ဘ၀တစ္ခုလုံး ထုိးေကၽြးရင္း
၀ဋ္ေကၽြးရွင္ရဲ႕ ဇာတ္ေတြနာခဲ့တယ္။
သိပ္သည္းစေတြက ေၾကာက္စရာေကာင္းေလာက္ေအာင္ပဲ
က်ားတစ္ေကာင္ရဲ႕ မာယာေအာက္ ျပားျပားေမွာက္လုိ႔
၀ပ္က်ဥ္းထဲ အေတာင္က်ဳိးေနတဲ့ ငွက္တစ္ေကာင္၊ ဘ၀တစ္ခုလုံး ဆုိ႔ပိတ္လုိ႔
ေျပးလမ္းဟာ ပုန္းကြယ္ေနခဲ့တယ္။
အသားေတြ တဆတ္ဆတ္တုန္ခါ
အတြင္းဒဏ္ရာက အစိပ္စိပ္အမြအမြ
ခမ္းေခ်ာက္ေနတဲ့ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔
ညေရာက္မွာကုိ ေတြးၿပီးေၾကာက္ေနခဲ့တယ္။
ေရာက္မလာေသးတဲ့ သေႏၶသားႏွစ္ေကာင္ဟာ
မုန္တုိင္းရဲ႕ ခက္ထန္ၾကမ္းတမ္းမႈေအာက္ တစ္စစီက်ဳိးေက်လုိ႔
ျဖာက်ခဲ့တဲ့ ေသြးျဖဴစေတြက
အိပ္ယာေပၚ ရြဲရြဲစုိေနခဲ့တယ္။
ရင္ထဲအန္ႀကိတ္ၿပီး ေအာ္ခဲ့တဲ့ ဆာေလာင္သံေတြ
တစ္ခန္းလုံး ဆူညံတုန္ဟီးလုိ႔။
ေျပးလမ္းေပၚေရာက္ေတာ့ ကြင္းကအလဲြလဲြ အမွားမွား
မ်က္လုံးေတြက သိန္းငွက္ေတြလုိ စူးရွေတာက္ေျပာင္လုိ႔
တစ္ကုိယ္လုံး ရင္သတ္ရႈေမာေနခဲ့တယ္။
လြယ္ထားခဲ့တဲ့ မႏုိင္၀န္ေလးကုိ ဘယ္လုိသုတ္သင္ရမလဲ
လက္ဆဲြသည္ရဲ႕ အေျဖက
“နင္ .. ဒီတစ္ခါေတာ့ မရေတာ့ဘူး“
သစၥာရွိပါ ကမၻာေျမ
သင့္ရဲ႕ ႏႈးညံ့တဲ့လက္ေတာ္ထဲ
ေမတၱာတရားဟာ ေဆးဖက္မ၀င္ေတာ့ဘူးလား။
အူသံေတြက နားနဲ႔မဆန္႔ေတာ့ဘူး
ထင္ေယာင္မွားတဲ့ ယုန္ျဖဴတစ္ေကာင္ရဲ႕ ရမၼက္က
စိတ္ပ်က္ဖြယ္ ခက္ထန္ေနခဲ့တယ္။
ဒီလုိနဲ႔……
ပင္လယ္ထဲ နစ္ျမဳပ္သြားတဲ့ ေလွငယ္တစ္စီးဟာ
ျပန္ေပၚမလာေတာ့ဘူး။
ေမာင္မင္းစုိး
No comments:
Post a Comment