Friday, August 14, 2009
ဒဏ္ရာ
မေန႔က ဘာျဖစ္ခဲ့တယ္
မနက္ျဖန္ ဘာျဖစ္ဦးမယ္
မသိခ်င္ဘူး
ဒီေန႔ ေနပူတယ္။
အလိုဆႏၵနဲ႔ တပ္မက္မႈေတြ ေတာထေနတဲ့
ညထဲ
မင္းလဲ ဒီလိုပဲ ကြယ္ေပ်ာက္သြားဦးမွာလား။
ဘယ္နတ္ေဒဝါမွလည္း ငါ့ေဘးမွာ မရွိဘူး
ဘယ္တန္ခိုးရွင္ကိုမွလည္း ငါ မေတာင္းတဘူး
ငါ့စိတ္နဲ႔ငါ့ကိုယ္ သဟဇာတျဖစ္ဖို႔
ငါကိုယ္တိုင္ ထြင္းထုရမယ္။
ပိေတာက္ေတြ ပြင့္လိုက္
မိေက်ာင္းပန္းေတြ ပြင့္လိုက္
သဇင္ေတြ ပြင့္လိုက္
ပန္းေတြပြင့္တုိင္း ငိုေၾ<ြကးခဲ့ရတယ္။
မိုင္ေပါင္းေထာင္ေသာင္းမက ေဝးကြာေနတဲ့
အာကာသဟင္းလင္းျပင္ထဲ
ၾကယ္တစ္ပြင့္ရဲ႕ စ်ာပနဟာ
ဆိုနင့္ေၾကကြဲလို႔။
ေမေမေရ...
သားရဲ႕ ဒဏ္ရာက တစ္ေန႔တစ္ျခား
ပိုဆိုးလာေနခဲ့တယ္။
ေမာင္မင္းစိုး
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
ဘယ္နတ္ေဒဝါမွလည္း ငါ့ေဘးမွာ မရွိဘူး
ဘယ္တန္ခိုးရွင္ကိုမွလည္း ငါ မေတာင္းတဘူး
ငါ့စိတ္နဲ႔ငါ့ကိုယ္ သဟဇာတျဖစ္ဖို႔
ငါကိုယ္တိုင္ ထြင္းထုရမယ္။
တကယ္ေကာင္းတဲ့ စာသားေတြ ကၽြန္ေတာ္တို႔လို႔ နိုင္ငံရပ္ျခားမွာ ကိုယ့္ဒူးကိုယ္ခၽြန္ေနရတဲ့ သူေတြ အဖို႔ေတာ့ ဒီစကားလံုးေလးေတြက အားတက္စရာပါပဲ
Post a Comment