ေမာင္ညီမေလးတုိ႔ေရ..ၿမိဳ႕ျပရဲ႕ ဆင္ေျခဖုံးေလးမွာ မယ္မယ္နဲ႔ သြယ္သြယ္ဆုိၿပီး ေကာင္မေလးႏွစ္ေယာက္ရွိသတဲ့။
မယ္မယ္ကေတာ့ မိန္းကေလးဆန္ၿပီး သြယ္သြယ္ကေတာ့ ေယာက္်ားေလးဆန္တယ္တဲ့။ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကလည္း
တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ မ်က္ေစ့ေအာက္က အေပ်ာက္မခံႏုိင္ေလာက္ေအာင္ ခ်စ္ၾကသတဲ့။ မယ္မယ္ကေတာ့ အရုပ္ကေလးေတြကုိ
ခ်စ္ျမတ္ႏုိးၿပီး သြယ္သြယ္ကေတာ့ အခ်ဳပ္ေလးေတြကုိ ခ်စ္ျမတ္ႏုိ္းတယ္တဲ့။ အခ်ဳပ္ဆုိတာ နည္းနည္းေတာ့ မရွင္းလင္းဘဲ ေနလိမ့္မယ္။
ဒီလုိကဲြ႕ ေမာင္ညီမေလးတုိ႔ရဲ႕ သြယ္သြယ္ႀကိဳက္ႏွစ္သက္တဲ့ အခ်ဳပ္ဆုိတာက ခ်ဳပ္ေႏွာင္ခံရတာကုိ ျမတ္ႏုိးတာကုိ ဆုိလုိတာကဲြ႕။
ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ အခ်ဳပ္မွာေနရတဲ့ ေန႔ေတြဆုိ ဘာမွပူစရာမလုိဘူး။ အခ်ိန္မွန္စားရတယ္၊ အခ်ိန္မွန္အိပ္ရတယ္။ အဲဒီလုိမဟုတ္ရင္
မယ္မယ္ရဲ႕ ပူဆာမႈေတြေၾကာင့္ အိပ္ေရး၀တယ္လုိ႔မရွိ၊ အခ်ိန္မွန္မစားရဘူးတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ သူကေတာ့ ေအးေအးလူလူေနရတဲ့ အခ်ဳပ္ခန္း
ေလးေတြကုိ သေဘာက်ဟန္တူပါတယ္။
တစ္ေန႔ေတာ့ မယ္မယ္ရဲ႕ ပူဆာမႈေၾကာင့္ ၿမိဳ႕ျပကုိ အလုပ္ေလးအားတုန္း ခ်ီတက္လာခဲ့တယ္တဲ့။ ေယာင္လည္လည္ျဖစ္ေနတဲ့ သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ကုိ
ၿမိဳ႕ျပကလူေတြက ၿဂိဳလ္သားမ်ား ေရာက္ရွိလာသလုိ အထူးပဲ အံ့ၾသမႈေတြနဲ႔ ၀ုိင္း၀န္းၾကည့္ေနၾကတယ္။ သူတုိ႔ရဲ႕ လက္ထဲမွာလည္း အမည္မသိတဲ့
အရာ၀တၳဳတစ္ခုႀကီးကုိ ကုိင္ေဆာင္ထားေတာ့ ဒီအရာ၀တၳဳရဲ႕ အက်ဳိးသက္ေရာက္မႈဆုိတာကလည္း ဘာမွန္းမသိၾကေတာ့ ထိပ္လန္႔တုန္လႈပ္စြာနဲ႔
မ်က္ေျခမျပတ္ ၾကည့္ေနၾကရတာေပါ့။ ဒီလုိနဲ႔ သြယ္သြယ္ရဲ႕ လက္ထဲမွာရွိတဲ့ ပစၥည္းႀကီးကုိ လူေတြက သံသယရွိစြာနဲ႔ စုိးရိမ္ၿပီး ၾကည့္ေနၾကေပမယ့္
ဘာလည္းဆုိတာကုိလည္း စုံစမ္း၊ စူးစမ္းလုိစိတ္နဲ႔ ၾကည့္လုိခ်င္ၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သြယ္သြယ္ကေတာ့ က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကုိင္ထားရင္ ေရွးကေန
ဦးေဆာင္ၿပီးေတာ့ သြားခဲ့တယ္။
ၥ
တစ္ေနရာေရာက္ေတာ့ အထူးအဆန္း ၀ုိင္းၾကည့္ေနၾကတဲ့ လူအုပ္ႀကီးထဲကုိ အတင္းပဲ တုိးေ၀ွ႔ၿပီး သူတုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ၀င္သြားၾကတယ္။ အဲဒီအခ်ိန္မွာေတာ့
မယ္မယ္တစ္ေယာက္ သြယ္သြယ္နဲ႔ ကဲြကြာသြားၿပီး လူအုပ္ႀကီးထဲ ေယာင္လည္လည္နဲ႔ က်န္ရစ္ခဲ့ေတာ့တယ္။ သြယ္သြယ္ကေတာ့ မယ္မယ္က်န္ရစ္ေနတာကုိ
မသိရွာဖူး။ သူ႔လက္ထဲက ဘာမွန္းမသိတဲ့ အရာ၀တၳဳႀကီးကုိပဲ ဂရုစုိက္ၿပီး လူအုပ္ႀကီးထဲကေန လြတ္ေျမာက္သြားတယ္။ အဲဒီက်မွ မယ္မယ္ပါမလာေတာ့ဘူးဆုိ
တာ သိလုိက္ရတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပ်ာပ်ာသလဲလဲျဖစ္သြားၿပီး စုိးရိမ္စိတ္နဲ႔ ေဘးဘယ္ညာ ၀ဲယာကုိ ေမွ်ာ္ၾကည့္ ေခၚၾကည့္တယ္။ ဒါေပမယ့္ မယ္မယ္ကေတာ့
အရိပ္အေယာင္ေတာင္ မေတြ႕ရဘူးတဲ့။
လူအုပ္ႀကီးထဲမွာေတာ့ ညိဳညိဳနဲ႔ျမျမဆုိတဲ့ ေက်းေတာသူေလးႏွစ္ေယာက္ကေတာ့ ၿမိဳ႕ျပအေၾကာင္းကုိ ေကာင္းေကာင္းနားလည္ထားၿပီး ၿဂိဳဟ္သားလုိ႔ထင္ရတဲ့
သြယ္သြယ္ကုိ လွမ္းျမင္လုိက္တယ္။ အမ်ားသူငါေတြလုိပဲ ေငးေၾကာင္ၾကည့္ေနစဥ္မွာ သြယ္သြယ္ဟာ အေဆာက္အဦးရဲ႕ အုတ္နံရံေပၚကုိ တက္လုိက္တယ္။ ဒါေပမယ့္
မထင္မွတ္ဘဲ လူေတြစိတ္၀င္စားေနတဲ့ ပစၥည္းႀကီးက ေအာက္ကုိ ဒုန္းကနဲ လြတ္က်သြားတယ္။ လူအုပ္ႀကီး ရုတ္ရုတ္သဲသဲျဖစ္သြားၿပီး ဒီပစၥည္းရဲ႕ အက်ဳိး
သက္ေရာက္မႈကုိ စုိးရိမ္ပူပန္ေနၾကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ညိဳညိဳနဲ႔ျမျမတုိ႔ကေတာ့ သြယ္သြယ္ျပဳတ္က်သြားတဲ့ ပစၥည္းေဘးကုိ အေရာက္သြားၿပီး အဲဒီပစၥည္းႀကီးကုိ
ေကာက္ယူလုိက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ လူေတြကေတာ့ ဒီႏွစ္ေယာက္လည္း ႀကံရာပါေတြလုိ႔ ထင္ျမင္သြားၾကၿပီး ေအာ္ဟစ္ဆဲဆုိေနၾကတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လက္ထဲေရာက္ရွိ
ေနတဲ့ ပစၥည္းႀကီးကုိ အိပ္ထဲကေန အသာအယာဆဲြဖြင့္လုိက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ မထင္မွတ္ဘဲ ခရုိင္ရဲမႈးႀကီးမ်ားျဖစ္တဲ့ ဆူးဆူးရယ္ ေအာင္ေအာင္ရယ္ ရဲေမယဥ္ယဥ္ရယ္
ေရာက္လာၾကၿပီး သြယ္သြယ္ရဲ႕ ဆဲြဖြင့္ေနတဲ့ ပစၥည္းႀကီးကုိ ေအာက္ကုိအသာအယာခ်ဖုိ႔ အမိန္႔ေပးလိုက္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ေတြေတြေ၀ေ၀ျဖစ္သြားေပမယ့္ သြယ္သြယ္ကေတာ့
က်စ္က်စ္ပါေအာင္ ဆုပ္ကုိ္င္ထားလုိက္တယ္။
လူအုပ္ႀကီးထဲကေန အတင္းတုိးေ၀ွ႔ၿပီး ေရာက္ရွိလာတဲ့ မယ္မယ္ကုိ လွမ္းျမင္လုိက္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔လက္ထဲက ပစၥည္းႀကီးကုိ အသုံးမျပဳေတာ့ဘဲ ေအာက္ကုိအသာအယာေလး
ျပန္ဆင္းလာခဲ့တယ္။
ကဲကဲ ေမာင္ညီမေလးတုိ႔ေရ အဲဒီဘာမွန္းမသိတဲ့ အရာ၀တၳဳႀကီးက ဘာလဲဆိုတာ သိခ်င္ဘူးလား။
ေမာင္ညီမေလးတုိ႔ကေကာ ဘာလုိ႔ထင္လဲ။
ဘာျဖစ္လုိ႔ အသုံးမျပဳဘဲေနလုိက္တာလဲ။
အဲဒီ ပေဟဠိကုိ ရေအာင္ေဖာ္ထုတ္နဲ႔တဲ့ သားသားမီးမီးတုိ႔ထဲက ဘယ္သူ႔ကုိမဆုိ အဲဒီဘာမွန္းမသိတဲ့ အရာ၀တၳဳႀကီးကုိ လက္ေဆာင္၀ယ္ေပးခ်င္တယ္။ ေနာက္ေန႔ အိမ္မွာစဥ္းစားၿပီးေတာ့
အေျဖရေအာင္ ရွာခဲ့ပါကြယ္။
ပုံေျပာသူ=ေမာင္မင္းစုိး
ပါ၀င္သရုပ္ေဆာင္သူ=သူငယ္ခ်င္းမ်
အားေပးၾကည့္ရႈၾကသူ=ေဖ့ဘုတ္ရွိ မန္ဘာမ်ား
No comments:
Post a Comment