လူ႔ဘ၀လမ္းမွားေပၚမွာ ငါ့တုိ႔ေလွ်ာက္ခဲ့ၿပီ
ဒီဇင္ဘာႏွင္းေတြထဲ အေႏြးထည္၀တ္ ေႏြးေထြးလုိ႔
ေခတ္ႀကီးတစ္ေခတ္ထဲ အမဲလုိက္လုိ႔
မတ္တပ္ရပ္ၿပီး/ေရငံုႏုတ္ပိတ္လုိက္ေတာ့
ငါတုိ႔အိပ္ခဲ့ၿပီ
ပန္႔ခ္သီးခ်င္းေတြ ေခတ္စားလာတာ သိပ္ႀကိဳက္တာပဲ
ငါဆက္တုိက္ ေပ်ာ္ရႊင္ခဲ့ဖူးသလား . . . ႏုိး
ေန႔နဲ႔ညမ်ား
ေခြးတစ္ေကာင္လုိ ကုတ္ျခစ္ ကမၻာအဆုိးကုိ ေဟာင္ေနၿပီ
မ်က္လံုးကုိမိွတ္ၿပီး တစ္စုံတစ္ရာကုိ စဥ္းစားတယ္
ငါအသက္ငင္ဖူးသလား
သူကျဖင့္
တေစၦသေဘၤာကုိ မျမင္ဖူးေသး
ဖရုိဖရဲျဖစ္ေနၿပီ
ေကာင္းကင္ကုိေမာ့ၾကည့္ၿပီး ေခါင္းကုိငံု႕တုိင္း
ေသကဲြခဲြရေလာက္ေအာင္ လာႏုတ္ဆက္ပံုမ်ဳိး မႀကံဳဖူးေသး
ဟုိစမ္းစမ္း ဒီစမ္းစမ္း
ေပ်ာ္စရာ အရည္ေလးျဖစ္ျဖစ္ ျဖည့္ထားရင္းက
ကဲြေပါက္သြားခဲ့ျပန္ပါေရာ
ကြယ္လြန္ဖုိ႔ သိပ္လြယ္တယ္
အသက္ရွင္ရတာ မလြယ္တဲ့ကဗ်ာေလ
သိလား ။
စုိးမင္းေအာင္
No comments:
Post a Comment