရွိ မွန္
ကဗ်ာအား ေႏွာင့္ယွက္ဖ်က္ဆီးေနေသာ ျပည္တြင္းျပည္ပအဖ်က္သမားမ်ား ေခ်မႈန္းၾက
ကဗ်ာႏွင့္ပတ္သက္၍ ေခတ္္မီဖြံ႕ၿဖိဳးတိုးတက္ေသာ ႏုိင္ငံေတာ္သစ္တစ္ရပ္ တည္ေဆာက္ပါ
ကဗ်ာသံုးစြဲပံုအညႊန္း ကဗ်ာေရးျခင္းျဖင့္ မိမိကုိယ္မိမိ ယံုၾကည္မႈရွိပါ ခ်ဳိ႕ယြင္းေနေသာ ကဗ်ာမ်ားအား
ကဗ်ာကုမ္ၸဏီမွ ေရြးခ်ယ္မည္မဟုတ္ပါ ကဗ်ာ၀န္ထမ္းမ်ား ၀င္ေရာက္ကံစမ္းခြင့္ မရွိ
ကဗ်ာတုိ႔ရဲ႕ ကဗ်ာဘီယာ ပစ္ၥည္းမွန္ ေစ်းႏႈန္းမွန္ ကဗ်ာသကၤန္းကမ္ၻာေက်ာ္
ကဗ်ာအေဆာက္အအံု ကဗ်ာအား ေစာ္ကားသူမွန္သမွ် ဘံုရန္သူအျဖစ္ သတ္မွတ္ေခ်မႈန္းၾက
ကဗ်ာသြားကိုက္ေပ်ာက္ေဆး ေရမရွိေပမယ့္ ကဗ်ာရွိတယ္ ေလမရွိေပမယ့္ ကဗ်ာရွိတယ္
ေျမမရွိေပမယ့္ ကဗ်ာရွိတယ္ ကဗ်ာေရးျခင္းျဖင့္ မိမိကိုယ္မိမိ ယံုၾကည္မႈအျပည့္ရွိပါ
ကဗ်ာ ALCA 00% ကဗ်ာမီနီမတ္ ကဗ်ာစင္တာ ကဗ်ာကာမအားတုိးေဆး
ေစ်း၀ယ္ရင္ ကဗ်ာ၀မ္းမွာမွ စိတ္ခ်ရပါတယ္ရွင္ ကဗ်ာေဆာ့၀ဲလ္
ကဗ်ာႏွင့္ပတ္သက္၍ ယံုမွားသံသယျဖစ္ေနလွ်င္ ကဗ်ာဆရာမ်ားထံတြင္ ေမးျမန္းပါ
ကဗ်ာပလာဇာ ကဗ်ာအတြင္းေရးကို ၀င္ေရာက္စြက္ဖက္ေႏွာင့္ယွက္ေသာ
ျပည္ပႏုိင္ငံမ်ားအား ဆန္႔က်င္ၾက ကဗ်ာေရးျခင္းျဖင့္ မိမိကိုယ္မိမိ ယံုၾကည္မႈအျပည့္ရွိပါ
ကဗ်ာေဗဒ အမ်ဳိးသမီးမ်ား ကဗ်ာ၀တ္ဆင္၍ လမ္းေလွ်ာက္ထြက္ပါ
ကဗ်ာမ်ားအား 40% Dis ျဖင့္ ေလွ်ာ့ခ်ေရာင္းခ်ေပးေနပါၿပီ ကဗ်ာပန္းၿခံ ကဗ်ာ Entertainment
ကဗ်ာစမ္းသပ္ေရးစီမံကိန္း ကဗ်ာ၀န္ထမ္းမ်ား ကဗ်ာမွတ္တိုင္ပါတယ္ကြ ညက အိပ္မက္ထဲမွာ
ကဗ်ာေတြကို မက္တာ ကဗ်ာေတြက ကဗ်ာေတြ ျဖစ္သြားၿပီး ကဗ်ာေတြ ျဖစ္သြားတယ္တဲ့ကြာ
ဟာ... ဟင္... ဟယ္... ဟုတ္လား ကဗ်ာ ကဗ်ာလိမ္းေဆးသည္ ကမ္ၻာေပၚတြင္ အေကာင္းဆံုးျဖစ္သည္
ကဗ်ာေဗဒင္ေမးျခင္းျဖင့္ မိမိ၏ အခက္အခဲမ်ားအား ေက်ာ္လႊားရင္ဆိုင္ပါ ကဗ်ာမိလ္ႅာ
ကဗ်ာ Club ကဗ်ာေရးျခင္းျဖင့္ မိမိကုိယ္မိမိ ယံုၾကည္မႈအျပည့္ရွိပါ
ကဗ်ာအမိႈက္ ကဗ်ာဖ်ာ ကဗ်ာရြာ ကဗ်ာမသာ က်င္ႀကီးက်င္ငယ္စြန္႔လိုလွ်င္ ကဗ်ာေနရာတြင္ မစြန္႔ရ
ကဗ်ာေရွ႕တြင္ ကားအ၀င္အထြက္ရွိသည္ ပိတ္မရပ္ရ ကဗ်ာမုန္႔တုိက္ sucide
ဇာတိ(ဖ်ာပံု)
ရမ္းပစ္တဲ႕ က်ည္ဆန္နဲ့ မေသခ်င္ဘူး (လ်င္တယ္ထင္ရင္ စေတာ့STOP)
သိပ္ၿပီးေတာ့ စိတ္ပါစရာ မလိုဘူး စမယ္ေဟ့ဆိုတာနဲ႔ နိဒါန္းဟာ ရင္ဘတ္မွာ
ျမားတန္းလန္းနဲ႔ ေသတယ္ ၁၀၀ သန္႔စင္ၿပီး ေမတ္ၱာတရားကို စိတ္ခ်ယံုၾကည္စြာ
သက္၀င္ၾကပါစို႔ နိဒါန္းထဲ တန္းလန္းနဲ႔ တက္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္တယ္ ရြက္ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္တယ္
တက္က်ဳိးရင္ လက္ထုိးေလွာ္ၾကတာေပါ့ ေလ်ာ္ၾကတာေပါ့ ႏုိင္သူစားစတမ္း
ေရာက္ၿပီလား ေမးခြန္းလား အလိုက္သင့္အလ်ားသင့္လား စိတ္လိုလက္ရ ဘ၀ဆိုတာကို
ခင္တြယ္ဖူးသလိုလိုပဲ ၿပီးမွ စာလံုးေပါင္းသတ္ပံုနဲ႔ ကိုက္ၾကည့္ၿပီး မႀကိဳက္ေတာ့ဘူး စကားလံုးေတြကို
ေပါင္းလိုက္ သင္းလုိက္ ႏုတ္လိုက္ ဆုတ္္လိုက္ ဒီေျမမွာ ဘယ္အပင္မွ မသန္ဘူး
ၿငိေတာ့ မၿငိေသးဘူး အခုအထိ ဒါေပမဲ့ ေမြ႕ေလ်ာ္မိ အေငြ႕ေတြကို ေငြေပး၀ယ္ရတဲ့ ေခတ္
ဘ၀ကိုက ဆိုးတာလား ဒိုးမွာလား ဒီည လမ္းေၾကာင္းရွိတယ္ ၿငိၿပီ ဒါပဲ ၾကားရင္အေၾကာင္းျပန္
ေသျခင္းဟာ လက္တစ္ကမ္းမွာ စီးကရက္ဟာ လက္တစ္ကမ္းမွာ အရက္ခြက္ဟာ လက္တစ္ကမ္းမွာ
ကဗ်ာဟာ ကိုယ္န႔ဲ အေ၀းဆံုးမွာ ဟား တိုက္ ရယ္ ေမာ ေဟာ ေဟာ ေဟာ ဒီလို ဒီလို
လို လိုေနတဲ့ ကြက္ လပ္ ေတြ
ကုိယ့္အေရျပားေပၚမွာ ေသြးအစို႔ခံၿပီး ထုိးမယ့္ ေဆးမင္ေၾကာင္အတြက္ေတာ့
စိတ္ခ်ေသခ်ာတဲ့ ႐ုပ္ပံုျဖစ္ဖို႔ လိုမယ္
တက္ၿပီးမွ တူးမွာလား တူးၿပီးမွ တက္မွာလား ကုိယ့္အေရျပားေပၚမွာ ထုိးမယ့္
တက္တူးအတြက္ေတာ့ ေသြးအစို႔ခံရမယ္
လို႔ ကိုခင္ေအာင္ေအးက ေျပာရဲ႕ ဒါေၾကာင့္လည္း ေဆးမင္ေၾကာင္လို႔ ေျပာရဲ႕တက္တူးကို ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ့
ဒါေၾကာင့္လည္း ကဗ်ာေရးရဲ႕ မိုက္ရဲ႕ အိမ္ေထာင္မႈ ဘုရားတည္ ေဆးမင္ရည္စုတ္ထုိး ခပ္႐ိုင္း႐ိုင္းကဗ်ာမ်ဳိး
မေရးရင္ ပိန္းတယ္လို႔ ခ်ာတိတ္တခ်ဳိ႕က ထင္ရဲ႕ တြင္းဆိုလည္း နက္နက္တူးမိရဲ႕ အလြယ္တကူ တက္တူးမ်ား
ဗမာ့ေသြးလို႔ ထုိးၿပီးမွ မွားလည္း ျပန္ျပင္လို႔ ရတဲ့ တက္တူးမ်ား ကိုယ့္မွာ
အသံုးမက်တဲ့ အံသြားတစ္ေခ်ာင္းရွိတယ္
ကိုယ့္မွာ ခဏခဏကိုက္တဲ့ ေနာက္ထပ္ အံသြားတစ္ေခ်ာင္း ရွိတယ္ အံသြားေပၚမွာတက္တူးထုိးခ်င္တယ္
အံသြားေတြဟာ တက္တူး ထုိးလုိ႔ မရဘူး အံသြားေတြကို အန္တုခ်င္လိုက္တာ
အံသြားေတြက စားတယ္ အံသြားေတြက ၀ါးတယ္ အံသြားေတြက ေယာင္ေယာင္ကန္းကန္းေတြပဲ
အံတိုေနၿပီ ဒီေတာ္ကီေလာက္နဲ႔ တက္မလာနဲ႔ ရန္လိုေနၿပီ ျမင္ျမင္သမွ်ကို
ရမ္းပစ္လိုက္ခ်င္တာ အရမ္းပဲ လမ္းလြဲ
အလ်င္လိုလို႔ လမ္းအိုလိုက္တယ္ လမ္းက လြဲတယ္ အရမ္းပဲ အိုေက လမ္းတည့္ေပးပါ
ရမ္းပစ္တဲ့ က်ည္ဆန္နဲ႔ မေသခ်င္ဘူး
တဲ့ခ်ိန္ပစ္တဲ့ က်ည္ဆန္နဲ႔ပဲ အသက္ထြက္ခ်င္မိ
5
4
3
2
1
F - I - R - E !!!!!!!!!
ခင္ေအာင္ေအး၊ ဆူးခက္မင္း
ကုိယ္႕ႏုိင္ငံအေရးအသား
စုလစ္မြမ္းခၽြန္အေဆာက္အအံုမ်ား၊ အစိုးရ႐ုံးႀကီးမ်ား၊ ဇိမ္ခံဟုိတယ္ႀကီးမ်ား၊
အဆင့္ျမင့္စားေသာက္ဆိုင္မ်ား၊ စူပါမားကတ္မ်ား၊ ေခတ္ေပၚညီလာခံခန္းမမ်ား၊
ညီညာျပန္႔ျပဴးသည့္ ျမက္ခင္းမ်ားႏွင့္ ေရာင္စံုဥယ်ာဥ္မ်ား၊
ၿပီးေတာ့ အလုပ္အကိုင္နဲ႔ အခြင့္အလမ္းေကာင္းမ်ား၊ ဂ်ီဒီပီျမင့္တက္မႈမ်ား၊
ၿပီးေတာ့ ကလီးဂါးဘားမန္းမ်ား၊ ဂြဒ္ဂါးဘားမန္းမ်ား စသည္မ်ား စသည္မ်ား
စသည္မ်ားျဖင့္ အစိုးရပိုင္႐ုပ္သံလိုင္းမ်ား၊ အစိုးရထုတ္သတင္းစာမ်ား၊ သတင္းစာသားမ်ား၊
စာသားမ်ား၊Text သက္သက္မ်ား၊ ဘယ္အရပ္ရပ္ ေနျပည္ေတာ္မွာ ဒီမိုကေရစီက်ေနတာလဲ
ကိုယ့္ဘ၀ကေတာ့ သူ႐ို႕အခ်င္းခ်င္း ဒဏ္ခတ္ပိတ္ဆို႔မႈၾကားမွာ က်ပ္တည္းသထက္ က်ပ္တည္းလာ
အရာကိစ္ၥအားလံုး သူ႐ုိ႕ အပိုင္လုပ္ထားတဲ့ ဆိုရွယ္လစ္နဲ႔ ကြန္ျမဴနစ္ေခတ္စနစ္ေအာက္မွာ
ကိုယ့္စိတ္ဟာ ေရာင္စံုသူပုန္ထလာ၊ အကြဲအၿပဲမ်ားလာ
စူပါပါ၀ါျဖစ္လာမယ့္ သူ႐ုိ႕ရဲ႕ လက္ခုပ္ထဲ ကုိယ့္အင္နာဂ်ီေတြ ကုန္ခန္းသြားရမွာလား
ေနာင္အႏွစ္ႏွစ္ဆယ္ သံုးဆယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္ရာဇ၀င္မ်ားရဲ႕ သတုိ႔သမီး မီႏုိပါ့စ္ ျဖစ္သြားေတာ့မွာလား
ကိုယ္တုိ႔ဘ၀ခရီးၾကမ္း လမ္းတံတားေတြ ျဖတ္ဖို႔ သူ႐ို႕ကို အခြန္အတုတ္ေတြ ဘယ္အထိေပးေနရဦးမွာလဲ
သူ႐ို႕က (သူ႐ို႕ဆိုတာ သူ႐ို႕ပဲေပါ့)
ကုိယ့္အိမ္တြင္းက တရားစီရင္ေရးအခန္းက႑ကို လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားဆဲ
ကုိယ့္ဘ၀ ကိုယ့္ကမ္ၻာ ကုိယ့္Networkု ေလာက ကုိယ့္ရြာကမ္ၻာ ကိုယ့္ရပ္ကြက္ေက်းရြာေလးရဲ႕
အေျချပဳအဖြဲ႕အစည္းေခါင္သူႀကီးမ်ား ျဖစ္ၾကကုန္ေသာ
တိုင္းရင္းသားအႏုပညာ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမ ေဆြမ်ဳိးခုနစ္ဆက္ ခုနစ္ရက္သားသမီး မိတ္ေဆြရပ္မိရပ္ဖ
အေပါင္းတုိ႔က ကိုယ့္အား ၿငိမ္ေအာင္ ၀ပ္ေအာင္ ပိျပားေအာင္ တည္ေဆာက္ၾကဆဲ
အစည္းအေ၀းမွာ ကိုယ့္ကုိ မဖိတ္ၾကားဘဲ ကိုယ့္ဆႏ္ၵကို မငဲ့ကြက္ဘဲ
သူ႐ို႕အခ်င္းခ်င္း အတည္ျပဳလိုက္ၾကေပါ့
သူ႐ို႕သြားရာလမ္းတစ္ေလွ်ာက္ ကိုယ့္သဘာ၀အေလ်ာက္ ေပါက္ေရာက္ေနတဲ့
အကိုင္းအခက္ေတြ အခုတ္ခံရေပါ့
အစြန္းထြက္ေနတဲ့ ကုိယ့္သိမႈအေဆာက္အအံုေတြ အဖ်က္ခံရေပါ့
ကုိယ့္စိတ္လိုလက္ရ ဂရဖ္ဖတီေတြအေပၚ ေဆးထပ္သုတ္ခံရေပါ့
သူ႐ို႕မူနဲ႔ မကိုက္ညီလို႔ ကုိယ့္မူဟာ ပိတ္ကားထက္ အသက္မ၀င္မီ အျဖတ္ခံရေပါ့
ကုိယ့္ကဗ်ာေတြထဲ ေမႊေႏွာက္ လံုၿခံဳေရးအေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔
ကိုယ့္ဥပေဒနဲ႔ ကိုယ့္အဘိဓာန္ဟာ သူ႐ို႕ဥပေဒ သူ႐ို႕အဘိဓာန္နဲ႔ ပယ္ခ်ခံရမလား
ကိုယ့္ဘ၀ ကိုယ့္ကမ္ၻာထဲက
ရပ္ကြက္လူႀကီးမ်ား၊ ကိုုယ့္ေဂါပကလူႀကီးမ်ား၊ ကိုယ့္ရဲသားမ်ား၊ ကိုယ့္စစ္သားမ်ား၊ ကိုယ့္အမတ္မင္းမ်ား၊ ကိုယ့္ပါတီ၀င္မ်ား၊ ကိုယ့္၀န္ထမ္းမ်ား၊ ကုိယ့္စီးပြားေရးသမားမ်ား၊ ကိုယ့္ဓားျပမ်ား၊
ကုိယ့္သူခုိးမ်ား၊ ကိုယ့္လူလိမ္မ်ား၊ ကိုယ့္သူေတာင္းစားမ်ား၊ ကိုယ့္ရပ္ကြက္လူႀကီးမ်ား၊
ကိုယ့္ေဂါပကလူႀကီးမ်ား၊ ကိုယ့္ရဲသားမ်ား...
ကုိယ္လည္း သူငယ္ခ်င္းေပါင္းဖက္ဖို႔ လူသားအရင္းအျမစ္ကို ေတာင့္တပါတယ္
သီးျခားဆန္ၿပီး ထိန္းခ်ဳပ္မႈအနည္းငယ္ရွိတဲ့ ဘ၀မီဒီယာလြတ္လပ္ခြင့္မ်ဳိးကို
ကၽြန္ေတာ္ေတာင္းဆိုေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္
ကိုယ့္ခုနစ္ရက္သားသမီးအေပါင္း ေကာင္းက်ဳိးလုိရာဆႏ္ၵ ျပည့္၀ၾကပါေစ
ေမာင္ယုပိုင္
သူပဲ ေမး၊ သူပဲ ေျဖ၊ ၿပီးေတာ
ခင္ဗ်ား ဘာျဖစ္လုိ႔ ေက်ာ္ၾကားေနတာလဲလို႔ ေမးေတာ့ သူက “ကၽြန္ေတာ့္အေျဖလႊာ
ေတြေနာက္ ေမးခြန္းေတြက လုိက္လာလို႔ပါ”တဲ့...။ အဲဒီလိုဆို ခင္ဗ်ားအေျဖလႊာေတြက
ေမးခြန္းထက္ေစာေနတဲ့ သေဘာလားလုိ႔ ထပ္ေမးေတာ့ အဲဒီေမးခြန္းကို မေျဖႏုိင္ပါဘူးတဲ့...။
ခင္ဗ်ားဘ၀မွာ အခက္ခဲဆံုးအလုပ္က ဘာလဲဆိုေတာ့ သူမ်ားအိပ္မက္ေတြကို သူ႔ဆႏ္ၵက
လိုက္ေလ်ာမေပးႏုိင္တဲ့ နာတာရွည္ေရာဂါပဲတဲ့ . . .။ အဲဒီေရာဂါ
ဘယ္ေတာ့ေပ်ာက္မွာလဲလို႔ ေမးေတာ့ သူသာ ေပ်ာက္ရင္ ေပ်ာက္သြားပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီ
ေရာဂါကေတာ့ တစ္ေနရာရာမွာ က်န္ေနမွာပါပဲတဲ့...။ ဒါျဖင့္ ကူးစက္ေရာဂါလားဆို
ေတာ့ သူကိုယ္တုိင္က ကူးေအာင္ အစက္ကေလးေတြ ခ်န္ထားတာပါလို႔ ျပန္ေျဖတယ္...။
ခင္ဗ်ားက သူမ်ားအိပ္မက္ေတြ ပိတ္ထားေတာ့ ခင္ဗ်ားကိုလည္း တစ္စံုတစ္ခုက ျပန္ၿပီး ပိတ္
ေလွာင္ထားတယ္လို႔ မခံစားရဘူးလားဆိုေတာ့ သူကုိယ္တုိင္ကလည္း ေပ်ာ္ရႊင္မႈေတြရဲ႕ အျခားတစ္
ဖက္မွာ ရွိတဲ့ အတ္ၱက်င္းနက္နက္ထဲမွာ ပိတ္ေလွာင္ခံထားရတာပါပဲတဲ့...။ အဲဒီဘ၀ကို
ေက်နပ္လားဆိုေတာ့ ေၾကာက္တယ္တဲ့...။ ဒါျဖင့္ တစ္ခုခုကို ဖြင့္ၾကည့္လိုက္ပါလား
ဆိုေတာ့ “ပိတ္ထားတယ္”... တဲ့။ ဘာကို ပိတ္ထားတာလဲဆိုေတာ့ အခုမင္းကို ေျဖတဲ့
စကားလံုးေတြ မင္းရဲ႕ မွတ္ၪဏ္ထဲ ပါမသြားေအာင္ မင္းရဲ႕ သိလိုစိတ္ေတြကို ငါပိတ္ထားလိုက္
ၿပီ... တဲ့။ အဲဒီေတာ့ ... ကၽြန္ေတာ္ကလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကိုယ္ကၽြန္ေတာ္
ျပန္ဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္...။ အထဲမွာ...။ ...။
ေမာင္စိုးသစ္(မႏ္ၲေလး)
ေလ႕က်င္႕(အခ်စ္) ခန္းစ (၁)။ (၂)။ (၃)။ (၄)။ (၅)။
(၁) အိပ္ရာထ (၂) မ်က္ႏွာသစ္ (၃) သြားတုိက္ (၄) အိပ္ရာသိမ္း
(၅) ေလ့က်င့္ခန္းစ
လူပဲဗ်ာ ေသြးနဲ႔ကိုယ္ သားနဲ႔ကိုယ္ပဲ တြမ္ခ႐ုစ္ မႀကိဳက္လည္း ပင္နာလုိပီခ႐ုစ္
ကို ျပစ္မွားမိတာ ဘာဆန္းလဲ တကယ္ဆို ဒါဟာ အလြမ္းခန္း ႏွင္းေတြ ေ၀ေနတာ
ငွက္ေတြ ေအာ္ေနတာ အ႐ုဏ္ဦးမွာ လူးလိွမ့္ေနတာဟာ စိတ္အင္ဂ်င္ကို ဖြင့္ထား
ႂကြက္သားေတြကို ေဖ်ာ့ထား အသက္ကို ျပင္းျပင္း႐ွဴ အဆုတ္ထဲမွာ ေအာက္ဆီဂ်င္ေတြ
ျပည့္ေနေအာင္ ျဖည့္ထား ဇာတ္လမ္း ပတ္ၾကမ္းမတုိက္နဲ႔ ၾကမ္းပတ္ပတ္လည္မွာ
လည္လည္ပတ္ပတ္ ျဖန္႔ၾကက္ထား သတိေမ့ေနတယ္ အသိထဲမွာ တုိက္ပြဲေတြ
တုိက္ပြဲေခၚသံေတြ ေသြးညႇီနံ႔ေတြ ၾကမ္းတမ္းတယ္ လိႈင္းတံပိုးေတြ ထန္ေနတယ္
ငါ့အေသြး ငါ့အသားဟာ ဘဂ္ၢဒက္ပဲ အီရတ္ပဲ တုိက္ခ်င္းပစ္ ဒံုးက်ည္ပဲ
က်ဥ္ခနဲ က်င္ခနဲ မီးေတာင္ပြက္သလုိ ဆူပြက္ေနတယ္ ေျမာက္၀င္႐ိုးစြန္းမွာ မေအးခဲမီ
အလင္းသဲ့သဲ့ ေအာ္သံေတြ ညည္းသံေတြ ျမင္းေတြ ေျပးလႊားသလို ပန္းတုိင္ဟာ လက္တစ္ကမ္း
ဟိုဘက္ကမ္းမေရာက္ခင္ အေမာေျဖ ရြက္ျပန္လႊင့္ တက္ကုန္ဖြင့္ထား ျပင္သစ္တပ္ေတြ
၀ိုင္းခံထားရတဲ့ ေမာ္စကုိလို ရြပ္ရြပ္ခၽြံခၽြံ ခုခံ ေတာင္ကုန္းေပၚမွာ ခ်ဴသံေတြ ၾကားလား
Milk ဇာတ္ကားထဲက ဇာတ္၀င္ခန္း ေရွာင္ပင္းန္ဟာ လိင္တူခ်င္း နမ္းၿပီး ေအာ္စကာယူသြား
လက္ခုပ္သံမ်ား လက္ခုပ္ထဲက ရယ္သံမ်ား လက္ခုပ္ကို စြန္းမယ့္ ေသြးစက္မ်ား မ်က္လံုးဟာ
ေမွာင္ေနတာ ရီရီေ၀ေ၀ ေဆးလိပ္ဖြာခ်င္လာတယ္ ၃၂ ေကာ႒ာသ ကမ္ၼ႒ာန္း အ႐ိုး အေၾကာ
အေရ အရြတ္ ခၽြဲ သလိပ္ ပ်စ္ႏွစ္ေနတာ ေရာင္နီမလာခင္ စိတ္အေမွာင္
လြန္းပ်ံယာဥ္ပ်ံမတက္ခင္ မီးတဖြားဖြား ဂ်ိန္းခနဲ ဂ်ဳိင္းခနဲပါပဲ “ဂ်ိမ္းစ္” အိမ္ျပန္ၾကရေအာင္လား
“ဂ်ိမ္းစ္”ေရ ပုိးေကာင္ေတြ ေျပးေနတာ ေဖာ္ရက္စ္ဂမ့္လိုလား ဖြာလန္ႀကဲ တစ္စစီ တစ္ပြင့္စီ
တစ္လႊာစီ ေရစင္ ေရပန္း ေအးစိမ့္ ၿငိမ့္ၿငိမ့္ေညာင္းေနပါၿပီ ညိမ္းညိမ္း မပြင့္လည္း ေႂကြ
မေ၀လည္း ညြတ္။
မဆြတ္မီက ခူးႏွင့္သူပါ “ဂ်ိမ္းစ္” ကိုယ့္နာမည္ “ေဒစီဂ်ိမ္းစ္”
(၁) အိပ္ရာထ (၂) မ်က္ႏွာသစ္ (၃) သြားတုိက္ (၄) အိပ္ရာသိမ္း
(၅) အလုပ္သြား
ေမာင္ဖုန္းျမင့္
အခ်ိန္မီ
ဆင္သြားရင္ လမ္းျဖစ္တယ္ဆိုလို႔
လမ္းေဖာက္ရသက္သာေအာင္
ဆင္ေနာက္ကပဲ လုိက္ခဲ့တာပါ
သူဘယ္ယိမ္းရင္ ကိုယ္ဘယ္ယိမ္း
သူညာယိမ္းရင္ ကုိယ္ညာယိမ္း
သူ႔အေကြ႕အ၀ိုက္အတိုင္း တစ္ေန၀င္လို႔ တစ္မိုးခ်ဳပ္
မယြင္းမခၽြတ္ ဖ၀ါးေျခထပ္ လိုက္ေလွ်ာက္ခဲ့ပါတယ္
တစ္ေတာင္ဆင္းလို႔ တစ္ေတာင္တက္ၿပီး
တိုးလာတဲ့ ေတာေတြ တျဖည္းျဖည္းနက္ကာမွ
ကန္းေနတဲ့ဆင္မွန္း သိခဲ့ရတယ္
ရင္သပ္႐ႈေၾကာက္(သီသီေလး) လက္တစ္ကမ္းမွာ ေခ်ာက္။
သြယ္ေလး
ခံုေပၚက လူ
အထက္ဖား ေအာက္ဖိ
ခ်ိန္ခြင္လွ်ာကို ျပန္ညႇိစမ္း
က်င္တြယ္နဲ႔ စနစ္တက်တုိင္းယူရင္ေတာင္
လုပ္ႀကံဇာတ္က ခပ္မ်ားမ်ား
တစ္ေန႔တစ္ေန႔ ခင္ဗ်ားအျပဳအမူထဲ
အပိုဆာဒါးေတြ မ်ားမ်ားထည့္
ၾကာလာရင္ ေဘးထြက္ရေတာ့မယ္
ဘ၀ဇာတ္ကို စီးမိုးၾကည့္
ႏုိင္လိုမင္းထက္ ေဟာက္သံက
တစ္ဆိတ္ ေသးသိမ္လြန္းတယ္
နားလည္မႈ ကိုယ္ခ်င္းစာတရားက
ခင္ဗ်ားအဘိဓာန္ရဲ႕ အေမွာင္ရိပ္မွာလား
ထုိင္ခံုေပၚက ဆင္းရတဲ့ ေန႔
ဘ၀နာလိမ့္မယ္
တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မီးပံုးပ်ံလို
အတ္ၱေတြ စားၿပီး ႀကီးလာတဲ့ ခင္ဗ်ားက လူခါး
ခါးသထက္ ခါးေတာ့ လူမုန္းမ်ား
လူေတြ အသိထဲ (တစ္ေန႔ တစ္ေန႔)
အက္ဆစ္ တစ္လီတာခ်င္း
ထုိးသြင္းေနသလား
ခင္ဗ်ားဇာတ္သိမ္းခန္းက ႐ုပ္ရွင္ေတြထဲက လိုေတာ့
လွပလိမ့္မယ္ မထင္္မိဘူး။
ယဥ္ယဥ္
ေသၾကည့္
တကယ္ေတာ့ ဒီကဗ်ာကို သခ်ဳႋင္းကုန္းအ၀င္မွာ ထုိင္ၿပီး ေရးခ့ဲတာ
မဟုတ္ပါဘူး။ အဲဒီေလာက္ႀကီး လက္ေတြ႕ဆန္ေနဖို႔ မလိုဘူးေလ။
ေတြးၾကည့္ရင္ ေျပးၾကည့္တာထက္ ဟိုမွာ လူေတြအမ်ားႀကီး
မျမင္ဘူးလား။ ငိုတဲ့သူေတြကလည္း ငိုလို႔ စကားေျပာသူေတြကလည္း
စကားေျပာလုိ႔ ေသတဲ့သူကလည္း ေသေနတာ ၾကည့္စမ္း ပက္လက္ႀကီး။
မီးခိုးေခါင္းတုိင္က မီးခိုးေတြ အူလို႔ ျမင္ကြင္းကေတာ့ ေရာင္စံုပဲ
ေသေနတဲ့ လူ ငိုေနတဲ့ လူ စကားေျပာေနတဲ့ လူ ေပါက္ျပားကိုင္ထားတဲ့ လူ
အေလာင္းမေနတဲ့ လူ မီးထုိးေနတဲ့ လူ ေျမႀကီးဖုိ႔ေနတဲ့ လူ ေသတာေတာင္
မတူတဲ့ လူေတြ။ လြမ္းသူ႔ပန္းေခြက ပန္းေတြကလည္း ဒီေနရာမွာ
မ်က္ႏွာခပ္ငယ္ငယ္။ ၀င္လာၾကတယ္ အေရးတႀကီး ထြက္သြားၾကတယ္
အေရးတႀကီး ကိုယ္ပိုင္ကား ငွားလာတဲ့ ကား နာေရးကူညီမႈက ကား
အုတ္ဂူေလးေတြကလည္း မညီမညာ ေျမပံုေလးေတြကလည္း မညီမညာ
လူေတြကလည္း မညီမညာ ေအာ္ေအာ္ၿပီး ငုိေနတဲ့ စကားထဲမွာေတာင္
ညီညီညာညာ မရွိဘူး မိန္းမ/ ေယာက်္ား အဘိုး/ အဘြား လူႀကီး/ လူငယ္
အျဖဴ/အမည္း ဆင္းရဲ/ခ်မ္းသာ ေသပံု/ေသနည္း အက်င့္သီလရွိ/ မရွိ
အခုေျပာေနတဲ့ သခ်ဳႋင္းကုန္းထဲမွာ ဒါမွမဟုတ္ သခ်ဳႋင္းရဲ႕ အျပင္ဘက္
လူ႔ေလာကထဲမွာ ထုိင္ၾကည့္ ထုိင္ၾကည့္ ထိုင္ၿပီးေတာ့ ၾကည့္
သခ်ဳႋင္းကုန္းအ၀င္၀မွာ ထုိင္ၿပီးေတာ့ ၾကည့္ေနသလို တစိမ့္စိမ့္ၾကည့္
တစ္ေနကုန္ ၾကည့္ ေန႔တုိင္း ၾကည့္ ခဏခဏၾကည့္ မေသမခ်င္း ၾကည့္
ေတြးေတြးၿပီး ၾကည့္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ျပန္ၾကည့္ ေသၾကည့္ ေသၾကည့္
ေသရဲေအာင္ ေသၾကည့္။
ထြန္းလင္းသစ္(ကန္႔ဘလူ)
ေလွကားထစ္မ်ားရဲ႔ အေ၀းစိတ္
သြားမထိနဲ႔ေလ မင္းစၾက၀ဠာႀကီးတစ္ခုလံုးကို စြန္႔ပစ္ပစ္ၥည္းေတြက
သိပ္အႏ္ၲရာယ္ရွိတယ္ အသာေလး ခံယူလိုက္ မင္းလွ်ာဖ်ားေပၚစီးက်လာမယ့္
ခံစားမႈရွတတအခ်ဳိ႕ေပါ့ ကြဲတယ္ စိတ္ ဘာစိတ္လည္း မေမးနဲ႔ နာက်င္စိတ္
မင္းေပးခဲ့သလား ငါယူခဲ့မိလား အဲဒါေတြအားလံုးက မေရရာ မေသခ်ာဘူး
ဘာလဲ သြားစမ္းပါ ဘာသာစကားဆိုတာေတြ ငါ့စိတ္နဲ႔ ငါဆက္ဆံရာမွာ
အသံုးမ၀င္ဆံုးပဲ ငါ့ဘာသာ ငါေနမယ္ မင္းစိတ္နဲ႔ မင္း အဲဒါ ထူးလား ခဏေလး
မင္းစဥ္းစား မေန႔ကအတုိင္းပဲ ဒီေန႔လည္း ဆက္ၿပီး မေန႔ကအတုိင္းပါပဲ
မင္းက မင္း ငါက ငါ အမ်ားက အမ်ား အဲ အဲ ေနာက္ဆံုးေတာ့ အဲဒါပဲေပါ့
စိတ္ရွည္ေလ အခ်ိန္ကို ေစာင့္ ေနၾကာေစ့အခြံေဆြးမ်ား ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ၾကယ္ပြင့္မ်ား ႏွင္းဆီပြင့္အၿပီး သံုးရက္ေျမာက္ေန႔မ်ား
မင္းဆီ ေရာက္လာမယ့္ တခ်ဳိ႕ တခ်ဳိ႕မ်ားအၾကား ငါ့စိတ္ေတြ မင္းဆီက
ပ်ံေျပးထြက္သြားခဲ့တယ္ မရွိဘူး လံုးလံုးကို မရွိတာ မရွိဘူးဆိုတာ
ကို ဆယ္ႀကိမ္ေျပာမယ္ ဘာေယာင္မွ မေဆာင္ဘူး အျငင္း၀ါက်ခ်ည္းသက္သက္
မင္းကို ငါျငင္းမယ္ ငါတုိးတုိးေလး ျငင္းတယ္ အသံသိပ္တုိးတယ္
ဒရမ္႐ိုက္ခ်က္ ခပ္ျပင္းျပင္းေတြ မင္း႐ိုက္ခ်လိုက္ တီးလံုးက ဆံုးၿပီ
ခံစားခ်က္ေတြ ေရွ႕ဆက္လို႔ ရ မရ မင္း
ဆက္တုိးၾကည့္ေပါ့ ေလွကားထစ္မ်ားရဲ႕ အေ၀းစိတ္
ေနေအဒီ
စိတ္ထဲ ေပါက္ကြဲေနတဲ႕ ဗံုးဟာ ေန့စဥ္အေသအေပ်ာက္႐ုပ္ရွင္
မ်က္ေတာင္ေလးတစ္ခ်က္မွ မခတ္ရေသးခင္မွာ
တစ္ေလာကလံုး ငါ့အေပၚၿပိဳက်လာမလား
စိတ္ထဲမွာ ေပါက္ကြဲေစတတ္တဲ့ ပစ္ၥည္းေတြ ရွိေနတယ္
ဓားေတြဟာ ေက်ာျပင္ကို ပစ္မွတ္တစ္ခုလို မလြဲမေသြ လာစိုက္ဖို႔
တလက္လက္ တျမျမ
အႏ္ၲရာယ္ဆိုတာ စိမ္းေရႊေရႊနဲ႔ ယမ္းနံ႔လိုပဲ
ေနာက္ေက်ာမလံုဘူး ေၾကာက္တယ္
ေၾကာက္လို႔ အခုၿငိမ္ၿငိမ္ေလးထုိင္ေနတယ္
အခုပဲ အေသဆုိးနဲ႔ ေသသြားႏုိင္တယ္
အဲဒါကို အခုထုိင္ေတြးေနတယ္
စိတ္က တုန္တုန္ယင္ယင္ ေခ်ာက္ေခ်ာက္ခ်ားခ်ား
“အသက္အႏ္ၲရာယ္ရွိ သတိထား”
ယိုင္နဲ႔နဲ႔ စိတ္ရဲ႕ နံၾကားထဲကို ေဒါက္ခနဲ စိုက္၀င္လာတဲ့ ပစ္စာ
ေကြးတဲ့ လက္ေတြ ဆန္႔တဲ့ လက္ေတြ ဘာမွမေျပာရေသးခင္
မ်က္ႏွာေပၚ အုပ္မိုးလာမယ့္ ေသမင္းရဲဲ႕ လက္ကိုင္ပ၀ါ
ေသျခင္းတရားက
လြယ္ထားတဲ့ လြယ္အိတ္ထဲမွာ ထုိင္လက္စ ထုိင္ခံုေအာက္မွာ
အမ်ားသံုးသန္႔စင္ခန္းထဲမွာ ဗံုးခိုက်င္းထဲမွာ ကမ္ၻာႀကီးရဲ႕ ေနရာေပါင္းစံုမွာ
ကုန္ကုန္ေျပာရရင္ ခင္ဗ်ားရဲ႕ ႐ွဴသြင္းလုိက္တဲ့ ၀င္သက္ထဲမွာ
ေသျခင္းတရားဟာ ခင္ဗ်ားရဲ႕ တထင့္ထင့္ေတြးေၾကာက္ေနတဲ့ စိတ္ကို စားၿပီး
ႀကီးထြားလာေသာ ဘက္တီးရီးယား
ေတြးၾကည့္ရင္ တကယ္ေတာ့ ေပ်ာ္စရာပါ
ငယ္ငယ္က ေသနတ္ပစ္တမ္းကစားတုန္းကလို
အခုက်ဳပ္တုိ႔ ေအာ္ဟစ္ေနၾကရတာပဲ မဟုတ္လား
တစ္ ေနရာယူ
ႏွစ္ အသင့့္ျပင္
သံုး က်ည္ဆန္ထည့္
ေလး ေမာင္းခ်ိန္
ငါး ၀ပ္
ေျခာက္ ရယ္ရတယ္၊ မပစ္ခင္ကတည္းက ေသႏွင့္ၿပီ။
သူရႆ၀ါ
