ကဗ်ာေလးေတြ တင္လုိက္ပါတယ္။

အနာ
     ႀကိတ္မႏုိင္ ခဲမရျဖစ္ခဲ့ေပမယ့္ အခုေတာ့ အနာေတြက အမာရြတ္ပဲ ရွိေတာ့တယ္
    အနာဆုိတာ အလုိ႔ နာခဲ့ရတာလား။ အား လုိ႔ေတာင္ မေအာ္ႏုိင္ခဲ့တဲ့ နာက်င္မႈေတြ
    အမွားေတြေၾကာင့္ နာခဲ့တယ္ အမွန္ေတြေၾကာင့္ နာခဲ့တယ္
    အမွား အမွန္ေတာင္ ဆုံးျဖတ္ပုိင္ခြင့္မရွိတဲ့ ၀ါဒေတြနဲ႔ အနာေတြ
    အစုိးရေၾကာင့္ နာခဲ့တယ္ အစုိးမရေၾကာင့္ နာခဲ့တယ္ အစုပ္အျပတ္ေတြေၾကာင့္ နာခဲ့တယ္
    ““အခုေတာ့လည္း ဒါေတြ ၿပီးခဲ့ပါၿပီ”” သီခ်င္းစာသားကုိ ၿငီးတြားမိတယ္။
    မူ၀ါဒေတြနဲ႔ တုပ္ေႏွာင္ခံကာ ဘယ္ညာတိမ္းရင္း လြတ္ေျမာက္ခဲ့တဲ့ အႏုပညာေတြလည္း
    ျခေတြစား ပုိးေတြထုိး သမုိင္းဟာ ငါးဆယ္ေပး႐ုံနဲ႔ ေရာက္တဲ့ေနရာမဟုတ္ဘူး
    ဘ၀ေတြ အသက္ေတြ ေသြးေတြ ေခၽြးေတြ နာက်င္မႈ ဒဏ္ရာဒဏ္ခ်က္ေတြနဲ႔
    ပက္လက္လွန္ ေလွ်ာက္ခဲ့ရတဲ့ လူ႔ဘ၀ရဲ႕ မွတ္တုိင္တစ္ခု အခုေတာ့လည္း နာက်င္မႈေတြကုိ
    ၾကင္နာမႈေတြနဲ႔ အစားထုိးဖုိ႔ လုပ္ေနခဲ့တယ္။
    တႏုံ႔ႏုံ႔ ခံစားခဲ့ရတဲ့ အလုပ္သမေတြလည္း လမ္းေပၚတက္လုိ႔၊
    ဖိႏွိပ္ခံ ေက်ာမဲြလူတန္းစား ေတာင္သူႀကီးေတြလည္း
    ဘုိးဘြားပုိင္ လယ္ေျမေတြအတြက္ အမွန္တရားကုိ ထုဆစ္ဖုိ႔ လုိင္းေပၚတက္လာခဲ့ၿပီ
    အတားအဆီး အဆုိ႔အပိတ္ လြတ္လပ္မႈမရွိတဲ့ တင္ျပမႈေတြနဲ႔ သတင္းသမားေတြဟာ
    အိမ္ၾကက္ခ်င္း အုိးမဲသုတ္ခဲ့တာေတြ ေဆးေၾကာသန္႔စင္ၿပီး အလင္းေရာင္ေတြ ထြန္းညႇိခဲ့ၿပီ
    မေျပာခ်င္ေပမယ့္ ေျပာရဦးမယ္ ဒါဟာ လုပ္ႀကံမႈမဟုတ္တဲ့ အမွန္တရားပဲ
    ေမ့ေဖ်ာက္လုိ႔မရတဲ့ သမုိင္းစာမ်က္ႏွာေတြပဲ တျဖည္းျဖည္း ေလာင္ၿမိဳက္ေနဦးမယ့္ နာက်င္မႈေတြပဲ
    အေရးအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ အေၾကာင္းအရာေတြ ေရးခဲ့ပါတယ္။
                ေမာင္မင္းစုိး


ရက္ရက္စက္စက္ ခ်စ္ပစ္လုိက္
    အရွင္လတ္လတ္ ေမ့ေဖ်ာက္ဖုိ႔ ၾကိဳးစားခဲ့ၿပီးတဲ့ေနာက္
    သမူဟနာမ္ေတြဟာ လဲၿပိဳက်ေနခဲ့တယ္
    တိုက္စားခဲ့တဲ့ ေရစီးကမ္းၿပိဳေတြဟာ တိုက္တိုက္စားစား စည္းကမ္းေတြကို တြန္းၿဖိဳခဲ့တယ္
    အနာဂတ္ဆိုတာ အအေတြေၾကာင့္ နာနာက်င္က်င္နဲ့ ဂတ္ထဲေရာက္ခဲ့ေပမယ့္
    တိမ္ၿပိဳရာသီမွာ တိမ္တိိုက္ေတြ အိတြဲေပ်ာ္က်လာခဲ့တယ္
    ဆုတ္ကပ္ေခတ္္ႀကီးထဲ အဆုတ္ေတြလည္းမေကာင္းေတာ့ ေက်ာက္ကပ္ေတြလည္းပ်က္စီးေနခဲ့တယ္
    မ်က္ကြယ္ျပဳလိုက္ေတာ့ အမ်က္ေတြလည္း ကြယ္ေပ်ာက္သြားခဲ့တယ္
    ေကလာသေတာင္တန္း ပ်ံသန္းေနတဲ့ ငွက္တစ္အုပ္ မိုးလင္းေတာ့
    အေတာင္ပံျဖန့္ ဆန္႔တန္း တျဖတ္ျဖတ္ခတ္ အစာရွာထြက္
    ဘ၀ႀကီးငယ္ အသက္ဆက္ဖို႔ ဇာတ္တူသားမစားဘူး အသက္႐ႈသံသဲ့သဲ့ လႈပ္ခတ္ရင္း
    မိုးခ်ဳပ္ေတာ့ အိပ္တန္းပ်ံခဲ့ၾကတယ္
    ဘ၀ေတြ ငွက္ေတြလိုရွင္သန္ဖို႔ ငါတို႔အားလံုး ရက္ရက္စက္စက္ ခ်စ္ပစ္လိုက္
    ရက္ရက္စက္စက္ ခ်စ္ပစ္ၾကဖို႔ ရက္စက္မႈေတြ ျခစ္ပစ္ဖို႔လိုတယ္
    ဒါဟာ ရွင္သန္ဆဲ ႏွလံုးသားေတြရဲ႕ ေစာေစာထ မ်က္ႏွာသစ္ သြားတိုက္ အိပ္ယာသိမ္း
    အစာစား အလုပ္သြား အိပ္တန္း၀င္ျခင္းပဲေပါ့။
                                                     ေမာင္မင္းစုိး



တစ္ထပ္ၿပီး တစ္ထပ္ ဆဲြခြါခ်ေတာ့
လုိဘေတြ တစ္ရစ္ၿပီး တစ္ရစ္ တက္လာေနခဲ့တယ္

နာက်င္ေနတဲ့ အနာအဆာနဲ႔ ဆာေနတဲ့ အနာေတြရဲ႕
တုန္႔ျပန္ကုိက္ခဲမႈ ဒဏ္ရာေတြကုိ ခ်ဳိးဖဲ့စားေသာက္ေနရတာ
တစ္ညလုံး တစ္ေယာက္တည္း စူးစူး၀ါး၀ါးေအာ္သံေတြနဲ႔
တိတ္တိတ္ဆိတ္ဆိတ္ တိတ္ဆိတ္မႈေတြနဲ႔ ေၾကာက္တယ္။

မလုိအပ္ဘူး မလုိခ်င္ဘူး ငါ့မွာ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး
ေႏြးေထြးတဲ့ ေမတ္ၱာအတုနဲ႔ ေသျခင္းတရားကုိ အေသအခ်ာ ျမင္ရတာ
နံရံေပၚခ်ိပ္ဆဲြထားတဲ့ ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္ရဲ႕ မြတ္သိပ္မႈေတြအတြက္
ဘယ္လုိသစ္ၥာတရားနဲ႔ အသစ္ဆာေလာင္မႈေတြကုိ ေျဖရွင္းၾကမွာလဲ။

ကမ္ၻာႀကီးရဲ႕ ၀ပ္က်ဥ္းတစ္ခုမွာ ၀ဋ္ေႂကြးေတြ က်ဥ္းေျမာင္းသြားေစဖုိ႔
ေတာင္းဆုေခၽြသံေတြနဲ႔ စိတ္ေတြ ေမာေမာဟုိက္ဟုိက္ ေမာဟုိက္ေနခဲ့တာ
ဘယ္လုိအမွားေတြနဲ႔ မွားမွားယြင္းယြင္း မွားယြင္းေနၾကဦးမွာလဲ
တစ္ခါတေလေတာ့လည္း ေမးခြန္းေတြက ေမးေမာေနခဲ့ရပါတယ္။

ဒီတစ္ႏွစ္ကုန္ေတာ့ ေနာက္တစ္ႏွစ္ ေနာက္တစ္ႏွစ္ကုန္ေတာ့ ေနာက္ထပ္ႏွစ္ေတြေပါ့
ႏွစ္ေတြထဲ နစ္ျမႇပ္ေနခဲ့တာ ျမႇပ္ေနတဲ့ႏွစ္ေတြ ထပ္ထပ္ၿပီး နစ္ေနခဲ့တာ
ႏုိးတစ္၀က္ အိပ္မက္တဲ့ အိပ္မက္ေတာင္ တစ္၀က္ပဲ ႏုိးေနရတဲ့ ဒီဘ၀မွာ
ခံတပ္ေတြ လုံေအာင္ဖာဖုိ႔၊ ဖာျဖစ္သြားတဲ့ ဖားေတြရဲ႕ ေအာ္သံက
ငါတုိ႔ရဲ႕ ပူေလာင္မႈေတြနဲ႔ ပူေနတဲ့အမႈေတြ ေလာင္းကၽြမ္းေနခဲ့တယ္။

တစ္ထပ္ၿပီး တစ္ထပ္ ဆဲြခြါခ်ေတာ့
လုိအပ္မႈေတြက တစ္ရစ္ၿပီး တစ္ရစ္ ယစ္ရစ္ တက္လာေနခဲ့တယ္။

ေမာင္မင္းစုိး
(၁၇-၁၁-၂၀၁၁)
အုိင္ဒီယာ

ရယ္စရာ ပရိသတ္ႀကီး သုိ႔ စက္တင္ဘာလအတြက္ ကဗ်ာေရြးစာရင္း

ကဗ်ာဆရာမ်ားသို႔

ရယ္စရာမူ၊ ရယ္စရာလမ္း ေၾကာင္းအတုိင္း ရယ္စရာတစ္ေခတ္ ကဗ်ာသစ္ေခတ္ဦးသို႔ စနစ္ေျပာင္း ေခတ္ေျပာင္း မုိးရိပ္ ေလရိပ္ၾကားမွ လြန္႔လူးႏုိးထ စူးရွထက္ျမက္ေသာ
ေအာက္ေဖာ္ျပပါ ကဗ်ာ ၁၀ ပုဒ္အား ေရွ႕လအတြက္ ရဲ၀ံ့စြန္႔စားေရြးခ်ယ္ ထားရွိပါေၾကာင္း...
    ၁။    ေအာင္ပိုင္စိုး
          ေရးၿပီးမွ ျပန္ဖ်က္လိုက္ရတယ္၊           
          ထြင္းထုလက္စ စာသားအပိုင္း  အစေတြ  
    ၂။    ေတာင္တြင္းေမာင္သင္းေက်ာ္
           အခု ၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔           
          လူျဖစ္ေနၾကတုန္း
    ၃။    ေလေျပသုန္
          ငါ့ရင္ထဲ ခရစ္ၥတီးနားရဲ႕ မ်က္          
           ေတာင္ေတြလို ဒူးရင္းသီးေတြ  အခိုင္လိုက္သီးတဲ့ ည
    ၄။    မ်ဳိးေမာရ
           ကဗ်ာေယာင္ေဆာင္လာတဲ့           
           က်ိန္စာ      
    ၅။    တာေကာ
           ေမာင္တာေကာရဲ႕ ကဗ်ာ work shop ႀကိဳဆိုပါတယ္
    ၆။    အိပ္မက္ျမဴ
           တစ္ေန႔တာအင္တာဗ်ဴး
    ၇။    ေမာင္ယုပုိင္
          ကၽြန္ေတာ္ဟာ ေခြးတစ္ေကာင္ပါ
    ၈။    ေက်ာ္ညိဳေသြး
          ေစ်းဦးေစ်းဖ်ား
    ၉။    စိုးမင္းေအာင္
           ေအက ဘီကို ပတ္ေနတယ္လို႔           
           မွတ္ယူၿပီး ေရးရင္လည္း ဒီ(းးး းးး းးး)ပဲရတယ္
           လမ္းေၾကာင္း က အံစာလို အကန္႔ ၂ မွာဆံုမယ္           
           နည္းနည္းကြဲခ်င္ရင္ ဂြီးဂြီး
    ၁၀။    သူရႆ၀ါ
            အယ္လ္ကိုေဟာလ္နဲ႔ လိင္ကိစ္ၥနဲ႔ တစ္ေန႔ညက
            ၁၀၀ ရာခိုင္ႏႈန္း အျပည့္
                                                  အယ္ဒီတာအဖဲြ႕

ရယ္စရာမဂၢဇင္း ဇူလုိင္လ ကဗ်ာမ်ား

အျပာေရာင္ေကာင္းကင္ အ၀ါေရာင္ပန္းမ်ား
သေဘာထားေသးသိမ္ေနဖို႔ အခ်ိန္မရွိေလာက္ေအာင္ လူ႔ဘ၀ဟာ တုိေတာင္းပါသည္။
၂၀၁၂ ခုႏွစ္၊ ကန္႔လန္႔ကာအဖြင့္ အႏုအရင့္ရက္ပိုင္းမ်ား ဂမ္ၻီရဆန္လွပါသည္။ သိုးေဆာင္း
အေခၚအေ၀ၚ Friday the 13 th  ဇန္န၀ါရီလ ၁၃ ရက္၊ ေသာၾကာေန႔ နိမိတ္မေကာင္းေသာ၊
မဂၤလာမရွိေသာ၊ အလြန္ေၾကာက္ၾကေသာ ေန႔ျဖစ္ပါသည္။ အဲဒီေန႔မွာ ယံုၾကည္ခ်က္
ျပင္းထန္သူမ်ား အေႏွာင္အဖြဲ႕မွ လြတ္ၾကသည္။ လြမ္းေမာဖြယ္ ရွင္ကြဲကြဲေနၾကေသာ
မိသားစုမ်ား၊ သူငယ္ခ်င္းမ်ား၊ မိတ္ေဆြမ်ား ျပန္လည္ဆံုစည္းၾကပါသည္။ ကမ္ၻာေပၚမွာ
အိမ္မဲ့ရာမဲ့ လူသားမ်ားမရွိသည့္ ႏုိင္ငံျပရန္ အလြန္ခက္ခဲပါလိမ့္မည္။ အာဖရိကမွာလည္း
အိမ္မဲ့ရာမဲ့လူသားေတြ ရွိပါသည္။ အာရွမွာလည္း အိမ္မဲ့ရာမဲ့လူသားေတြ ရွိပါသည္။
အေမရိကန္မွာလည္း အိမ္မဲ့ရာမဲ့လူသားေတြ ရွိပါသည္။ ဂ်ပန္မွာလည္း အိမ္မဲ့ရာမဲ့
လူသားေတြ ရွိပါသည္။ ႐ုရွားမွာလည္း အိမ္မဲ့ရာမဲ့လူသားေတြ ရွိပါသည္။ ႏူရာ၀ဲစြဲ၊ လဲရာ
သူခိုးေထာင္းဆိုသလို ႐ုရွားမွာ အေအးဒဏ္ေအာက္ လူ ၅၀ ေက်ာ္ ေသဆံုးသြားခဲ့
ပါသည္။ စစ္တလင္း၊ စစ္သခ်ဳႋင္းထဲက အာေသာကေက်ာက္စာတုိင္ဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
သေကၤတျဖစ္ပါသည္။ လူသားဟာ ေတာပေဒပိုက္ကြန္ထဲက ေဆာင့္႐ုန္းၿပီး ၿငိမ္းခ်မ္းေရး
ဥယ်ာဥ္ကို ပ်ဳိးေထာင္ခဲ့ပါသည္။ အၿမဲတမ္းအမွန္ခ်ည္းေတာ့ မျဖစ္ႏုိင္ပါ။ မွားတတ္ပါသည္။
မမိုက္ဖို႔ လိုပါသည္။ မိုက္တြင္းနက္ရင္ ျပင္ဖို႔ခက္ပါသည္။ တစ္သံသရာ၊ တစ္ဘ၀လံုး
ေမွာက္မယ့္ အမွားမ်ဳိးမျဖစ္ဖို႔ လိုပါသည္။ ကမ္ၻာေျမႀကီးက ဂုဏ္သိက္ၡာရွိစြာ ထမ္းပိုးျခင္း
ခံရသူျဖစ္ဖို႔ လိုပါသည္။ ခြင့္လႊတ္ႏုိင္ပါသည္။ ေမ့လုိ႔ေတာ့ျဖင့္ ရမွာ မဟုတ္ဘူးလို႔
နယ္ဆင္မန္ဒဲလားက ေျပာခဲ့ပါသည္။ အခ်စ္ဆိုတာ ကမ္ၻာဦးအစကတည္းက ရွိခဲ့တဲ့ အ႐ိုးသားဆံုး
အရာျဖစ္ပါသည္။ အသံနဲ႔ မၾကားႏုိင္တဲ့ စကားလံုးေတြကုိ မ်က္လံုးက ေျပာႏုိင္ပါသည္။
အျပာေရာင္ေကာင္းကင္ႏွင့္ အ၀ါေရာင္ပန္းမ်ားသည္ အလြန္ကို ခ်စ္စရာေကာင္းပါသည္။
ေမာင္ၾကဴးရင့္



သူမ၏ တစ္ေနရာရာ Somewhere
အဲ(ယား)ကြန္း ေတာက္ေတာက္ ေတာက္ေတာက္က်သံမွာ
သူမ ႏိုးတာနဲ႔ မွန္ၾကည့္
ညီေအာင္ ဆြဲထားတဲ့ သြားကို အသာအယာတုိက္
Big Eye မ်က္ကပ္ သာသာယာယာတပ္။
ဒီမွာက တစ္ေယာက္တည္း။
အျခားေတြ ပ်ံလာရင္ လိုက္သြားေတာ့မယ္။
စင္ေပၚမွာ ပန္းကန္ျပားေတြေတာ့ ေတြ႕ေတြ႕ေနတယ္။ တစ္ခ်ပ္ယူ
ေန႔လယ္စာစား။
ဘယ္ေရြ႕ေနၿပီလဲ။ ခပ္ေစာင္းေစာင္းလား။
ေခါင္းတည့္တည့္လား။
ဆံပင္ရွည္ရွည္ေတြကို
ဖ႐ိုဖရဲဆြဲေမႊလိုက္တဲ့ အရပ္မွာ
ေအာက္မက်ခင္ (လူမပါတဲ့)
အ၀တ္ေတြကို ေရထားဦးမွ ၁၊ ၂၊ ၃... ၁၃။
အဲဒီအရပ္မွာ ပက္လက္ကုလားထုိင္ခ်။
စာနာမႈကို ပယ္ခ်ရရင္
ဒီတုိက္အေနာက္ကေန လွ်ံထြက္လာတဲ့ အလင္း
အျပာေရာင္ခြက္ခြက္ႀကီးမွာ
ႀကဲပက္ထားတဲ့ အျဖဴတစ္ေတြ
ဆည္းဆာႀကိဳ ဆည္းဆာၾကား
ေပါက္ေရာက္ေနၾက။ မေန႔ညက
သူဟာ စုတ္ျပတ္ေနတာပဲတဲ့
လံုး၀လွည့္မၾကည့္ျဖစ္ဘူးတဲ့
သတိမရပါဘူးတဲ့
အိပ္မက္ထဲမွာတဲ့။
ေျပာလက္စ ကပ်ာကယာျပန္ခ်။
ေရရဦးမယ္ ၁၊ ၂၊ ၃... ၁၃။
အိမ္ျဖည့္ေနတာေလ။
တစ္ရာ ႏွစ္ရာေၾကးေပါ့။
ဂဏန္းတြက္စက္ယူပါဦးလား။
ၾကားရာ အသံမွာ လဲေသခိုင္းေနတဲ့
က်ားေပါက္။ ဘယ္မွမသြားဘူးလားဆိုပဲ
မသြားဘူးတဲ့ က်ဳပ္ေဘာင္းဘီတုိရင္
ခင္ဗ်ားတုိ႔ မေနႏုိင္ပါဘူးတဲ့
သိလား။ ေရသန္႔ယူဦးမလားတဲ့
ေပါင္သားမွာ ပါးစပ္မပါဘူး ေဟ့လူတဲ့။
ပါးစပ္ေပါက္ႀကီး ေဟာင္းေလာင္းဆိုတာ
ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာလဲ။ ကာလာအိုေကတဲ့
ဒရမ္မာတဲ့
အိုက္တင္တဲ့
ဒါ႐ိုက္တာတဲ့
ေမြးစားထားတာတဲ့။ ၿမံဳေနလို႔လားကြယ္ ေနာ္ (မ်က္ခံုးကို ပင့္)
ဒါဘယ္သူ႔စတုိင္(လ္)။ အာာာ
သြားပါၿပီ။ ကုလားထုိင္လက္ရန္းမွာ
ဖိမိထားတဲ့ ပခံုးတစ္ျခမ္း။
ေဒါက္... ေဒါက္... ေဒါက္
သူမရဲ႕ ကၽြန္းတံခါးတစ္ဖက္မွာ
အမႈိက္လာယူေနက် ၇ ႏွစ္အရြယ္ ကေလးမ
ေက်ာင္းဆင္းခ်ိန္မေရာက္ေသး။

မယ္ေယြး



DJတစ္ေယာက္ေမြးဖြားျခင္း
ကမ္ၻာႀကီးကို ျပားေအာင္ လုပ္ၿပီး အပ္နဲ႔ စိတ္လက္တရွိ ျခစ္ပစ္လိုက္မယ္ဆိုတာ အျမင့္ဆံုးဆႏ္ၵ
ကမ္ၻာႀကီးလံုးေနေသးေတာ့ သေဘာမက် ပါးပါးလွီးရင္ ဓာတ္ျပားေတြ ရလာမလား
ႏိုက္ကလပ္ေတြ ဘီယာဆုိင္ေတြ အခမ္းအနားေတြ ေဖ်ာ္ေျဖပြဲေတြ ျဗဴတီဆလြန္းေတြ
ေဆး႐ံုေတြ သခ်ဳႋင္းမီး႐ိႈ႕စက္ေတြရဲ႕ ထုထည္ကို ဖယ္ထုတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားခ်က္ဟာ
ဘာတစ္ခုမွ အရာမေရာက္ေသး မိသားစုေနအိမ္ေတြ ရည္းစားေတြ စိတ္ႂကြေဆးေတြ
စိတ္ကစဥ့္ကလ်ားေရးသားတဲ့ စာအုပ္ေတြ ဖလင္ေတြ ေသတ္ၱာေတြရဲ႕ ထုထည္ေတြကလည္း
ေျခာက္လွန္႔ အခန္းထဲက ဗီ႐ိုထဲမွာလည္း တေစ္ၦေတြ ေရာက္ေန ရွပ္အက်ႌ
လက္ေတြ ေဘာင္းဘီအနားစေတြ ဖိနပ္ႀကိဳးစေတြကို တလႈပ္လႈပ္နဲ႔ ေတြ႕ရ
စားပြဲေပၚမွာ ဖန္ခြက္ေတြ ဟိုယိမ္း ဒီယိမ္း ဒီဗီဒီစက္ေတြဟာ မဖြင့္ဘဲ ျပသေနၾက
ဖုန္းဟာ အစာငတ္ေနတဲ့ ၀ံပုေလြတစ္ေကာင္လို ေအာ္ဟစ္လို႔ ေဆးစစ္ခ်က္ေတြ ရလာၿပီ
ဖြင့္မၾကည့္ရဲ ေမြးစာရင္းနဲ႔ ဘြဲ႕လက္မွတ္ေတြ ေပ်ာက္ကုန္ၿပီ အသိမေပးရဲ
အေဖက ရန္သူလိုဆက္ဆံျခင္းမ်ား၊ အေမက စီးပြားေရးသမားလို ဆက္ဆံမႈမ်ား
ကိုယ္နဲ႔အတူ ေမြးဖြားလာသူေတြက ကိုယ့္ကို လုပ္ႀကံမႈမ်ား မနက္ဆို ညက ေသြးစုပ္ဖုတ္ေကာင္
လက္ခ်က္မိထားသလို ေဖ်ာ့ေတာ့စြာ ထလာ ျပတင္းေပါက္ကို ဖြင့္လုိက္ရင္ ျမင္ရမယ့္ ကမ္ၻာႀကီး
ေၾကာက္လန္႔ အ၀ါေရာင္ေနဟာ အီဂ်စ္က လာသလို ေျခာက္ေသြ႕လြန္း မွတ္တမ္းစာအုပ္
ဖြင့္ဖတ္ၾကည့္ ကိုယ္ေရးတာမွ ဟုတ္ရဲ႕လား ဆိုးဆိုး၀ါး၀ါး ကိုယ္လက္လႈပ္ရွားမႈ
ျပင္းျပင္းထန္ထန္လုပ္ဖို႔ လိုအပ္ေၾကာင္း ခႏ္ၶာကိုုယ္က သတိေပးတာမ်ဳိးေတြ
တစ္ေယာက္တည္းေနရျခင္းမ်ား ကစားစရာေတြ အသံုးအေဆာင္ပစ္ၥည္းေတြ ဖ်က္ရတဲ့ အရသာမ်ား
ေသြးထဲမွာ သြားလာေနတဲ့ ကင္းၿမီးေကာက္တစ္ေကာင္ ဖမ္းဆီးမရ မေက်နပ္တုိင္း
အေရျပားေပၚ တစ္ခုခုနဲ႔ ျခစ္ရင္း နံရံကို တစ္ခုခုနဲ႔ ျခစ္ရင္း ပန္းကန္ျပားကို တစ္ခုခုနဲ႔ ျခစ္ရင္း
ဓာတ္ပံုကို တစ္ခုခုနဲ႔ ျခစ္ရင္း ဆုတံဆိပ္ကို တစ္ခုခုနဲ႔ ျခစ္ရင္း မွန္ေနတဲ့ အေျဖလႊာကို တစ္ခုခုနဲ႔ ျခစ္ရင္း
ဘုရားသခင္ရဲ႕မ်က္ႏွာကို တစ္ခုခုနဲ႔ ျခစ္ရင္း ပုိက္ဆံအသစ္ေပၚကို တစ္ခုခုနဲ႔ ျခစ္ရင္း အမွတ္တရ
ပစ္ၥည္းေတြေပၚ တစ္ခုခုနဲ႔ျခစ္ရင္း ေကာင္မေလးကို ေနာက္မလာရဲေအာင္ တစ္ခုခုနဲ႔ျခစ္ရင္း
မဟုတ္တ႐ုတ္ေဘာ္ဒါေတြကို တစ္ခုခုနဲ႔ ျခစ္ရင္း ကင္းဘတ္ေပၚမွာ တစ္ခုခုနဲ႔ ျခစ္ရင္း
၀က္အူေခ်ာင္းေပၚမွာ တစ္ခုခုနဲ႔ ျခစ္ရင္း အိမ္သာခြက္ကို တစ္ခုခုနဲ႔ျခစ္ရင္း ေကာင္တာကို
တစ္ခုခုနဲ႔ျခစ္ရင္း ေလ်ာ္ေပးရမယ့္အတူတူ တစ္ခုခုနဲ႔ ျခစ္ရင္း ဆံပင္ကို တစ္ခုခုနဲ႔ ျခစ္ရင္း
ႏုိင္ငံသားကတ္ျပားကို တစ္ခုခုနဲ႔ ျခစ္ရင္း ျခစ္သံေတြက ေသြးထုိးလႈံ႔ေဆာ္လာခဲ့ရာ
အက်အန၀တ္စားၿပီး ေမာ္ေတာ္ကားကို ေမာင္းထြက္လာလုိက္တယ္ ျမင္ကြင္းေတြက ဦးထုပ္လို
ရြဲ႕ေစာင္းေစာင္းကိစ္ၥေတြက ေဘာင္းဘီလုိ ခပ္ပြပြလုပ္ေနတာေတြက လမ္းေလွ်ာက္ဖိနပ္လို ေၾကာင္ေၾကာင္က်ားက်ား
လက္ႏွစ္ဖက္ကို ႏုိင္ငံေရးသမားနဲ႔ မတူေအာင္ တရားေဟာဆရာနဲ႔ မတူေအာင္ ေ၀ွ႔ယမ္း Snack Bar
တစ္ခုထဲ ၀င္သြားတယ္ ေစာင့္တယ္ ေတြ႕တယ္ တစ္ေနရာကို သြားတယ္ လိုက္ပို႔တယ္ ဘာမွမထူး
နာခံ႐ံု နာခံၿပီး အႀကံမေပးတတ္တဲ့ ထံုထုိင္းထုိင္းကားႀကီးကိုလည္း တစ္ခုခုနဲ႔ ျခစ္ပစ္လုိက္
(ဘယ္ႏွစင္းေျမာက္လဲကြာ) ဟမ္ဘာဂါထဲက ဆလတ္ရြက္ေတြ ေဘာင္းဘီအိတ္ထဲမွာ ခ်န္ထား
ျခစ္သံေတြက တစ္ခုခုကို ေဖာ္ညႊန္းေနတယ္လို႔ ေျပာတာ ဘယ္သူမွ မယံုၾကည္ၾက ဂလုိဘယ္ေၾကာင္
ကုတ္ျခစ္မႈေၾကာင့္ လူေတြအေျပးအလႊား ကမ္ၻာ့တစ္ေနရာက သူ႔လိုျခစ္သံေတြနဲ႔ ဆက္စပ္မိသြားတဲ့အခါ
အကခန္းမေတြက ဆြဲသြင္းလိုက္တယ္ Entertainment  ေတြက မုဆိုးလိုလိုက္လာတယ္
တစ္ေယာက္တည္း စိတ္ေဖ်ာ္ေျဖမႈကေန အမ်ားစိတ္ေဖ်ာ္ေျဖမႈျဖစ္လာတယ္ တစ္ေယာက္တည္း အခန္းထဲ
က်ိတ္ကေနရာကေန ကလပ္ၾကမ္းျပင္ေပၚ ေရာက္သြား စင္ျမင့္ေပၚ ေရာက္သြား Internet ေပၚ ေရာက္သြား
ျခစ္ရာမ်ား ျခစ္သံမ်ားRapper/ Dancer/ Hallucination/   ေနရာတကာျပားတဲ့ အျမင္ကို ျပန္ရယူျခင္း
မွတစ္ဆင့္ ကမ္ၻာႀကီးရဲ႕ ေသြးအမ်ဳိးအစားကို အပ္နဲ႔ ျခစ္ေဖာက္စစ္ေဆးဖို႔ ဓာတ္ျပားေဂ်ာ္ကီမ်ား
DJ- Disc Jockey

ပုိင္



သတင္းအရင္းအျမစ္ရဲ႔ ေန့စြဲမ်ား
ဒီမိုကေရစီ စီးေၾကာင္းနဲ႔အတူ အြန္လိုင္းေပၚ ျဖာက်လာတဲ့ သတင္းေတြကို
လိုက္ေကာက္ၾကည့္တယ္ အရိပ္အေငြ႕ေလး ေတြး ဆက္ေတြးလိုက္ၿပီး
ထေအာ္လိုက္ သက္ျပင္းခ်လိုက္ ဆက္ဖတ္လိုက္ သတင္းေတြ အတင္းေတြ မဟုတ္
ဟန္က်လိုက္ပံုေျပာပါတယ္ ဒီေန႔ေခတ္စီးေၾကာင္းအတုိင္း သင္ကိုယ္တုိင္ေမ်ာပါသြား
ဒါဟာ သတင္းအရင္းအျမစ္ေတြရဲ႕ စစ္မွန္တဲ့ ေန႔စြဲမ်ားျဖစ္ပါတယ္
တရားမွ်တေသာ ေရြးေကာက္ပြဲျဖစ္ရန္ ခက္ခဲလာေၾကာင္း
ဒီမိုကေရစီစနစ္အတြက္ အရပ္သားလူ႔အဖြဲ႕အစည္းမ်ား အားေကာင္းရန္ လိုေၾကာင္း
က်န္ရွိ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားေတြ ျပန္လႊတ္ေပးရန္ လိုေၾကာင္း
တုိင္ရီအလုပ္သမားမ်ား ဆက္လက္ဆႏ္ၵျပေနေၾကာင္း
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေဖာ္ေဆာင္ဆဲကာလ ရွမ္းႏွင့္ ကရင္ျပည္နယ္တြင္ ပစ္ခတ္မႈမ်ားျဖစ္ပြားေနေၾကာင္း
လား႐ႈိး က်ားျဖဴအမတ္ေလာင္းအား အိုးစည္ဗိန္းေဗာင္းမ်ားျဖင့္ ေဒသခံမ်ား ႀကိဳဆိုေနေၾကာင္း
ျမန္မာဒုက္ၡသည္မ်ား တရား၀င္ျပန္ႏုိင္ရန္ ေမွ်ာ္လင့္ေၾကာင္း
ကုလားတန္ျမစ္ေၾကာင္းရွိ အစိုးရဂိတ္မ်ား စစ္ေဆးမႈေလ်ာ့သြားၿပီျဖစ္ေၾကာင္း
မေလးရွားတြင္ ရခိုင္စက္႐ံုအလုပ္သမားတစ္ဦး မေတာ္တဆေသဆံုးေၾကာင္း
အေရွ႕ေတာင္အာရွ ကာယဗလၿပိဳင္ပြဲ ျမန္မာႏုိင္ငံတြင္ က်င္းပမည္ျဖစ္ေၾကာင္း
သမ၀ါယမအသင္းလီမိတက္ပိုင္ေျမကို မတရားလုပ္ေနေၾကာင္း
ႏွလံုးသားေတြ လွွဴမယ့္ ညဂီတေဖ်ာ္ေျဖပြဲမွ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈမ်ားအေပၚ
သေဘာထားအျမင္ေျပာလိုေၾကာင္း ျပည္သူ႔က်န္းမာေရး ျမႇင့္တင္ဖို႔ ႀကိဳးပမ္းလိုေၾကာင္း
“၀န္ႀကီးခ်ဳပ္ ယိန္လာပ္ဟုိတယ္ကို ဘာသြားလုပ္လဲ”အေမးေၾကာင့္ လႊတ္ေတာ္အတြင္း
႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္ျဖစ္ပြားခဲ့ေၾကာင္း ကေလးအေဖ မီးဖြားခြင့္အေၾကာင္း
“သည္ခရီးနီးၿပီလား”ဆိုတဲ့ အေၾကာင္း ေပါလိုက္တဲ့ စာေတြအေၾကာင္း
အလုပ္သမားရပိုင္ခြင့္ ဆႏ္ၵျပပြဲမ်ားအေၾကာင္း
ျမန္မာ့စီးပြားေရးအလားအလာအေပၚ ပညာရွင္ေတြ သံုးသပ္ေၾကာင္း
အီရတ္ အေသခံဗံုးခြဲမႈ ၁၈ ဦးေသဆုံးေၾကာင္း ဆီးရီးယားဆိုင္ရာ
အီဂ်စ္သံအမတ္ ျပန္႐ုပ္သိမ္းေၾကာင္း
ေဂ်ာ္ဒန္က ဆီးရီးယားနဲ႔ နယ္စပ္မွာ ဒုက္ၡသည္စခန္း တည္ေဆာက္ေၾကာင္း
ျပင္သစ္နဲ႔ ၿဗိတိန္ကို အီရန္ ေရနံအေရာင္းရပ္ေၾကာင္း
ျပင္သစ္သမ္ၼတ ဆာကိုဇီ မဲဆြယ္ပြဲ စၿပီဆိုတဲ့ အေၾကာင္း
အီဂ်စ္ေရြးေကာက္ပြဲ ရက္သတ္မွတ္လို႔ မရေသးေၾကာင္း
တ႐ုတ္အစိုးရဆန္႔က်င္သူ တိဘက္လူငယ္ မီး႐ိႈ႕ဆႏ္ၵျပေၾကာင္း
ေ၀ါလ္စထရိလမ္းမႀကီးကို သိမ္းပိုက္ၾက လႈပ္ရွားမႈအေၾကာင္း
ကေလးနဲ႔အတူ လႊတ္ေတာ္တက္တဲ့ မိခင္အေၾကာင္း၊ မ်က္ႏွာေတာ္ ေရႊသြင္းျခင္းအေၾကာင္း
အေၾကာင္း အေၾကာင္း အေၾကာင္း အေၾကာင္း အေၾကာင္း အေၾကာင္း
အေၾကာင္းေတြကို ဖတ္လိုက္ၿပီး ကမ္ၻာႀကီးရဲ႕ ၀မ္းေခါင္းတစ္ခုလံုး ဆုတ္ခြာခံလိုက္ရတယ္
စိတ္လုိက္မာန္ပါပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္မလိုက္ဘဲ မာန္မပါလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ သတင္းေတြက
တစ္ေန႔တျခား စီးေမ်ာေနခဲ့ၿပီ လူသားမ်ားရဲ႕ ပံုဟန္ေတြဟာ သတင္းေခတ္မွာ
ကဒါဖီေသၿပီ အိုစမာ ေသၿပီ ဆက္ဒမ္ဟူစိန္ ေသၿပီ ဘာမွဖံုးကြယ္လို႔ မရေတာ့ဘူး
ငါတုိ႔ဒီမိုကေရစီကလည္း ရွင္ေနဆဲ ေသေနဆဲ ေသလိုက္ ရွင္လိုက္
ေသလုိက္ ရွင္လုိက္ ေသေနဆဲ ရွင္ေနဆဲ
ေမာင္မင္းစုိး


ခိုေတြဟာ တစ္စံုတစ္ခုကို စိုးရိမ္ထိတ္လန့္ေနၾကတယ္
ခိုေတြဟာ တစ္စံုတစ္ခုကို စိုးရိမ္ထိတ္လန္႔ေနၾကတယ္
၀႐ုန္းသုန္းကား ဖ႐ိုဖရဲ တြန္းမိ တုိက္မိ
သြားၾက လာၾက ပ်ံၾက နားၾက
အမွန္တရားနဲ႔ပဲ ပက္ပင္းတုိးခဲ့သလိုလို
အမွားဆီပဲ အုပ္ဖြဲ႕ပ်ံသန္းေနသလိုလုိ
တစ္ဦးနဲ႔ တစ္ဦး ႏႈတ္မဆက္ႏုိင္ ႏႈတ္မဆက္အား
မ်က္၀န္းေတြက ေၾကာက္အား လန္႔အား
ရွာေဖြ ေမာပန္း အေတာင္ပံတဖ်တ္ဖ်တ္ခတ္
အစာတစ္လုတ္အတြက္ မနက္ျဖန္အတြက္
ပ်ံရင္း နားရင္း... မွ
အသံတစ္ခုခုၾကားလည္း ေၾကာက္ေနရ
႐ုပ္၀တ္ၳဳပစ္ၥည္းဆိုလည္း ထိတ္လန္႔ရ
အမ်ားႀကီးအတူတူရွိေနေပမယ့္ အၿမဲတမ္းမကူညီႏုိင္ဘူးဆိုတာ
သိေနရတဲ့ ဗီဇစိတ္နဲ႔
မ်က္၀န္း အေတာင္ပံ ဦးေခါင္း တစ္စက္ၠန္႔ေလးမွ ၿငိမ္ၿငိမ္မေနႏုိင္
ျမင့္တက္ရ နိမ့္ဆင္းရ စိုးရိမ္ရ ထိတ္လန္႔ရ
ကံကိုက ၪဏ္ကိုက ေခတ္ႀကီးကိုက ထိတ္စရာ လန္႔စရာ
ေျပာခ်င္တာက ဟုတ္ကဲ့ ဒီလို
ပ်ံသန္းဖို႔ ေပးထားတဲ့ အေတာင္ပံတစ္စံုနဲ႔
ေျပးထြက္ေနမိတဲ့
ခိုတစ္ေကာင္
ဟာ...
ကၽြန္ေတာ္...
စစ္ႏုိင္

ေလယာဥ္ပ်ံ

ေျပးလမ္းေၾကာင္းအတုိင္း
စာရြက္ေပၚမွာ စာလံုးေလးေတြ
တျဖည္းျဖည္း ပိုၿပီးျမန္ျမန္လာ
ေျပးေနတယ္ ေနာက္ၿပီး အျမင့္ဆီ ခုန္တက္
ဘယ္ေတာ့မွ ျပန္က်မလာေတာ့မယ့္ ဟန္နဲ႔
တြင္းနက္ႀကီးနဲ႔ ေ၀းရာကို ေျပးေနတယ္
ေရြ႕လ်ားမႈမွာ အသံရွိတယ္ဆိုရင္
စာလံုးေတြမွာလည္း အသံရွိတယ္
ကႀကီး ခေခြး အဲဒီလို
ညအခါ လသာသာ အဲဒီလို
အို လွလိုက္တဲ့ ကေခ်သည္ ေလ
သူ႔မ်က္၀န္းထဲမွာ ေသၿပီးသားအေလာင္းနဲ႔
သူ႔ဦးေႏွာက္တြင္း အသိၪဏ္အကန္႔ေလးတစ္ခုထဲမွာ
ေသြးခုန္ႏႈန္းနဲ႔
အလ်င္အတုိင္း တရားဥပေဒလို တည္ရွိၿပီးသား တရားေသ
ပထမကေလးဘ၀ ဒုတိယလူငယ္
ေနာက္ တျဖည္းျဖည္းႀကီးရင့္လာတဲ့ အ႐ိုးျဖဴေန႔ရက္မ်ား
ဘာမ်ားထူးျခားလာသလဲ
တစ္ခုပဲ ရွိတယ္ တစ္ခုပဲ လုပ္စရာရွိတယ္
ဘာမွမလုပ္သည့္ အလုပ္ကို လုပ္ေနဖို႔ ဟုတ္တယ္ ဘာမွမလုပ္ႏွင့္
အသက္ပဲမွန္မွန္႐ွဴေန ႐ွဴသြင္းလုိက္ ျပန္ထုတ္လိုက္ေပါ့
ေနာက္ အိမ္ျပန္ အိပ္ရာထဲ၀င္
မိုးလင္းေတာ့ အခုလိုပဲ ဆက္လႈပ္ရွား မေသမခ်င္းဆိုပါေတာ့
ၾကည့္ စာလံုးေလးေတြ လႈပ္ရွားေနပံု
လႈပ္ရွားရင္း တစ္ခုခုေျပာခ်င္ေနပံု
မ်က္၀န္းတံခါးကေန ပတ္ၱာခြာေနပံု
ဖ်တ္ခနဲ ခုန္၀င္လိုက္ပံု
မဟုတ္ေသး မဟုတ္ေသး တြင္းနက္ႀကီးကို ေရွာင္ေလ
တြင္းနက္ႀကီးနဲ႔ ေ၀းေအာင္ ေနာက္ျပန္ဆုတ္
ပထမ ညာေျခ ေနာက္ ဘယ္ေျခေပါ့
ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ ပထမ ဘယ္ေျခ ေနာက္ ညာ
ဘာထူးသလဲ လမ္းေလွ်ာက္တာနဲ႔ ခုန္တာ ပ်ံတာ
ေျခဖ်ားေလးေပၚမွာ လွည့္တာ ပတ္တာ
ေျခဆန္႔လက္ဆန္႔ၿပီး ေလျပည္ေ၀ွ႔သလုိ ေ၀ွ႔တာ
ေျခေထာက္ကို ကိုယ့္ေခါင္းေပၚ ေက်ာ္ေအာင္ ေျမႇာက္ၿပီး
ဆန္႔ထုတ္လိုက္တာ အတူတူပါပဲ
သင္ယူ ေလ့က်င့္ အသိၪဏ္ကို ႂကြက္သားေတြထဲ သြင္း
ဒုတိယသဘာ၀လႈပ္ရွားမႈတစ္ခုလို ဘာမွထူးဆန္းေနမွာ မဟုတ္ေတာ့
ၾကည့္ေလ စာလံုးေလးေတြ ကေနပံု
ၿမိဳ႕ထဲမွာ အမိႈက္ပံုေတြေအာက္မွာ ႏွင္းဆီပြင့္ဖတ္ေလးေပၚမွာ
တယ္လီဖုန္းႀကိဳးေတြထဲမွာ မေရးရေသးတဲ့ စာရြက္မွာ
ေနာက္ အတြင္း၀င္သြား
ေနာက္ အျပင္ျပန္ထြက္လာ
ၾကည့္ေလ
တြင္းနက္ႀကီး ျပန္ေပၚလာျပန္သည္
တြန္းလွန္ပစ္ ေက်ာ္လႊားပစ္ ဘာမွထူးဆန္းသည့္ အလုပ္မဟုတ္
စိတ္ကို ေအးေအးေလးထား ေျခေထာက္ေတြက
သူ႔တာ၀န္သူထမ္းသြားလိမ့္မည္
ေဟာ လမ္းထဲ ေရာက္ၿပီ အိမ္ကုိ ျမင္ေနရၿပီ
ေနာက္ဆံုး ေအာင္ျမင္ၿပီမဟုတ္လား
အနားယူ႐ံုေပါ့ ဘာမွမျဖစ္ တြင္းနက္ႀကီးထဲ လိမ့္က်
အိမ္ကို ေရာက္ၿပီ
စာလံုးေတြက မီးခလုတ္ကို ဖြင့္လိုက္ၿပီ
စာလံုးေတြက စာရြက္အလြတ္ကို ယူလိုက္ၿပီ
စာလံုးေတြက တစ္ခုခုကို တစ္ခုခုလို႔
စာလံုးေတြက အတိအက်ကို အတိအက်လို႔
ဘာကိုမွ ေကာင္းေကာင္းသေဘာမေပါက္ႏုိင္ခင္ ပတ္ၱာကို ဆြဲခြာလုိ႔
တြင္းနက္ႀကီးကို ေရွာင္ေလ
ဒါမွမဟုတ္ ခုန္ဆင္းလုိက္ေလ
ေပ်ာ္ရႊင္ဖြယ္ကစားနည္းတစ္ခုလိုေပါ့
ေလ့က်င့္ သင္ယူ တတ္ေျမာက္ထားခဲ့ၾကတဲ့အတုိင္း
သားဦး

ညေမႊးပန္း
ေနဟာ ငါ့ဘ၀ေနာက္ အေျပးအလႊားလုိက္လို႔ အနားဖြာေနတဲ့ တိမ္ေတြ ငါခ်စ္တဲ့ အစိမ္း ရန္ကုန္ဟာ
ဘာမွမေျပာင္းလဲဘူး မီးခိုးေငြ႕ေတြမွာ အသည္းႏွလံုးမရွိ နိစ္ၥဓူ၀ ရန္သူ႔လက္က လြတ္ေျမာက္ဖုိ႔
က်ားနာတစ္ေကာင္ သားရဲတြင္းဆီ ဒယိမ္းဒယိုင္ျပန္ခဲ့ မ်က္ႏွာဖံုးေတြ ၿမိဳ႕ျပမ်က္ႏွာေတြ အေရခြံလို
ကြာက်လာ ကုိယ့္အသက္ကိုယ္ ကာကြယ္ဖို႔ ရွင္သန္မႈဆီ အနီးကပ္ သူစိမ္းတစ္ရံဆံ အေငြ႕အသက္
မ်ားဆီ တုိး၀င္ နာက်င္မႈဟာ ငါ့ကဗ်ာမွာ မီးလိုေလာင္လို႔ ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္ စကားေျပဆန္ထားရ
ေန႔ေတြ အဓိပ္ၸာယ္မဲ့ စာသားအတြဲအဆက္ေတြ ဘယ္အရာကိုမွ အစိုးမရ သိမႈေဗဒဟာ တကယ္
တမ္း ဘာမွအေရးမပါ အနတ္ၱကို အတ္ၱျဖစ္ေအာင္ မိုက္မဲလို႔ ငါ့စိတ္ထဲ ရွိသမွ် ခ်ေရးတယ္ စိတ္ၱဇနာမ္
မေကာင္းတဲ့ အန႔ံအသက္ အ၀ါေရာင္ ငိုစရာမ်က္ရည္မက်န္ေတာ့တဲ့ မိန္းမ အေမ့ကို သတိရတယ္
ကၽြန္ေတာ္ဟာ စိတ္ေလလို႔ ငါတုိ႔ဟာ
ခ်ာခ်ာလည္လုိ႔ ၿမိဳ႕ျပဟာ အ၀ါေရာင္ တစ္ကုိယ္ေရအခန္းဖြဲ႕
အျပန္လမ္း မသိမႈေပၚ ထုိးက်ေနတဲ့ အရိပ္ေတြ
ဟယ္လူဆီေနးရွင္း ငါ့လက္ေတြကို ပိုက္ထားလိုက္တယ္
ဘာကို ေမွ်ာ္လင့္ရမလဲ ဘ၀အေၾကာင္းအဖြဲ႕အႏြဲ႕
ေန၀င္ၿပီ အရိပ္ေတြက တစ္ေမွ်ာ္တစ္ေခၚရွည္လ်ားလို႔
ျပန္စရာ လမ္းမရွိဘူး အိပ္မက္ေတြကို
ျပန္မရေတာ့ဘူးလား ဘ၀လို တစ္ဆစ္ခ်ဳိးသြားတဲ့
လမ္းေတြ ေကြ႕ေကာက္လုိ႔ အာေခါင္ေတြ ေျခာက္ကပ္
အသံကုန္ဟစ္ေအာ္ မ်က္ရည္ဟာ ေခ်ာ္ရည္ပူလို
တုိက္စားလို႔ ဘယ္သူ႔ကိုမွ မယံုၾကည္ဘူး ငါ့ဘ၀ထဲ
ျပတ္ေရြ႕ေၾကာင္းလုိ သံသယ ငါဟာ ငါလား
ငါရွိတယ္ ဒါမွမဟုတ္ ငါမရွိဘူးလား သစ္ရြက္ေတြက
ေလျပည္ကို ေႁခြခ်လို႔ ငါဟာ ဘာကို မိုက္မိုက္မဲမဲ
ေစာင့္ေမွ်ာ္ေနတာလဲ တစ္ေန႔ ငါျပန္လာခဲ့မယ္
တစ္ကိုယ္ေတာ္စြန္႔စားခန္း တစ္ေယာက္သြားလမ္း
ဒဏ္ရာအေၾကာင္းအဖြဲ႕အႏြဲ႕ ေသြးတိတ္ မိုးတိတ္မွ
ျပန္လာဖို႔ အခ်စ္က လြဲလို႔ အရာရာကို အဆိုးျမင္၀ါဒီ
လုိအပ္ရင္ အေသခံဗုံးခြဲဖို႔ ၀န္မေလးဘူး
၀မ္းနည္းနာက်င္႐ံုသက္သက္ စိတ္ၱဇ နာက်င္လြန္းေတာ့
အနာက မနာေတာ့သလို လေရာင္မွာ မ်က္ရည္ဟာ ဓားသြားလုိလက္လို႔ သူမကို ေနာက္တစ္ခါ
ျပန္မျမင္ရေတာ့ဘူး နာက်င္ေန သူ႔ရဲ႕ေမႊးရနံ႔က ၾကယ္ေတြကို သပ္ခ်ေနတာ အႏုပညာနဲ႔ ကုိယ့္ကိုယ္
ကိုယ္ ဆူဆိုဒ္လုပ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတာ ညဟာ ေျခာက္သေယာင္းလို႔။
ဘုန္းေနသြန္း


ရင္ကဲြဘူတာ
ညည္းသံရွည္ႀကီး ဆြဲဆြဲငင္ငင္
ပန္း၀င္ရင္ ဆိုေနက်ေတးသြား
ညက တစ္ေရးႏုိး
ႏုိင္ထက္စီးနင္းတြန္းတင္ ရက္ရက္ေရာေရာထိုးခ်
အလြတ္ရေနတဲ့ ဘာသာစကား
၀င္ေပါက္ ထြက္ေပါက္ စနစ္တက်တန္းစီပါ
လူစိတ္မ၀င္စားတဲ့ ေၾကာ္ျငာ
အမိႈက္မပစ္ရ ဆိုင္းဘုတ္ေအာက္ ေျခပစ္လက္ပစ္
ထုိးဆြ လံုးေျခ ေႁမြေရခံြအိတ္ထဲ ထည့္
ေရသန္႔ဘူးခြံ ေလွ်ာခနဲ
ဘာရွာသလဲ ကိုယ့္ဆရာ ဒါလား
ေဒသစာတစ္ခုနဲ႔ ျဖားေယာင္းလာ ဆိုက္ကားဆရာ
ခင္ဗ်ားလည္း ဒီေတာထဲ ဆရာပဲ
တစ္စ တစ္စ ညက သူ႔မာနထဲ တုိး၀င္ငုပ္လွ်ဳိး
အမူးသမား အခဲမေက်သမွ် ပလက္ေဖာင္းေပၚ အန္အန္ခ်
ပန္းခ်ီကား ပိုလွသြားခဲ့ၿပီ
က်ဳိးကၽြတ္ ေၾကကြဲ အိပ္မက္တစ္ခု လူးလြန္႔ႏုိးထ
မိန္းမလွတစ္ေယာက္ လႊင့္ပစ္လက္မွတ္ေတြ ေကာက္မလို႔တဲ့
လူခါး


 . . .(သို့မဟုတ္)
ေဒလီယာ
(သို့မဟုတ္)
သံ၀ရီ
(သို့မဟုတ္) . . .
ရွင္သိခ်င္သပါ့ဆိုရင္ ကၽြန္မနာမည္ ေဒလီယာ
ရြာတုန္းက ေခၚတဲ့ နာမည္ေတာ့ မဟုတ္ဘူး တစ္ဆိတ္ရွင္
ကၽြန္မအတိတ္ဆီ ရွင့္စကားေတြ မသြားမိေစခ်င္ဘူး
ရပ္သံရြာသံၾကားရရင္ ကိုယ့္ရပ္ကိုယ့္ရြာကို
ကၽြန္မလည္း ျပန္ခ်င္တာေပါ့ မျပန္ျဖစ္ေသးတာ တစ္ခုပဲ
အမယ္ေလး မသိနားမလည္တဲ့ အရြယ္က
သိပ္ခ်စ္လွပါေခ်ရဲ႕ဆိုတဲ့ စကားနဲ႔
အဲဒီစကားေတြရဲ႕ ေနာက္ဆက္တြဲအမွားကို
ရင္ထဲ အသည္းထဲက အမွတ္အေတးမထားမိလို႔
ေဟာဒီလို အေမွာင္ထဲမွာ ေမွာက္က်ခဲ့ရတာ
ခေရလည္း သဇင္လို ေ၀ခ်င္တာေပါ့ သဇင္လို ေႂကြခ်င္တာေပါ့
ပိေတာက္လိုလည္း ခဏပဲျဖစ္ျဖစ္ ေ၀ခ်င္တာေပါ့
ၿပီးမွ ေႂကြခ်င္တာေပါ့
ဒါထက္ ခေရေတြ မေႂကြခင္ ဘယ္သူျမင္ေယာင္ၾကည့္ဖူးသလဲ
အေႂကြပန္းဆိုေတာ့လည္း အၾကမ္းဆံုးေလေပြလို
လမ္းမ်ားမ်ားေပၚ လမ္းသလားႏုိင္မွ လန္းသြားမွာ
သြားစမ္းပါ ဟိုဟာျဖစ္လည္း ေခတ္ ဒီဟာျဖစ္လည္း ေခတ္
လူေတြလြဲမွားသမွ် ေခတ္က ခါးစည္းခံေနရရွာတာ
ရွင္တုိ႔ ေျပာေျပာေနတဲ့ ေခတ္ဆိုတာ
ရွင္တုိ႔ ကၽြန္မတုိ႔လို လူသားေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ေနတာ မဟုတ္လား
ရွင္ လန္႔မ်ား လန္႔သြားသလား
ကၽြန္မစကားဟာ ကၽြန္မတရားပဲ
အဆန္းပါလား ကၽြန္မနဲ႔ ေတြ႕ရင္
ရွင္ေမ့ခ်င္ေနတာေတြအျပင္
ရွင့္ကိုယ္ရွင္ေတာင္ ေမ့ခ်င္သြားလိမ့္မယ္
တကယ္ပါ ရွင္ေၾကာက္ရင္ ေရွာင္ေန
ေၾကာင္ေလွ်ာက္လမ္းေပၚက ေျခေခ်ာ္က်ခဲ့တဲ့ သံ၀ရီ
အခုရွင့္ဆီ လာေနၿပီ
၀င္းသိန္းေထြး

ဇာတ္ပဲြ
အတ္ၱစိတ္တည့္တည့္ဆီ ခ်ိန္ရြယ္ၿပီး ပစ္လိုက္တဲ့အခါ
ႏုိင္ငံေရးက ကားရားႀကီးက်လာတယ္
ေလွ်ာက္တဲ့ လမ္းက ႀကီးၿပီး စီးတဲ့ ဖိနပ္က ေသးေနရင္
လမ္းကိုပဲ က်ဥ္းဖုိ႔ ႀကိဳးစားၾက
မနက္ျဖန္ဆို ေရာက္ပါၿပီလို႔ ရြတ္ရြတ္ေနတဲ့
သာလိကာေတြကို စိတ္ပိန္တယ္
တီးလံုးတီးကြက္ကို ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသံခင္းၿပီးမွ
ကန္႔လန္႔ကာဖြင့္ရင္ ဘီလူးက ကမွာေတာ့ မျမင္ခ်င္ဘူး
အသားလိုလို႔ အ႐ိုးေတာင္းတယ္
အ႐ိုးလိုလို႔ အ႐ိုးေတာင္းတယ္
အ႐ိုးပဲရမွာမို႔လို႔ အ႐ုိးေတာင္းတယ္
ဆိုင္းသံဗံုသံၾကားရင္ ဘာမွန္းညာမွန္းမသိဘဲ
ကခ်င္တဲ့ေကာင္ေတြက ခပ္မ်ားမ်ား
အိပ္ေပ်ာ္ေနသူအားလံုးကို ႏိႈးလိုက္ၾကပါ
တစ္ေရးႏိုးတဲ့အခါမွာေတာ့ တေရးေရးပဲ ျမင္ေနရတဲ့
ငွက္ကေလးလည္း ႏိုးေနေစခ်င္တယ္
လူႀကီးမင္းတုိ႔ စီးနင္းလုိက္ပါလာေသာ အေႏွးေလယာဥ္ဟာ
အတိအက်ခန္႔မွန္း၍ မရတဲ့ အခ်ိန္မွာ
ၿငိမ္းခ်မ္းေရးေလဆိပ္ကို ဆင္းသက္ပါမယ္
အျပင္မွာ ရာသီဥတုအေျခအေန
ဆက္လက္ဆုိးရြားေနပါသျဖင့္
မိမိတုိ႔ထုိင္ခံုတြင္ ျပန္လည္ေနရာယူ၍
ခါးပတ္မ်ားကိုပတ္ထားၾကပါရန္
ထုိင္ေနလို႔ေတာ့ ဘာမွျဖစ္မလာဘူး
အိပ္မက္ထဲမွာ သီခ်င္းသံသဲ့သဲ့ၾကားမိတယ္
“ကန္႔လန္႔ကာႀကီးရယ္ ေနပါဦး ကလို႔ ေကာင္းေနတုန္း”
ထီြ...
အဲဒီအိပ္မက္ကို မေသမခ်င္းႀကိဳးေပးသတ္ပစ္ၾကစမ္းကြာ
လင္းေ၀အိမ္