အသံေတြၾကားတုိင္းထထေအာ္ခဲ့ရ
ေျပးလမ္းအတုိင္း ေျပးခဲ့ပါတယ္
ျပတင္းမွာထုိင္ေငးရင္း
တစ္နံတစ္လ်ားရွည္ထြက္လာတဲ့အေတြးေတြ
မႏုိင္၀န္ထမ္းထားရသလုိ
ေလးလံလြန္းလွတယ္
ျပႆနာက ျပတ္က်ၿပီးနာေနတဲ့ ဒဏ္ရာကစခဲ့တယ္
ေလွ်ာက္ခဲ့ရတဲ့လမ္းေတြ
ဟစ္ေၾကြးခဲ့ရတဲ့အသံေတြ
ထြားထြားႀကိဳင္းႀကိဳင္းျဖစ္မလာဘူး
ညီမေလး
မင္းနာမည္ကုိ ၾကားရတုိင္း
လြမ္းနာက်လုိ႔
မင္းလည္းမင့္အပူနဲ႔ဆုိေတာ့
စိတ္ဆာလည္း
ဆာေနတဲ့စိတ္ေတြ မကုစားခ်င္ေတာ့ဘူး။
(၂၀၀၇-စက္တင္ဘာ-လမ္းေတြေလွ်ာက္ခဲ့စဥ္က)
ေမာင္မင္းစုိး(ေရႊနံ႔သာ)
No comments:
Post a Comment