လူငယ္နဲ႔ အခ်စ္

လူငယ္နဲ႔ အခ်စ္
    ဒီကိစၥကကုိေတာ့ ေျပာဖုိ႔ရန္ ေတာ္ေတာ္ေလးေတာ့ ဝန္ေလးမိပါတယ္။ တစ္လမ္းသြားစနစ္နဲ႔ ေမာင္းႏွင္ ခဲ့ေတာ့ ဒါမ်ဳိးေတြက ထိေတြ႕မႈနဲ႔ေျပာဆုိၿပီး ဥပမာျပဖုိ႔ မလြယ္ကူဘူးေပါ့။ ဒါေပမယ့္ ၾကားရတာေလးေတြကို အတုယူေစခ်င္တာ၊ လုိက္နာေစခ်င္တာ၊ လမ္းလႊဲမသြားေစခ်င္တာေၾကာင့္ ေရးလုိက္ရပါတယ္။ တစ္ခုရွိတာကေတာ့ ဒီေနရာမွာ ေမတၱာ၊ က႐ုဏာ၊ မုဒိတာ၊ ဥေပကၡာဆုိတဲ့ ျဗဟၼစုိရ္တရားထဲက ေမတၱာဆုိတဲ့ အခ်စ္ဆုိတာကိုေတာ့ မေျပာလုိပါဘူး။ ဒါဟာ အပၸမညာဆုိတဲ့အတုိင္း အတုိင္းအဆမရွိဘူးေလ။ (၅၂၈)ဆုိတဲ့ စကားလုံးနဲ႔ သုံးရင္ အဆင္ေျပပါလိမ့္မယ္။ အဲဒီ (၅၂၈)ဆုိတဲ့ အခ်စ္ဆုိတာမ်ဳိးကို မေျပာခ်င္ပါဘူး။
    ဒီေနရာမွာေတာ့ အထူးသျဖင့္ သမီးရည္းစား အခ်စ္ဆုိတာကုိပဲ ေျပာခ်င္ပါတယ္။ ဒါကုိေတာ့ လူငယ္ေတြ ေျပာေနၾကတဲ့ (၁၅ဝဝ)ဆုိတဲ့ ကိေလသာအခ်စ္လုိ႔ သုံးရင္ ပုိၿပီး ႐ုပ္လုံးၾ<ြကပါလိမ့္မယ္။ ဒီေတာ့   အခ်စ္ဆုိတဲ့ဟာ ႏွစ္မ်ဳိးႏွစ္စား ေတြ႕ရတယ္။ မိဘႏွင့္သားသမီး၊ ဆရာႏွင့္တပည့္၊ ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမဆုိတဲ့ ေမာင္ခ်စ္ႏွမခ်စ္ဆုိတာမ်ဳိးက တစ္ခု၊ လင္ခ်စ္ မယားခ်စ္၊ သမီးရည္းစားအခ်စ္ဆုိတဲ့ အခ်စ္ကတစ္မ်ဳိးေပါ့။ တကယ္ေတာ့ မိဘနဲ႔သားသမီး အခ်စ္မွာေတာင္ လူတိုင္းအေနနဲ႔ ခုနကေျပာတဲ့  ျဗဟၼစုိရ္ထဲက ေမတၱာစစ္စစ္ေတာ့ မဟုတ္လွပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အဲဒါေတြကုိေတာ့ ထားလုိက္ပါ။ လူငယ္ဘာဝ လူငယ္ေတြကုိအဓိကေျပာျပခ်င္တာေၾကာင့္ သမီးရည္းစားခ်စ္လုိ႔ပဲ သုံးလုိက္ပါတယ္။ အဲဒါကုိပဲ အနည္းငယ္ေလာက္ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။
    အခ်စ္ အခ်စ္ ခ်စ္တုိင္း ခ်စ္က ခ်စ္ေလ ခ်စ္မေျပတည္း-ဆုိသလုိပါပဲ။ နည္းနည္းခ်စ္ရင္ နည္းနည္း ဒုကၡေရာက္မယ္၊ မ်ားမ်ားခ်စ္ေတာ့ မ်ားမ်ားဒုကၡေရာက္မယ္ေပါ့။ ဒီေတာ့ အခ်စ္တုိင္း ဒုကၡေရာက္သလားဆုိေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္လည္းပဲ သာယာစရာေတြနဲ႔ ေတြ႕ေနရခ်ိန္မွာ သုခလုိ႔ထင္ေပမယ့္ စိတ္ဆင္းရဲစရာေတြ၊ အထင္လဲြတာေတြ၊ စုိးရိမ္မႈေတြစတဲ့ ဆင္းရဲစရာေတြနဲ႔ေတြ႕ရရင္ေတာ့ ခုနကေျပာတဲ့ မ်ားမ်ားခ်စ္ေလ မ်ားမ်ား ဒုကၡေရာက္ေလပါပဲ။ ဆားငန္ေရမ်ားလုိပ ေသာက္တုိင္း အငတ္မေျပ ဆုိတာမ်ဳိး။
    အခုတေလာၾကားေနရတဲ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတ္ေသျခင္းဆုိတာပါ။ ဟုိတေလာေလးကလည္း ဖတ္လုိက္ရတယ္။ ေမာင္က သက္ကုိ မခ်စ္ေတာ့ပါဘူးဆုိတဲ့ စာေလးေရးၿပီး ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ႀကိဳးဆဲြခ်ၿပီး ေသသြားတဲ့ သတင္းတစ္ပုဒ္ ဖတ္လုိက္ရတယ္။ မၾကာခဏဆုိသလုိ ဒါမ်ဳိးေလးေတြ ၾကားေနခဲ့ရတယ္။ ဒါဟာ တကယ့္အခ်စ္စစ္လား၊ အခ်စ္ မွန္လား။ အဲဒီလုိ ခဲြျခားၿပီးကုိ မသိတဲ့အတြက္ေၾကာင့္ မလုပ္သင့္တာေတြကုိ လုပ္သြားၾကတာပါ။
    တခ်ဳိ႕က ဆုိတယ္။ ဒါဟာ ထြက္ေပါက္တဲ့။ လုံးဝမွားယြင္းတဲ့ စဲြခ်က္ပါပဲ။ ေျဖရွင္းခ်က္ပါပဲ။ ကုိယ့္ကို မခ်စ္လုိ႔ ခ်စ္ေၾကာင္းသက္ေသျပခ်င္တဲ့အတြက္ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သတ္ေသတာမ်ဳိးဟာ တကယ့္ထြက္ေပါက္လား။ အခ်စ္စစ္လားဆုိတာ မေဝခဲြႏုိင္ဘဲ မုိက္႐ူးရဲဆန္မႈ၊ သူရဲေဘာေၾကာင္မႈ တစ္ခုလုိ႔ပဲ ျမင္တယ္။ တကယ္ေတာ့ ကိုယ့္ဘဝေလာက္ ဘာမွ တန္ဖုိးမရွိပါဘူး။ ဒါကုိ သိရင္ ဒီလုိမ်ဳိးျဖစ္ဖုိ႔ အေၾကာင္းေပၚေပါက္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ လူ႔ဘဝဆုိတာ တုိတုိေလးပါ။ တုိတုိေလးမွာ ဒီအခ်စ္ေလာက္နဲ႔ ဘဝကုိ တန္ဖုိးျဖတ္ပစ္မွာလား။ ဒါဟာ စစ္မွန္တဲ့ တန္ဖုိးလုိ႔ထင္သလား။ မင္းကမွ မခံစားရတာကုိး၊ သူမ်ားခံစားရတာကုိ နားမလည္ေပးႏုိင္ဘူးလုိ႔ ဆုိရင္လည္း လက္ခံပါ့မယ္။ ဒါေပမယ့္ မိမိကေတာ့ ဒါကုိ ထြက္ေပါက္အေနနဲ႔ အသုံးခ်တာမ်ဳိးကုိေတာ့ ဘယ္လုိနည္းနဲ႔မွ ေကာင္းမြန္တဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ထြက္ေပါက္၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ေျဖရွင္းခ်က္ဆုိတာမ်ဳိးမဟုတ္တဲ့အတြက္၊ ဒီထြက္ေပါက္မ်ဳိးကုိေတာ့ အားလည္း မေပးဘူး။ လက္လည္း လက္မခံႏုိင္ပါဘူး။
    ဒါနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး ေလာေလာလတ္လတ္ပါပဲ၊ မိမိနဲ႔အရမ္းခင္မင္ရတဲ့ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က ရင္ဖြင့္ လာပါတယ္။ သူ႔ခ်စ္သူက သူ႔ကုိ အထင္လဲြတယ္။ သူ႔ကုိယ္ မယုံၾကည္ဘူး၊ ကုိယ္ကလည္း ဘာမွလုပ္တာမဟုတ္ဘူး၊ သက္သက္ အထင္လဲြတာ၊ မယုံၾကည္တာေၾကာင့္ သတ္ေသခ်င္တယ္ဆုိတဲ့စကားေၾကာင့္  ဒီစာေလးကုိ ေရး ျဖစ္တာပါ။ ဒါကို စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ သူ မယုံၾကည္မႈတာ အေရးႀကီးဆုံးလား။ သူေျပာသလုိ ကုိယ္ကလည္း ဘာမွ မလုပ္ဘဲ ကုိယ့္သိကၡာကုိ ထိပါးတဲ့ အျပဳအမူ၊ အေျပာအဆုိနဲ႔ ကိုယ့္ကုိ ျပန္မခ်စ္ႏုိင္တာဟာ ကုိယ့္သိကၡာအတြက္ အသက္ပါစေတးျပတာဟာ အေကာင္းမြန္ဆုံး ေျဖရွင္းခ်က္၊ ထြက္ေပါက္ဆုိတာ ယုတၱိတန္ပါသလား။ အမွန္က သူ မယုံၾကည္တာထက္ ကုိယ့္လိပ္ျပာ ကုိယ္လုံဖုိ႔ဟာ အေရးႀကီးပါတယ္။ ကိုယ့္လိပ္ျပာ ကုိယ္လုံသူတစ္ေယာက္အတြက္ မွန္ကန္တဲ့ ထြက္ေပါက္အေနနဲ႔ကေတာ့ သူ႔ရင္ခြင္ကေန ရဲရဲႀကီး ဆုတ္ခြာလုိက္ပါ။ အဲဒါဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ ေျဖရွင္း ခ်က္၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ ထြက္ေပါက္ပါပဲ။
    တကယ္ေတာ့ လူ႔ဘဝမွာလူျဖစ္လာရတာ ခ်စ္သူတစ္ေယာက္ရဲ႕ အခ်စ္အတြက္ေလာက္ပဲ ဘဝကုိဆုံး ျဖတ္ပစ္တာဟာ မွားယြင္းတဲ့ အျပဳအမူပါပဲ။ လုပ္စရာေတြ အမ်ားႀကီးပါ။ လုပ္စရာေတြအမ်ားႀကီးထဲမွာ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ အေရးအရာေလးနဲ႔ လူ႔ဘဝကို ဒီအတုိင္းစေတးလုိက္ရမယ္ဆုိတာ တန္သလား စဥ္းစားၾကည့္ပါ။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ တန္တယ္ထင္ရင္ေတာ့ မတတ္ႏုိင္ဘူးေပါ့ေလ။ ခက္တာကလည္း ဒါမ်ဳိးကုိ ဘာမွမဟုတ္ဘဲ၊ ဒါမွ သူရဲေကာင္းသဖြယ္ ေျပာဆုိ သမုတ္ေပးတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္မ်ဳိးကလည္း ရွိခဲ့ေသးတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာလည္း လဲြမွားတဲ့ ေထာက္ခံခ်က္ ပါပဲ။ လုပ္စရာေတြအမ်ားႀကီးထဲကေန လူပီသေအာင္ ေနထုိင္သြားလာ ျပဳမူမယ္ဆုိရင္ ဒါေလးဟာ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ျပႆနာေသးေသးေလးပါ။
    ဘာလုပ္ၿပီးၿပီလဲ၊ ဘာလုပ္ေနလဲ။ ဘာေတြလုပ္ဦးမွာလဲ။ ဘာအတြက္ ငါအသက္ရွင္မွာလဲ။ ငါ့မိသားစုအတြက္ လား၊ ငါ့ႏုိင္ငံအတြက္လား၊ ငါ့ေဆြမ်ဳိးအတြက္လားစသျဖင့္ စဥ္းစားပါ။ ဒါဟာ လူပီသတဲ့ အျပဳအမူေတြပါ၊ အေတြး အေခၚေတြပါ။ ဘာမွ မလုပ္ရေသးရင္ေတာ့ လူ႔အျဖစ္ကုိ ရလာတာ မတန္ေသးဘူး။ ရခဲတဲ့ လူ႔အျဖစ္ကုိ ငါ့အေနနဲ႔ ဒီေပတံက အေရးႀကီးသလား၊ အခ်စ္ဆုိတဲ့ အဲဒီတစ္ေယာက္က အေရးႀကီးသလား စဥ္းစားပါ။ တကယ္ေတာ့ သူနဲ႔ကိုယ္နဲ႔က ဘာမွမဟုတ္ေသးဘူး။ သူ႔အက်ဳိးကုိလည္း ဘာမွ မလုပ္ေပးရေသးသလုိ၊ ကုိယ့္အက်ဳိးကုိလည္း ဘာမွ မလုပ္ေပးႏုိင္ေသးဘူး။ တကယ္လုိ႔ လုပ္ေပးတယ္ထားဦး ဘာမွမဟုတ္တဲ့ တဏွာအခ်စ္အတြက္ေလာက္သာ ျဖစ္ေနဦးမယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေလာက္ေလးနဲ႔ ကိုယ့္ဘဝကုိ လဲပစ္မယ္ဆုိရင္ေတာ့ ကုိယ့္ထက္မုိက္တဲ့လူ ရွိပါဦးမလား။
    ဒါႀကီးကိုပဲ သူရဲေကာင္းအခ်စ္လုိ႔ သတ္မွတ္ခ်င္ေသးတာလား။ ေကာင္းမြန္တဲ့ စိတ္ထားရွိသူေတြအေနနဲ႔ ကုိယ္ရရွိထားတဲ့ ခႏၶာကုိယ္ႀကီးကို အဓိပၸာယ္ရွိရွိ အသုံးခ်မယ္ဆုိရင္ေတာ့ လူတစ္ေယာက္အတြက္ ရွိသင့္ရွိထုိက္တဲ့ ျပဳလုပ္သင့္ ျပဳလုပ္ထုိက္တဲ့ အတၱဟိတဆုိတဲ့ ကုိယ္ေကာင္းက်ဳိး၊ ပရဟိတဆုိတဲ့ သူတစ္ပါးေကာင္းက်ဳိးကုိ စြမ္းႏုိင္သမွ် ျပဳလုပ္ျခင္းျဖင့္သာ ဘဝကို အက်ဳိးက်ဳိးရွိရွိ ကုန္ဆုံးေစသင့္ပါတယ္။ ဒီလုိ ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြနဲ႔ ေနသြားမယ္ဆုိရင္ ခုနကေျပာတဲ့ ကိစၥဟာ ဘာမွမဟုတ္ပါ့လား၊ အဓိပၸာယ္မရွိပါ့လားဆုိတာ အလုိလုိ သိလာပါလိမ့္မယ္။
    ဘုရားေခတ္ကေတာ့ (ပရဟိတ) ကုသုိလ္ေကာင္းမႈအတြက္ ႀကီးျမတ္တဲ့စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ဘဝကို အက်ဳိးရွိရွိ အသုံးခ်သြားသူ တစ္ေယာက္ရွိတယ္။ ( သူေတာ္ေကာင္းဆုိတာ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈကုိ လုပ္ခ်င္တာဟာလည္း သဘာဝ ပါပဲ။ မလုပ္ရလုိ႔ တားျမစ္ပိတ္ပင္ေနေပမယ့္ သူလုပ္လုိ႔ရတဲ့ စိတ္ျဖဴစင္မႈ၊ ေမတၱာပုိ႔သမႈဆုိတာမ်ဳိးကေတာ့ တားလုိ႔ မရတတ္ပါဘူး။) သူ႔နာမည္က ဥတၱရာ။ သူရထားတဲ့ လင္က သူနဲ႔ဘာသာမတူတဲ့ အမ်ဳိးသား။ ဒီေတာ့ ဘာသာ မတူေတာ့ အိမ္မွာ အလွဴအတန္းလုပ္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ လုပ္ခြင့္မရဘူး။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ မိန္းမအျဖစ္ ေရာက္လာတာဟာ လင္ျဖစ္သူအတြက္ ေဖ်ာ္ေျဖဖုိ႔သက္သက္ပဲ ျဖစ္ေနခဲ့တယ္။ ခ်မ္းသာတယ္ဆုိေပမယ့္ ဒီခ်မ္းသာမႈေတြဟာ အဓိပၸာယ္ရွိရွိ အသုံးမခ်ရေတာ့ သူမဟာ မေပ်ာ္ရႊင္ဘူး။ ဒါေတြကုိ အဓိပၸာယ္ရွိရွိ အသုံးခ်ခ်င္တယ္။ ကုသုိလ္ေကာင္းမႈေတြ ျပဳလုပ္ခ်င္တယ္။ ဒီေတာ့ ဒါေတြ မလုပ္ႏုိင္တာဟာလည္း လင္အတြက္ အျဖည့္ခံသက္သက္ ျဖစ္ေနလုိ႔ပဲ။ ဒီေတာ့ သူမအေနနဲ႔ စဥ္းစားတယ္။ သူ႔ထက္လွပလြန္း၊ ေျပျပစ္လြန္း၊ ေခ်ာေမာလြန္းလွတဲ့ မိန္းမ တစ္ေယာက္ (ျပည့္တန္ဆာမ) ကုိ လင္ေယာက္်ားကုိ ေဖ်ာ္ေျဖဖုိ႔၊ အျဖည့္ခံျဖစ္ဖုိ႔အေနနဲ႔ ထုိက္သင့္တဲ့ေၾကး ေပးၿပီး ငွားလုိက္တယ္။
    အဲဒီ ျပည့္တန္ဆာမကလည္း နာမည္ႀကီးပါပဲ။ သီရိမာလုိ႔ အမည္ရတယ္။ ဒါကို လင္ျဖစ္သူက သေဘာတူ တယ္။ ၾကည္ၾကည္ျဖဴျဖဴ လက္ခံလုိက္တယ္။ ဒီလုိနဲ႔ ဥတၱရာလည္း ကုသုိလ္ေကာင္းမႈ ျပဳလုပ္ခြင့္အခ်ိန္ရလာတယ္။ လုပ္လာတယ္။ လုပ္ႏုိင္ခဲ့တယ္။ ဒီျဖစ္စဥ္မွာ အငွားမယားရဲ႕ အေကာက္ႀကံမႈေတြဆုိတာမ်ဳိးေတြ ပါေနေပမယ့္ အဲဒါေတြ အသာထားလုိက္ပါ့မယ္။ အေရးႀကီးဆုံးကေတာ့ ဥတၱရာဟာ အခ်စ္အတြက္ပါပဲ။ စိတ္ဓာတ္ေကာင္းမြန္စြာနဲ႔ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အဆင္ေျပေအာင္ စီမံခဲ့တယ္။ သေဘာထားႀကီးခဲ့တယ္။ ခြင့္လႊတ္သည္းခံခဲ့တယ္။ အစစ အရာရာ နားလည္ခဲ့တယ္။ ဒီလုိ သူေတာ္ေကာင္းစိတ္ဓာတ္နဲ႔ ကုိယ့္အတြက္ အဓိပၸာယ္ရွိစြာနဲ႔ ျဖတ္သန္းသြားခ်င္တာေၾကာင့္ ျပည့္တန္ဆာေတာင္ ငွားေပးခဲ့တဲ့အထိ သေဘာထားႀကီးခဲ့ပါတယ္။
    ဆုိလုိတာက ဥတၱရာဟာသူ႔လင္ကုိ မခ်စ္ဘူးမဟုတ္ဘူး ခ်စ္ပါတယ္။ ဒါဆုိ ဘာျဖစ္လုိ႔ ဒီလုိလုပ္ရတာလဲ။ အယူဝါဒမတူတဲ့ လင္ျဖစ္သူနဲ႔ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အဆင္ေျပဖုိ႔အတြက္ အခ်စ္ကုိ ခ်ေကြၽးပစ္ခဲ့တာပါ။ ဒါဟာႀကီးမား တဲ့၊ ခုိင္မာတဲ့၊ ျပတ္သားတဲ့၊ သူေတာ္ေကာင္းဆန္တဲ့ ဆုံးျဖတ္ခ်က္နဲ႔ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ပါ။ ႏွစ္ဦးသေဘာတူတဲ့အထိ ႀကဳိးစားေျဖရွင္းၿပီးမွ ထြက္ေပါက္အျဖစ္ တဏွာနဲ႔ ကုသုိလ္ဆုိတဲ့ ျပယုဂ္ႏွစ္ခုကုိ ထုတ္ျပလုိက္ျခင္းပါပဲ။
    ဆုိေတာ့ ဘာမွမဟုတ္တဲ့ ဒီအခ်စ္ဆုိတာေလးေလာက္နဲ႔ေတာ့ ကိုယ့္ကုိယ္ကုိစေတးပစ္မယ္ဆုိတာ အဓိပၸာယ္ မရွိတဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ဆုိတာပါပဲ။ လူငယ္ဆုိတာ မုိက္႐ႈးရဲဆန္တတ္ပါတယ္။ ဒါကုိ သိေအာင္ႀကိဳးစားပါ။ ထြက္ေပါက္ အျဖစ္ကေတာ့ လူ႔ဘဝဆုိတဲ့ခဏတာေလးမွာ ဒါနဲ႔ပဲ ငါ့ဘဝကို စေတးပစ္ရတာ တန္ရဲ႕လားဆုိတာ ေတြးပါ။ ဒီလုိ ဆုိရင္ေတာ့ လုပ္စရာေတြ ေတာထေနတဲ့ လူ႔ဘဝဇာတ္ခုံႀကီးမွာ လူသားပီသစြာနဲ႔ လုပ္ေဆာင္စရာေတြ အမ်ားႀကီး ရွိေသးပါ့လားဆုိတာ သိၿပီး ဘဝကို အဓိပၸာယ္ရွိရွိ ျဖတ္သန္းႏုိင္ပါေစေၾကာင္း မီးေမာင္းထုိးျပလုိက္ပါတယ္။

ေမာင္မင္းစုိး

လူငယ္နဲ႔ မာန

    မာနကို တိုက္႐ုိက္အဓိပၸာယ္အေနနဲ႔ ေထာင္လႊားျခင္းဆုိၿပီး သိထားၾကပါတယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္းပဲ ဒါေလာက္ နဲ႔ေတာ့ မျပည့္စုံဟု ထင္မိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ေထာင္လႊားမႈကအဓိကျဖစ္ေနေတာ့ ဒါေလးကုိပဲ ဦးစားေပးၿပီး ေျပာခ်င္ပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ေတာ့ မေထာင္လႊား၊ မပလႊားသင့္တာကုိ ေထာင္လႊား ပလႊားျခင္းေၾကာင့္ မလုိလား အပ္တဲ့ ဆုိးက်ဳိးေတြ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု တန္းစီၿပီးေတာ့ ျဖစ္ေပၚတတ္တာေၾကာင့္ ဒါေလးကုိ မီးေမာင္းထုိးျပလုိတဲ့အတြက္ ေၾကာင့္ လူငယ္နဲ႔ မာနဆုိတာေလးကုိ ေရးသားလုိက္ပါတယ္။
    အထူးသျဖင့္ေတာ့ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈလြန္ကဲရင္ မေကာင္းမႈေတြဟာ သက္ေရာက္မႈအားျပင္းစြာနဲ႔ ေပၚေပါက္လာတတ္ ပါတယ္။ တီဗီြကလာတဲ့ ကုိရီးယားဇာတ္လမ္းတဲြမ်ဳိးစုံဟာလည္း ဒါကို အေျခတည္ၿပီး႐ုိက္ျပတာမ်ားပါတယ္။ အခ်စ္ေၾကာင့္၊ အလုပ္ေၾကာင့္၊ ပညာေၾကာင့္၊ စီးပြားေရးေၾကာင့္ဆုိၿပီး အေရးကိစၥေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈ ေတြက လြန္လြန္ကဲကဲျဖစ္တာကုိ ပုံေဖာ္ထားတဲ့ ဇာတ္လမ္းမ်ားျဖစ္ပါတယ္။
    ဆရာေတာ္တစ္ပါးေျပာဖူးတယ္။ မာနဆုိတာ ပထမကေတာ့ မာတယ္ထင္ေပမယ့္၊ ေနာက္ပုိင္းက်ရင္ေတာ့ တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မာၿပီးေတာ့ နသြားတတ္တယ္တဲ့။ ဟုတ္ပါတယ္။ မာနဆုိတာ မာၿပီးရင္ နသြားတတ္ပါတယ္။ ဒီမာနနဲ႔ တဲြၿပီးပါလာတာကေတာ့ မာန္တက္တယ္။ မာန္ၾ<ြကတယ္ဆုိတာပါပဲ။ ေျ>ြမေတြ ပါးျပင္းေထာင္တာကုိ ဥပမာ ေပးရမယ္ဆုိရင္ေတာ့ သူတုိ႔လည္း ေထာင္စရာေလးရွိေနေသးလုိ႔ ပါးျပင္ေထာင္တာေပါ့၊ ေထာင္စရာ အစြယ္မရွိေတာ့ ရင္ အလုိလုိေနရင္း အလမၸာယ္ဆရာရဲ႕လက္ထဲမွာ ေခြေခြေလးေနေနရတတ္သလုိပါပဲ။ မာန္ေထာင္စရာေလးရွိေန ေသးရင္ေတာ့ ဒီအစြယ္ေလးနဲ႔ အေမာက္ေထာင္ေထာင္ျပေနေပမယ့္၊ အစြယ္ေလးက်ဳိးသြားၿပီဆုိရင္ေတာ့ မာန္ေထာင္မႈလည္း အလုိလုိေပ်ာ့ေခြသြားတတ္ၿပီး မာရင္းကေန နသြားတတ္တာဆုိတာပါပဲ။
    ခုနကေျပာခဲ့တဲ့ စကားထဲမွာ မာန္တက္တယ္။ မာန္ၾ<ြကတယ္ဆုိတာေလးကုိလည္း စဥ္းစားၾကည့္ခ်င္ပါတယ္။ တက္ၾ<ြကတာေကာင္းေပမယ့္ ၾ<ြကတက္ရင္ေတာ့ မေကာင္းဘူးေပါ့။ ေကာင္းတဲ့လုပ္ငန္းေတြမွာ တကယ့္ကုိအက်ဳိးက်ဳိး ရွိရွိ လုပ္ေဆာင္ျခင္းကုိ တက္တက္ၾ<ြကၾ<ြကရွိေနျခင္းဟာ ေကာင္းမြန္ေသာအေနအထား၊ ျပဳမူလုပ္ေဆာင္ခ်က္ ျဖစ္ေပ မယ့္။ ဒီတက္ၾ<ြကမႈကေန တျဖည္းျဖည္း ငါလုပ္ႏုိင္တယ္ဆုိတဲ့ ၾ<ြကတက္မႈေတြ ဝင္ေရာက္လာရင္ေတာ့ မေကာင္း ေတာ့ဘူးေပါ့။ လူငယ္ဘာဝ ၿပိဳင္ဆုိင္ခ်င္ၾကတယ္။ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈ လြန္ကဲၿပီး တစ္ဦးကုိတစ္ဦးကုိ ဆက္ဆံတဲ့အခါမွာ တင္းမာၿပီး မ်က္ႏွာထားေတြအေနနဲ႔လည္း ေအးစက္မာေၾကာသြားတတ္ပါတယ္။
    ဒီေတာ့ ေအးစက္မာေၾကာသြားရတဲ့ ဆက္ဆံေရးေတြကေန ငါ့ေလာက္သူ မလုပ္ႏုိင္ဘူး၊ မေအာင္ျမင္ႏိုင္ဘူး။ ငါ့ေလာက္ မေတာ္ဘူး။ ငါ့ေလာက္ အက်ဳိးျဖစ္ထြန္းမႈမရွိပါဘူး။ ဒီေကာင္ေလာက္ကေတာ့ အေပ်ာ့ဘဲဆုိတဲ့ ပုံစံနဲ႔ ငါကုိေရွ႕တန္းတင္ၿပီး မာေနတဲ့ မာန္ေတြကုိ မလုိအပ္ဘဲ ေထာင္ျပျခင္းဟာ မလုိလားအပ္တဲ့ ဆုိးက်ဳိးေတြတန္းစီ ၿပီး ဆုံး႐ႈံးမႈေတြ တစ္ခုၿပီး တစ္ခု တန္းစီက်ေရာက္လာေတာ့တာေပါ့။ ဒီေတာ့ စီးပြားအတူလုပ္၊ သုိ႔မဟုတ္ သူ႔အက်ဳိး ကုိယ့္အက်ဳိးအတူ ေဆာင္ရြက္ဖက္ကေန ေအးစက္မာေၾကာနဲ့ ဆက္ဆံေရးေတြနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း တင္းမာလာရင္း ေနာက္ဆုံး တုိက္ခုိက္မႈေတြ၊ ရန္လုိမႈေတြ၊ ေနာက္ေျပာင္မႈေတြကေနတဆင့္ အသက္ပါထိခုိက္ႏုိင္တဲ့အထိ ျဖစ္လာ တတ္တာဟာ ဒီမာနေလးေၾကာင့္ပါပဲ။
    မိမိရဲ႕သူငယ္ခ်င္းေတြထဲမွာလည္း လူငယ္ေတြ အၿပိဳင္အဆုိင္ လြန္ကဲမႈကေနတဆင့္ ေနာက္ဆုံးေျမာင္းထဲကုိ ထုိးက်သြားတာေတြ ရွိေနတတ္တယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ လုပ္ငန္းကြၽမ္းက်င္မႈေၾကာင့္၊ ပညာေၾကာင့္၊ ႐ုပ္ရည္ေၾကာင့္ ဆက္ဆံေရးေကာင္းမြန္တာေၾကာင့္ အမ်ဳိးမ်ဳိးပါပဲ ေနရာအသီးသီးကုိ တက္လာၾကတယ္။ ဒီေတာ့ အတူတူလုပ္ေနရင္း ကေန သူကငါေလာက္မေတာ္ဘဲ ဘာျဖစ္လုိ႔ ငါ့ထိပ္မွာရွိေနရတာလဲ၊ ငါ့ေလာက္မေတာ္တဲ့လူကုိ ငါ့ေခါင္းေပၚကေန နင္းေလွ်ာက္ေစတာဟာ မျဖစ္သင့္ဘူး။ ဒီလုိနဲ႔ တစ္ဦးကုိတစ္ဦး ၿပိဳင္ၾကဆုိင္ၾကရင္း ေျမာင္းထဲကုိ ထုိးက်သြားေတာ့ တာေပါ့။ ဒါေၾကာင့္ ဒီမာနဟာ လူငယ္ေတြအေနနဲ႔ လူငယ္ပီပီ စိတ္ခံစားမႈရွိေပမယ့္ ကုိယ့္စိတ္ကို ရင့္က်က္တဲ့ တည္ေဆာက္မႈေတြနဲ႔ ပုံသြင္းႏုိင္ဖုိ႔ လုိအပ္ပါတယ္။ အဲဒီလုိမဟုတ္ရင္ေတာ့ ထိပ္မေရာက္ခင္မွာပဲ တဖုတ္ဖုတ္နဲ႔ ျပဳတ္က်ရင္း ျပန္ၿပီးေတာ့ မထႏုိင္ေတာ့တဲ့အထိ အထိနာၿပီး ဘဝကို အ႐ႈံးေပးသြားရတာေတြ ျဖစ္လာႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မလုိလားအပ္တဲ့ မာနေထာင္လႊားမႈမ်ဳိးကုိေတာ့ ေရွာင္ပါ။
    ၿပိဳင္ဆုိင္မႈတုိင္းကုိေတာ့ မေကာင္းဘူးလုိ႔ မသတ္မွတ္လုိပါဘူး။ သုိ႔ေသာ္လည္း ေကာင္းတဲ့ၿပိဳင္ဆုိင္မႈေတြမွာ တစ္ဦးကိုတစ္ဦး မထိခုိက္ဘဲ၊ ခ်စ္ခင္မပ်က္ဘဲ၊ မိတ္မပ်က္ဘဲ ပညာေရး၊ စီးပြားေရးမွာ မသိမသာၿပိဳင္ဆုိင္မႈမ်ဳိးကုိ ေတာ့ လုပ္သင့္ရင္လုပ္ပါ။ ဒါကေတာ့ ေကာင္းမြန္တဲ့ ၿပိဳင္ဆုိင္မႈပါပဲ။ သုိ႔ေသာ္လည္း ဒီလုိၿပိဳင္ဆုိင္တာကို ကုိယ့္ရဲ႕ ၿပိဳင္ဘက္ မသိေစပါနဲ႔၊ ကုိယ့္လမ္းကိုသာ ေအးေအးေဆးေဆး ေလွ်ာက္ရင္း မသိမသာ သူ႔ထက္သာေအာင္ လုပ္ေဆာင္ မႈမ်ဳိးကုိေတာ့ အားေပးခ်င္ပါတယ္။
    မာနဆုိတာေတြ က်မ္းဂန္မွာေတာ့ အမ်ဳိးမ်ဳိး သူ႔ေနရာသူ ဖြင့္ျပထားတာ ေတြ႕ရပါတယ္။ အဲဒါေတြကို အက်ဥ္းခ်ဳံ႕ၿပီးေတာ့ အနည္းငယ္ဆီ မိတ္ဆက္ေပးလုိပါတယ္။ တခ်ဳိ႕ကေတာ့ အမ်ဳိးအႏြယ္ဇာတ္အားျဖင့္ ေထာင္လႊားမႈ ေတြျဖစ္လာတတ္ပါတယ္။ ငါက ခ်မ္းသာတဲ့အမ်ဳိးကေန ဆင္းတတ္လာတာ။ ငါတုိ႔အမ်ဳိးက ခ်မ္းသာတယ္ဆုိၿပီး  ဆင္းရဲသူေတြကို မထီမဲ့ျမင္လုပ္ခ်င္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ မာနမ်ဳိးေပါ့။ ဒီေတာ့ လူကုိ လူလုိမျမင္ႏုိင္ေတာ့ဘူး ငါက ခ်မ္းသာတယ္။ သူတုိ႔က ဆင္းရဲတယ္ဆုိၿပီး ေထာင္လႊားမႈေတြကေနတဆင့္ မလုိလားတဲ့ အက်ဳိးဆက္ေတြ ျဖစ္ေပၚလာခဲ့တယ္။
    တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သူေတာ္ေကာင္းပုံစံမ်ဳိးနဲ႔ ေထာင္လႊားျခင္းဆုိတာေတြလည္း ရွိတတ္ျပန္ပါတယ္။ တကယ့္ကုိ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ သူေတာ္ေကာင္းဆုိရင္ ဒီေထာင္လႊားမႈမ်ဳိးဟာ မေကာင္းတဲ့အက်ဳိးကုိေပးတတ္တာေၾကာင့္ မသူေတာ္ျဖစ္ေနတာကုိ သူကုိယ္တုိင္မသိေတာ့ဘူး။ ကုိယ့္ကုိယ္ကုိ ေကာင္းတယ္တာေလာက္ေတာ့ မဆုိးေသးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ အျခားလူေတြကုိ ပုတ္ခတ္လာမယ္၊ ေဝဖန္လာမယ္။ ျပစ္တင္လာမယ္ဆုိရင္ေတာ့ ဒီသူေတာ္ေကာင္းဆုိတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ေႀကာင့္ ေထာင္လႊားလုိက္မိတဲ့မာနဟာလည္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ ကုိယ့္ဂုဏ္ကုိေဖာ္ မသူေတာ္ျဖစ္သြားရတတ္ ပါတယ္။ ဒါဟာလည္း မေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းတရားျဖစ္တဲ့ ေထာင္လႊားမႈပါပဲ။
    အခ်ဳိ႕ကေတာ့ အတိတ္ကံေပးမႈေၾကာင့္ ရလာတဲ့ ႐ုပ္ရည္အဆင္းေလး ဗန္းျပၿပီး ေထာင္လႊားမႈ၊ ေမာက္မာ မႈ၊ ေမာ္ၾ<ြကားမႈဆိုတဲ့ အဆင္းကိုအမွီျပဳၿပီး ေထာင္လႊားတတ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ အဆင္းဆုိတာ လူတစ္ေယာက္ အတြက္ ၿပီးျပည့္စုံတဲ့ ဂုဏ္အဂၤါမဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ငါ႐ုပ္လွတယ္ဆုိၿပီး ေထာင္လႊားရင္းကေန ဒီအဆင္းေၾကာင့္ပဲ သူဟာ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သူ႔ဘဝရဲ႕ အဆုံးသတ္ခရီးကုိ ကုိယ္တုိင္ပစ္ပယ္လုိက္မိလ်က္သား ျဖစ္သြားတတ္ပါတယ္။  တကယ့္ေတာ့ ႐ုပ္ဆင္းအဂၤါလွပျခင္းထက္ သာလြန္တဲ့ စိတ္ထားေကာင္းမြန္မႈ၊ စိတ္လွမႈမ်ဳိးကသာ အခရာက်ပါတယ္။
    တခ်ဳိ႕ကေတာ့ ပညာတတ္တယ္ဆုိၿပီး ေထာင္လႊားမႈ လုပ္တတ္ပါတယ္။ တကယ္က ပညာတတ္တယ္ဆုိတာ အဲဒီ ေထာင္လႊားမႈမ်ဳိးေတြကုိ မေကာင္းမွန္းသိၿပီး ေရွာင္က်ဥ္မွသာ ပညာတတ္ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္။ ငါကေတာ့ ဘာဘဲြ႕ႀကီး ရထားတယ္။ ငါရတဲ့ ဘဲြ႕ႀကီးနဲ႔ ဒီေနရာနဲ႔တန္သလားဆုိၿပီး ေထာင္လႊားၿပီးေတာ့ ေမာက္မာမႈ၊ တင္းမာမႈေတြကေန ေနာက္ဆုံး ပညာတတ္သူလည္း ေျမာင္းထဲေရာက္သြားရတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ကုိယ္တတ္တဲ့ ပညာဟာ ေထာင္လႊား ဖုိ႔၊ ေမာက္မာဖုိ႔ မဟုတ္ဘူးဆုိတာ သိၿပီး ပညာကုိ အက်ဳိးက်ဳိးရွိရွိ အသုံးခ်တတ္ဖုိ႔ လုိအပ္ပါလိမ့္မယ္။
    ေနာက္တစ္ခုကေတာ့ လုပ္ငန္းခြင္ေတြမွာျဖစ္တတ္တဲ့ ေထာင္လႊားမႈပါပဲ။ ဒါကေတာ့ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား ေတြ႕ေနရတဲ့ မာနပါပဲ။ ငါက ဒီလုပ္ငန္းကုိ ကြၽမ္းက်င္တယ္။ ပုိင္ႏုိင္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေနရာက ငါနဲ႔သာထုိက္တန္ တယ္။ ဘာမွ မသိတဲ့၊ မတတ္တဲ့၊ မကြၽမ္းက်င္တဲ့လူကုိ ေနရာေပးတာကေတာ့ အဓိပၸာယ္မရွိဘူးဆုိၿပီး ေထာင္လႊားရင္း ကန္႔လန္႔တုိက္တာမ်ဳိးေတြ ရွိတတ္ပါတယ္။ တကယ္က သူထက္သာေနေပမယ့္ သူေလာက္ ေနရာမရျခင္းဟာ ကုိယ့္ရဲ႕ မသိမသာ ညံ့ဖ်င္းမႈတစ္ခုလုိ႔ ဆုိရပါလိမ့္မယ္။ ဒါေၾကာင့္ ငါသူ႔ထက္ ဘာေတြ ညံ့ဖ်င္းေနတာလဲဆုိတာ သိေအာင္ အေျဖရွာၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကုိ မထိခုိက္တဲ့နည္းနဲ႔ စိတ္ထားမွန္မွန္နဲ႔ ႀကိဳးစားမယ္၊ လုပ္ေဆာင္မယ္ဆုိရင္ ကုိယ္လည္း ေနရာရပါလိမ့္မယ္။ တစ္ခုေတာ့ရွိတာေပါ့ေလ ဒါကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းနဲ႔လည္း အေရးႀကီးတာ ေပါ့။ ေခါင္းေဆာင္ပုိင္းက အရည္အခ်င္းမရွိဘဲ တစ္ဖက္သတ္ယုံၾကည္မႈမ်ဳိးေတြနဲ႔ ေတာ္သည္၊ ညံ့သည္ဆုိတာကုိ မဆုံးျဖတ္ႏုိင္ရင္ေတာ့လည္း ျဖစ္ႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဓိကကေတာ့ ကုိယ့္ဘက္က စိတ္ထားေကာင္းျခင္းဆုိတဲ့ စိတ္ဓာတ္မြန္ျမတ္မႈကုိ ေမြးၿပီး ေတာ္တည့္မွန္ကန္စြာ လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔ကေတာ့ အေရးႀကီးပါတယ္။
    ဆုိေတာ့ မ်ားစြာရွိေနတဲ့ မေကာင္းတဲ့ ေထာင္လႊားျခင္း မာနဆုိတာေတြဟာ ကုိယ့္အတြက္ ဘာမွေကာင္းက်ဳိးကုိ မေပးႏုိင္တဲ့အတြက္ ေျဖေလ်ာ့ႏုိင္ေအာင္ လုပ္ေဆာင္ဖုိ႔၊ မာနဆုိတာ မာတယ္ထင္ေပမယ့္ တခ်ိန္မွာေတာ့ ေပ်ာ့ေခြ သြားရင္း ေနာက္ဆုံး နသြားတတ္တယ္ဆုိတာကုိ သိေစခ်င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ မာနေၾကာင့္ ျဖစ္ေပၚလာမယ့္ အက်ဳိးဆက္အေမြဆုိးေတြကို မခံရေအာင္ ကိုယ္တုိင္တုိက္ထုတ္ ေျဖရွင္းႏုိင္မွသာလွ်င္ ဒီေထာင္လႊားမႈ၊ ေမာက္မာ မႈ။ ၾ<ြကတက္မႈဆုိတာေတြဟာ အလုိလုိေျဖေလ်ာ့သြားမွာ ျဖစ္ၿပီး၊ ေကာင္းတဲ့ အက်ဳိးရလဒ္ေတြကုိ တစ္ခုၿပီးတစ္ခု ေဆာင္းက်ဥ္းေပးလာမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ လူငယ္ဘာဝ ဒီလုိ အၿပိဳင္အဆုိင္မ်ဳိးေတြ ရွိေနေပမယ့္ ေကာင္းမြန္တဲ့ ၿပိဳင္ဆုိင္ မႈေတြကုိ မသိမသာ သူတစ္ပါးကို မထိခုိင္ဘဲ ၿပိဳင္ဆုိရင္ ကိုယ့္ေလွ်ာက္ရမယ့္ ခရီးလမ္းအတြက္ ေျဖာင့္တန္းတည့္ မတ္မွာ ရြက္လြင့္ထြက္ခြာႏုိင္ဖုိ႔ မာနဆုိတဲ့ ေထာင္လႊားျခင္း မာန္စြယ္ကုိ ႐ုိက္ခ်ဳိးႏုိင္ပါေစေၾကာင့္ တုိက္တြန္းစကား ဆုိလုိက္ရပါတယ္။
ေမာင္မင္းစုိး