ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ စိတၱဇပန္းခ်ီကားမ်ား
ေန႔လည္ေခါင္မ်ာလမ္းေလ်ာက္ရတာေမာတယ္
ဘ၀သစ္ကုိ စတင္ျခင္း
တေျမ႕ေျမ႕ႀကီးထြားလာတဲ့ အက်င့္ပ်က္ကုိ လကၡံဖုိ႔ရန္
ညင္းဆုိခဲ့တယ္
ရယ္ေမာဖုိ႔ ျဖစ္တည္လာေသာအေတြးမ်ားနဲ႔
ဒဏ္ရာရင့္လာတာကုိ ႀကိဳဆုိခဲ့တယ္
တစ္ေန႔ၿပီးသြားမယ္ဆုိတာ သိရဲ႕သားနဲ႔
အဆံုးကုိ ေၾကာက္ရြံ႕ေနတာဟာလဲ
လူ႔ဘ၀ရဲ႕အရသာလုိ႔သိခဲ့တယ္
ျဖစ္ခ်င္တုိင္းျဖစ္ခြင့္ရတဲ့ ကုသုိလ္မ်ဳိး မလုိခ်င္ဘူး
လူေသတုိင္း ေအာ္ဟစ္ငုိေၾကြရတဲ့ ဘ၀ကုိေၾကာက္တယ္
လူ႔ဘ၀ဆုိတာ လုေနရတဲ့ဘ၀ဆုိေတာ့
အနာဂတ္မွာ အနာေတြရပ္တန္႔သြားေအာင္
လုပ္ေနရတယ္
အေ၀းက ေနေရာင္ျခည္ဟာ
ရင္ညြန္႔ထဲ ထုိးက်မလာဘူး
ထေတာက္ေနတဲ့ မီးလွ်ံကုိ မေသေစနဲ႕
လမ္းေလွ်ာက္ရင္း လမ္းေပ်ာက္ေနတဲ့ဘ၀ေတြကုိ
လမ္းမေဖ်ာက္ပစ္ရင္ေကာင္းမယ္
ဥပါဒ္ျဖစ္ေနတဲ့ အစာေတြပဲ စားေနရေတာ့
ေရာဂါေတြပဲ ရေနခဲ့တယ္
ေပ်ာက္ဆံုးေနတဲ့ တက္မက္မႈေတြကုိ
ရွာေဖြရင္း
ေရၾကည္ရာ ျမက္မႏုခဲ့ဘူး
အလင္းႏွစ္ သန္းတစ္ေထာင္ဆုိေပမဲ့
အေမွာင္ေတြပဲ ႀကီးစုိးေနခဲ့တယ္
အမွန္သိျမင္ဖုိ႔ အမွန္ေတြလုိအပ္တယ္
စစ္ကို စစ္နဲ႔ တုန္႔ျပန္ဖို႔ မျဖစ္ဘူး
ဆိုေတာ့
လြင့္ေနတဲ့ စိတ္ေတြ စုစည္းလိုက္တယ္
အေျခအေနအရ ေနထိုင္ရေပမယ့္
အေျခအေနေတြ မေခ်ဖ်က္ႏိုင္ေသးဘူး
၀ိပႆနာ ပညာမဲ့ေနတဲ့ စိတၱဇနာမ္ဟာ
ဘယ္ေတာ့မွ အေကာင္းမျမင္ဘူးဆိုတာ မွန္တယ္
အလိုမျပည့္တိုင္း ဒုကၡျဖစ္တယ္ဆိုရင္
ဒုကၡျဖစ္တိုင္း အလိုမျပည့္ဘူးေပါ့
ဒီေတာ့
စိတ္နာတယ္ဆိုလည္း
နာေနတဲ့ စိတ္ေတြ မကုသခ်င္ေတာ့ဘူး
ေလဟာနယ္မွာ
မျမင္ရတဲ့ အသံေတြၾကားေနရတယ္
ကုစားလို႔မရတဲ့ ေရာဂါမ်ား
ေအာ္ဟစ္လို႔ မရတဲ့ ဆာေလာင္မႈမ်ား
ေဖာ္ျပလို႔မရတဲ့ ဒဏ္ရာမ်ား
ေရးဆဲြလို႔မရတဲ့ ပန္းခ်ီကားမ်ား
တြန္းလွန္လို႔ မရတဲ့ ေ၀ဒနာမ်ား
ေျပာဆိုလို႔မရတဲ့ စကားလံုးမ်ား
ပ်ံသန္းလို႔မရတဲ့ အေတာင္ပံမ်ား
ေနထိုင္းျခင္းမွာွ စည္းေတြ ရွိခဲ့တယ္။
ဘ၀ကို ေခါစာခ်ေကၽြးရင္းေတာင္
ဘယ္ေခြးေလေခြလြင့္ကမွ လာစားမွာမဟုတ္ဘူး
အဲဒီလို က်ိန္စာသင့္ေနတဲ့ဘ၀ဟာ
ကမၻာေျမေပၚမွာ
အေျခအေနအရ ေနထိုင္ခဲ့ရပါတယ္။ ။
(၂၀၀၈-မတ္-ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္-စိစစ္ေရးထိ)
ေမာင္မင္းစိုး (ေရႊနံ႔သာ)
No comments:
Post a Comment