2012-ေအာက္တုိဘာလ-ရယ္စရာမဂၢဇင္းကဗ်ာမ်ား

ၿငိဏ္းေ၀ေဒလီ (၂)


အနည္ထုိင္ရင့္က်က္မႈေတြရဲ႕ လြတ္လပ္ျခင္းဟာ တိမ္ပန္းခ်ီနဲ႔ ေျမအလွကို ေပါင္းစပ္ထားတာ
ရင့္က်က္တဲ့ လြတ္လပ္ျခင္းဆိုတာ ရင့္က်က္တဲ့ မေျပာျခင္းရဲ႕ သေဘာေပါက္မႈပဲ ျဖစ္တယ္
တာ၀န္ေတြ နားလည္မႈေတြ ၪဏ္အျမင္ေတြနဲ႔ ရင့္က်က္တဲ့ တည္ၿငိမ္မႈ နကမ္ၸတိအလွစု
ငါတုိ႔ဘ၀ကို ဒီလိုရင္ဆိုင္ေက်ာ္ျဖတ္ခဲ့ၾကပါတယ္
တစ္ေယာက္အတြက္ ေနာက္တစ္ေယာက္ဟာ နိမိတ္ဖတ္ဖို႔ ေရာက္လာခဲ့တဲ့ ကမ္ၻာႀကီးရဲ႕
ဖြဲ႕စည္းပံုဥပေဒကမ္ၻာႀကီးရဲ႕
ဘ၀အေတြ႕ေပါင္းအႀကံဳေပါင္းမ်ားစြာ ျဖတ္သန္းေနထုိင္ အနည္ထုိင္ၿပီးတဲ့သကာလ
ကုိယ့္ဘ၀အမွန္အရွိတရားကို ယထာဘူတက်က် ႐ႈျမင္သိရွိသြားတဲ့အခါမွာ
တခ်ဳိ႕အရာအားလံုးဟာ ကိုယ္နဲ႔မဆုိင္
တခ်ဳိ႕အရာအားလံုးကို ရာႏႈန္းျပည့္ဆံုး႐ႈံး
တခ်ဳိ႕အရာအားလံုးကို ၅၀% ဆံုး႐ႈံး ဒါမွမဟုတ္ ၅၀% ေအာင္ျမင္ခဲ့
တခ်ဳိ႕အရာအားလံုးကို ၂၅% ဆံုး႐ႈံး ဒါမွမဟုတ္ ၇၅% ေအာင္ျမင္ခဲ့
တခ်ဳိ႕အရာအားလံုးဟာ ေမြးကတည္းက ကိုယ္နဲ႔မကြာ သစ္ၥာရွိစြာ ပါရွိလာ
မည္သို႔ပင္ျဖစ္ေစကာမူ ကၽြန္ေတာ္သည္ကား ေနၿမဲတိုင္း ေနၿမဲသာတည္း
ဂႏ္ၶီမ်က္မွန္ႏွင့္ စတိေဂ်ာ့ဗ္အား စ၍စကားေျပာၾကည့္ၾကစမ္းပါေလ
မိသားစုမွသည္ ကမ္ၻာႀကီးအေၾကာင္း နည္းပညာသစ္မွသည္ ဒီမိုကေရစီသစ္အေၾကာင္း
စားပြဲေပၚရွိ ေၾကးပန္းအိုးကေလးတြင္ အရြက္စိမ္းစိမ္း အခက္ ၃ ခက္ စိုက္ထူပါသည္
ေနထုိင္ၾကသူ လုပ္ကိုင္ၾကသူ ႀကိဳးစားၾကသူ ျပည္သူအေပါင္း
ႏွစ္ေထာင္းအားရစြာ ေပ်ာ္ရႊင္ပါေစသား
space ဟာ ခံုးတံတားခံုးခံုး လမင္းကို ေမာ္ၾကည့္ၿပီး
ငါတုိ႔သီခ်င္းသီဆိုေလွ်ာက္ၾကရေအာင္ မည္သူမဆို ဘယ္၀ါမဆို
ေရာင္စံုေတြႁပြမ္းႁပြမ္းထလို႔ ကန္႔လန္႔ကာ ဂီတေတြတစ္ေပါက္တစ္ေခါက္ ထပ္ဆိုခ်င္ေသးရင္
မွတ္တမ္းမတင္ရေသးေသာ ရင့္က်က္သည့္ ေအာင္ျမင္မႈအေပါင္းအား
အပန္းေျဖကမ္းေျခက တံတားေလးေပၚက ျပဴတူတူၾကည့္ရင္း
ဘ၀ေနပူဆာလႈံပံု ကုိယ္လံုးအစံု ၀န္းၿခံဳသည့္ သစ္ၥာျမားခ်က္မ်ား
သစ္ၥာျမားခ်က္မ်ား မုသား၀ါဒီ အသီလ၀ါဒီတုိ႔
ေရွာင္ရွားႏုိင္ၾကေၾကာင္း အၿမဲဆုေတာင္းေႁခြသတည္း
ၿငိဏ္းေ၀


ဘာေလာ့တယ္လီ

အေရးေပၚမီးသတ္ကားလို ထိတ္လန္႔ဖြယ္ရာေတြနဲ႔
မီးေလာင္ၿပီးျပာက်သြားသလို အနိ႒ာ႐ံုျမင္ကြင္းနဲ႔
ေလာကႀကီး တယ္ၿပီးသာယာလွပပါလားလို႔ ေျပာေနဦးမလား ဘာေလာ့တယ္လီ
မင္းက စစ္ပြဲေတြကို ျငင္းတယ္ ပဋိပက္ၡေတြကို ဖန္တီးတယ္
မင္းကန္လိုက္တဲ့ ေဘာလံုးေတြ အၿမဲတမ္းဂိုး၀င္မလားဆိုတာေတာ့ မသိဘူးတဲ့
သူ႔အေၾကာင္း သူ ကိုယ့္အေၾကာင္းနဲ႔ ကိုယ္
မင္းက ပတ္မႀကီးဓားနဲ႔ထုိးရာမွာ တစ္ဖက္ကမ္းခပ္ကၽြမ္းက်င္လို႔
ေကာက္႐ိုးပံုမီး႐ႈိႈ႕ရာမွာ သူမတူေအာင္ ထူးခၽြန္လို႔
ဘာေလာ့တယ္လီ
အာဖရိကမွာ ေမြးၿပီး အီတလီ႐ုပ္မေပါက္တဲ့ ေကာင္ႀကီး
မင္းအေၾကာင္းေတြ အီတလီက လြဲၿပီး က်န္တဲ့ ေနရာမွာ သတင္းေမႊးလွတယ္
“ဘ၀မွာ အမ်ားႀကီးတတ္စရာ မလိုဘူး တစ္ခုပဲ တတ္ဖို႔ လိုတယ္
လူမွာ ေျခႏွစ္ေခ်ာင္း လက္ႏွစ္ေခ်ာင္း ဦးေခါင္း ပခံုးေတြ ရွိလို႔
အဲဒီအထဲက အနည္းဆံုးႏွစ္ခုပဲ ေရြးပါကြာ
မင္းဖြင့္ဆိုသလို မင္းက မင္းပခံုးနဲ႔ ညာေျခကို ေရြးသတဲ့လား
မင္းပခံုးနဲ႔ ၀င္တုိက္တဲ့ ေဘာလံုးေတြ ေနာက္ေပါက္နဲ႔ သြင္းလုိက္တဲ့ ဂိုးေတြ
ကမ္ၻာ့အလွပဆံုးစာရင္း၀င္ေပမယ့္ မင္းေၾကာင့္ ဘယ္သူမွ အသိအမွတ္မျပဳဘူး
ၾကက္တူေရြး၀င္စားသလား ဒါမွမဟုတ္ က်ီးကန္းေသလို႔ ၀င္စားသလား ဘာေတာ့တယ္လီ
ၾကက္တူေရြးႏႈတ္တုိက္ရြတ္သလို ကိုယ့္စကားက ဘယ္ေရာက္လုိ႔ ေရာက္မွန္းမသိ
က်ီးအာသလို ကုိယ့္အသံက တစ္ဖက္လူနားထဲ ခါးလို႔ ခါးမွန္းမသိ
မင္းကေတာ့ မင္းအထာနဲ႔ မင္း မင္းလြတ္လပ္မႈနဲ႔ မင္း
တစ္ကိုယ္ေတာ္ သာယာနာေပ်ာ္ဖြယ္ျဖစ္လို႔
ေကာင္းပါတယ္ကြာ
မိသားစုတစ္စုမွာ စုန္းျပဴးပါသလို ေဘာလံုးတစ္သင္းမွာ စုန္းျပဴးပါတာလည္း အႏုပညာတစ္မ်ဳိးပဲ
မင္းမပါရင္ မင္းအသင္းကစားပံု ၾကည့္မေကာင္းတာ အမွန္
ႏုိင္ႏုိင္႐ႈ့ံး႐ႈံး မင္းအၿပံဳးမပ်က္တာ
အ၀ါထိထိ အနီထိထိ မင္းအရယ္မပ်က္တာကို အံ့ၾသရတယ္
ဘာေလာ့တယ္လီ
မင္းက မင္းကိုယ္မင္း မက္ဆီထက္ သာတယ္
မင္းက မင္းကုိယ္မင္း ဒိုေလးထက္ ေတာ္တယ္
ကမ္ၻာ့အဆင့္တစ္ စပိန္ေလာက္ေတာ့ ပ်င္းေသးသတဲ့
စကားလံုးေတြနဲ႔ အေၾကာေလွ်ာ့ေနသလား ဘာေလာ့တယ္လီ
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အဲဒီစကားလံုးေတြက မင္းပရိသတ္အတြက္ေတာ့ အပ်င္းေျပေစတယ္
ေရာက္တဲ့ ႏုိင္ငံ ေရာက္တဲ့ အသင္းတုိင္းမွာ
နည္းျပေတြနဲ႔ အဆင္မေျပတုိင္း တ႐ွဴး႐ွဴး တရွဲရွဲ မုန္ယုိသလို ဆင္ကန္းေတာတုိး
ၿပီးေတာ့ ဖခင္ရင္ေငြ႕လံႈသလို ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားလို႔
မင္းရဲ႕ ဒီမိုကေရစီက လူေတြကို ႐ူးေစသတဲ့
မင္းရဲ႕ ေကာက္႐ိုးပံုမီး႐ိႈ႕တဲ့ ၀ါဒက လူေတြကုိ မ်က္စိလည္ေစသတဲ့
ႏွပ္ေခ်းငါးပိထက္ ငါးပိကို ႏွပ္ေခ်းျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္
ဒီအပင္ဟာ ဘယ္ေျမမွာ ရွင္သန္ခဲ့တယ္ဆိုတာထက္ ဒီအပင္ အသီးသီးဖုိ႔ လိုတယ္
မိဘမဲ့ေဂဟာမွာ အ႐ိုင္းအစိုင္းေကာင္လို႔ သတ္မွတ္ခံရတဲ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ
အခုလို အလန္းစားေမာ္ဒယ္လ္ေတြ ခံတြင္းေတြ႕လိမ့္မယ္လို႔ ဘယ္သူထင္ျမင္ခ်က္ေပးႏုိင္မလဲ
ဘာေလာ့တယ္လီ... ဦးေႏွာက္မွ ပါရဲ႕လားလို႔ အေမးခံရရင္
ေဘာလံုးဆိုတာ ဦးေႏွာက္နဲ႔ ကန္တာ မဟုတ္ဘူး ေျခေထာက္နဲ႔ ကန္တာလို႔ ဆင္ေျခဆင္လက္ေတြ ေပးဦးမလား
ကုသိုလ္တစ္ပဲ ငရဲတစ္ပိႆာ
ေသရင္ၿပီးၿပီဆိုတဲ့ အထာနဲ႔ ဘ၀မွာ ေနေပ်ာ္ေပ်ာ္ ေသေပ်ာ္ေပ်ာ္
ေနာက္ဆံတင္းစရာ မရွိတုိင္း လႊတ္ကဲေနလို႔ျဖစ္မလားကြာ
ရစရာ အေမြမရွိ ေပးစရာ အေမြလည္း မရွိ
တစ္ဘ၀လံုး ညီမွ်ျခင္းခ်ၾကည့္ရင္လည္း သုည
ေပးဆပ္စရာ ေမတ္ၱာတရားရွာၾကည့္ရင္လည္း အနတ္ၱ
ဘာေလာ့တယ္လီ
မင္းကို ေလးစားလို႔ ဓာတ္ပံုတြဲ႐ိုက္တဲ့ ဆယ္ေက်ာ္သက္ေတြကုိလည္း မင္းက မီးသတ္ပိုက္နဲ႔ ထုိးလို ထုိး
မင္းကစားကြက္အတုိင္း ေလ့က်င့္တဲ့ ကေလးေတြကုိလည္း မင္းက ျမားနဲ႔ ပစ္လိုပစ္
ဒါေတာင္ ငါ့ကို ၾကည့္ညိဳေလးစားတဲ့သူေတြ ကမ္ၻာမွာ မကုန္ႏုိင္ မခန္းႏုိင္တဲ့
ဟုတ္လွေခ်လား ဘာေလာ့တယ္လီ
ရွိတဲ့ ဆံပင္ သံုး ေလးေမြး တစ္ပြဲကို ပံုစံတစ္မ်ဳိးေျပာင္းသလို မင္းအေတြးအေခၚ သံုး ေလးခုကုိ ေျပာင္းၾကည့္ပါလား
ႏွစ္ရက္မွ တစ္ခါ ေရခ်ဳိးသလို မင္းအယူအဆေတြကို ႏွစ္ရက္တစ္ခါ သန္႔စင္ၾကည့္ပါလား
ေဘာလံုးပြဲရသ အလွဆင္ဖို႔ဆိုတာ
ဒိုေလးတစ္ဦးတည္း ၿပီးတဲ့ ကိစ္ၥမဟုတ္ဘူး
မက္ဆီတစ္ဦးတည္းရွိမွ မဟုတ္ဘူး
ကုန္ကုန္ေျပာမယ္... ရြန္းနီ တယ္ရီ လမ္းပတ္ ေရာ္ဘင္ ရွႏုိက္ဒါ... အမ်ားႀကီး မလိုအပ္ဘူး
ပရီးမီးယားလည္း သီးသန္႔လိဂ္လိ႔ုမရဘူး
စီးရီးလည္း သီးသန္႔ေအလို႔ မရဘူး
လာလီလည္း သီးသန္႔ဂါလို႔ မရဘူး
ခႏ္ၶာကိုယ္တစ္ခုက်န္းမာဖုိ႔ ေခါင္း ခါး ေျခ လက္ လိုသလို
ေဘာလံုးတစ္သင္းက်န္းမာဖို႔ ၄-၄-၂၊ ၄-၂-၃-၁ ေတြ လိုတယ္ဆုိတာ မင္းသိမွာပါ
ဘာေလာ့တယ္လီ
မင္းေျခေထာက္ေတြ သန္မာေနေသးတာ
မင္းပခံုးေတြမွာ မာယာေတြ ႂကြယ္၀ေနေသးတာ
မင္းရဲ႕ ေနာက္ျပန္ကန္ခ်က္ကို ေစာင့္ၾကည့္ဖို႔ ပရိသတ္ေတြရွိေနေသးတာ မင္းသိမွာပါ
အၿမဲတမ္းယဥ္ေက်းဖို႔ မလိုဘူး
အၿမဲတမ္း႐ိုင္းေနလို႔လည္း မျဖစ္ဘူး
အ႐ိုင္းအစိုင္းက ေမြးလို႔ ဆက္႐ိုင္းတယ္ဆုိရင္ ကမ္ၻာႀကီး အ႐ိုင္းသံသရာထဲ က်ဆံုးကုန္မွာေပါ့
ဘာေလာ့တယ္လီ
ကိုယ့္လူ အ႐ိုင္းအစိုင္းေကာင္ႀကီး
ကြင္းတြင္း ကြင္းျပင္ အနီ အ၀ါလြတ္တဲ့
မင္းရဲ႕ ပြဲေလးတစ္ပြဲေလာက္ေတာ့ ၾကည့္ခ်င္တယ္ကြာ
လူေဇာ္သစ္



ခ်ိန္းတဲ့ ညေတြ

အေရွ႕ေလက အေနာက္ေလကို ဖိတိုက္ေနၿပီ
ကရင္မလင္ၾကယ္နီ လီနင္၀ါဒမီးၿငိမ္း ႏွင္းခဲေပ်ာ္ခ်ိန္ဆိုလား
ေၾကာင္ဆိုတာ ျဖဴျဖဴမည္းမည္း ႂကြက္ခုတ္ႏုိင္ဖို႔ အေရးႀကီးတယ္
ဘာလင္တံတုိင္းနဲ႔ balance of power
“ေဟ့ေကာင္ ကတုတ္က်င္းထဲ ဘယ္ႏွခါေရာက္ဖူးလို႔လဲကြ”
ၿပီးေတာ့ e = mc2
ဂစ္တာႀကီးနဲ႔ အျခားေသာ အရပ္က ၿဂိဳဟ္သားေတြ
အိုင္ဒီယိုလိုဂ်ီတိုက္ပြဲၿပီးသြားၿပီ
သမိုင္းရဲ႕ နိဂံုးမွာ ကဗ်ာက ေသၿပီဆရာ
အေျခအေနသစ္နဲ႔ လိုက္ေလ်ာညီေထြက်င့္သုံးႏုိင္ျခင္းမွာ
ေပါက္သူအကုန္ယူတဲ့ မ်ဳိးဆက္က ၀ိုင္မ်ဳိးဆက္
ၾကက္ဥေပၚ လမ္းေလွ်ာက္ရသလိုမ်ဳိး ဂလိုဘယ္
ဦးေႏွာက္ကို မုန္တုိင္းဆင္ၾက စပိက သိပ္ျမန္
ယဥ္ေက်းမႈမ်ားတြန္းတုိက္လို႔ ေႏြဦးက အာရပ္ေႏြဦး
စာရြက္ေပၚက စာလံုးေတြ နားမလည္ရင္ မဖတ္နဲ႔တဲ့
အထဲကို တိုးၾကပါ ဒီအေပါက္ေလးတစ္ေပါက္နဲ႔ လုပ္စားေနရတာ
မေန႔က စပ္ေပးတဲ့ ေဆးက မသက္သာဘူး
ရာသီဥတုက အားကစားသမားေတြေတာင္ စိတ္ေလလို႔
၀ါးတီးက အေရးႀကီး အာစရိေရ အာရေက
အဲဒီမွာ ေခြက ထစ္ေနၿပီ No disc
ကၽြန္ေတာ္က လစ္တယ္ အဲဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေပ်ာက္ဆံုးသြားၿပီ
ၾကည္မ်ဳိးေအာင္



ျမန္မာကဗ်ာ

မည္းမည္းေမွာင္တဲ့ မိုးက ဖြဲဖြဲေလးေတာင္ မရြာဘဲ ေျပးသြားတယ္
ခ႐ိုနီေတြ ဘီလ်ံနာအသစ္္အျဖစ္ ကမ္ၻာေျမထက္ အျမစ္တြယ္ခ်ိန္
အိမ္ရာမဲ့ေတြ ပိုမ်ားလာ အနာဂတ္မဲ့ေတြ ပိုေပါလာသတဲ့ ကဲေလ
ေရႊမိုး ေငြမိုး ေပါက္ၡရ၀ႆမိုးဆိုတာက ဂ်စ္ပစီေတြအတြက္မွ မဟုတ္တာ
လည္ပင္းညႇစ္ခံထားရတဲ့ ျမစ္ေတြလည္း ေသငယ္ေဇာနဲ႔ ေမ်ာေနၿပီ
သစ္ေတာစိမ္းစိမ္းေတြ ေပ်ာက္လို႔ ေျခာက္ကပ္သြားခ်ိန္မွာ ရာသီဥတုပူျပင္းလာတာ ဘယ္သူျငင္းႏုိင္ပါသလဲ
ေမွာက္လ်က္လဲ ေကာက္ခ်က္လြဲ မားကက္မ်ားေၾကာင့္ အေမွာင္ထုက အသက္ရွည္ႀကီးစိုး ပိုမိုၿပီး ဆုိးလာေပါ့
ညကေတာ့ အလင္းနည္းနည္း အေမွာင္မ်ားမ်ား စမ္းတ၀ါး၀ါးျဖစ္ေနဆဲ
ဖ်တ္ခနဲလာ ဖ်တ္ခနဲေသ လာျခင္း ေသျခင္း သံသရာထဲမွာ ၀ဲၾသဃလွည့္လို႔ ေကာင္းတုန္းပ
ဗဟိဒ္ၶညထက္ အဇၩတ္ၱညေတြက ပိုေမွာင္လာ ငါအလင္းေရာင္လိုခ်င္တယ္
ငါ ငါ ငါ ငါ ေပါင္းမ်ားစြာ အလင္းေရာင္သာ လုိခ်င္တယ္
ဆုိရရင္ သူမ်ားေတြ အဆင္ေျပဖို႔ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ေသြးေတြ ထုတ္ေပးေနရေအာင္
က်န္းမာေရးက ေဒါင္ေဒါင္ျမည္ေနတာမွ မဟုတ္တာ
ၾကည့္စမ္း လမ္းစဥ္မွားေၾကာင့္ လမ္းမွားေရာက္ လမ္းစေပ်ာက္ေနသူေတြ ကမ္ၻာေျမေနရာအႏွံ႔အျပားမွာ
ႏုိင္ငံမဲ့သားမ်ားအျဖစ္ ႏြံနစ္ေနၾက ႐ိုင္း႐ိုင္းေျပာရရင္ ကၽြန္ျဖစ္ေနၾကတယ္
ဆုိဗီယက္ျပန္ႏြဲ႕ႏြဲ႕စန္း ယိုးဒယားျပန္အမာစိန္ တစ္ခ်ိန္က သတင္းႀကီးတဲ့ မင္းသမီးႀကီးေတြ ရွိခဲ့ေပါ့
ရွားရွားပါးပါးေဖ်ာ္ေျဖရတဲ့ ႏုိင္ငံျခားမို႔ ၀င့္ႂကြားစြာ၀ိေသသတင္ထားၾကတာေလ ခုမ်ားေတာ့ ႏုိင္ငံျခားဆိုတာ ပ်င္းသနားတယ္
စင္ကာပူ ယိုးဒယား မေလးရွား ဂ်ပန္ ထုိင္၀မ္ ေဟာင္ေကာင္ ေတာင္ကိုရီးယား ေအာ္ဇီ
ေဆာ္ဒီ ဒူဘိုင္း မြမ္ဘိုင္း ပီကင္း အိမ္နီးခ်င္းအေ၀း ေတာင္ေျပးေျမာက္ေျပး အေရွ႕ေျပး အေနာက္ေျပး
ေဇာ္ေခၽြးေတြ ျဖာက် ေတာေခြးေတြ ေနရာမရသလို ေ၀ဒနာဗရပြနဲ႔ ေငြအသျပာရွာေနၾကရေပါ့
မႏုိင္ရင္ကာလုပ္ရ မ၀ေရစာလုပ္ခ အကာအကြယ္မဲ့ဘ၀ ျပည္ေတာ္ျပန္မရသူေတြ
ေအာက္တန္းအက်ဆံုး အလုပ္ေတြလုပ္ ဒူးနဲ႔မ်က္ရည္သုတ္ တျဖဳတ္ျဖဳတ္ေႂကြက် ေျမခေၾကမြေနသူေတြ
ေနရစားရ အၾကမ္းတမ္းဆံုးဘ၀မွာ အႏွိမ္ခံအဆဲခံ အထုအေထာင္း အႏွိပ္စက္ခံ
သူမ်ားလုပ္သလို ခံေနရတဲ့ အလုပ္သမား အလုပ္သမေတြ ဘာတဲ့ သူတုိ႔ကုိယ္သူတုိ႔ “ေရႊ“ဆိုလား ေျပာသံေတာ့ ၾကားတုန္း
တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔ဟာ ေရျခားေျမျခား တိုင္းတစ္ပါးမွာ မျဖစ္လို႔သာ ေနေနရေပမယ့္
ကိုယ့္အိမ္ရာကုိယ္ လြမ္းတဲ့စိတ္ မြတ္သိပ္စြာ ရွိေန ငါတုိ႔ဟာ ေရႊဆိုတဲ့ အသိ ႏွလံုးသားအတြင္းရွိေန
တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔ဟာ အေလအလြင့္ဘ၀ေရာက္ရရွာတဲ့ ေရႊမႈန္ေရႊစေတြပါပဲေလ
ေရႊတံခါးႀကီးဖြင့္လိုက္ၿပီ ပြင့္လင္းမႈက မရွိေသး
ေရွး႐ိုးစြဲေနာက္ျပန္သြား ဗမ္ပိုင္းယား ဒရက္ကူလာ အက်င့္ပ်က္ျခစား အေမွာင္ႀကိဳက္သင္းခြဲသမားေတြ
ဘနဖူးသုိက္တူး မိုက္႐ူးရဲ မြဲေဆးေဖာ္ ဘယ္သူေသေသ ငေတမာၿပီးေရာ ေက်ာေပၚက မဆင္းခ်င္သူေတြ
ေငြမ်ားတရားႏုိင္ မခိုင္ေသးတဲ့ ေဒါက္တုိင္ အထက္ဖားေအာက္ဖိ ႀကိဳးနီအသိေတြ
ဒါေတြ ဒါေတြ ဒါေတြ ပေအာင္ ခ၀ါေတြ ခ်ရဦးမယ္
ေရာဂါဘယနဲ႔ ရာဇ၀တ္မႈေတြက ငတ္မြတ္မႈကို ဖြဲ႕ဆိုေနေလရဲ႕
အႏုိင္က်င့္ဗုိလ္က် အုပ္စုဖြဲ႕ရမ္းကားမႈေတြကလည္း ဂန္းစတားမာဖီးယား ရာကူဇာမ်ားပမာ ေၾကာက္စရာအသြင္ေတြ ေဆာင္လို႔
ဥပေဒေဘာင္ျပင္ပမွာ ရွိန္းဆာယာပိုေမာက္ ကုိယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ေနသူေတြကလည္း မနည္း
ကဲ ပါးပါးေလးက်န္တဲ့ အမွန္တရားေရ ခင္ဗ်ားကို ဘယ္သူကုိယ္စားျပဳမလဲ
ေျပာတုိင္းဟုတ္ လုပ္တုိင္းျဖစ္ ေခတ္ပ်က္သူေဌးတစ္စုရဲ႕ ႀကိဳးကုိင္ျခယ္လွယ္မႈေအာက္မွာ
႐ုပ္၀တ္ၳဳပစ္ၥည္းေတြဟာလည္း မတန္မရာ ေစ်းႏႈန္းႀကီးျမင့္ ကမ္ၻာကိုေတာင္ အံ့အားသင့္ေစတယ္
ႀကိဳးတန္းထက္က မင္းသမီးေလး ဘယ္ေတာ့က် ေမွ်ာ္ေနရတဲ့ ျမည္းပမာ ငါးေထာင္တန္ဖုန္းဆိုတာကလည္း
၉၄% ရာခိုင္ႏႈန္းရဲ႕ အိပ္မက္ကုိ ေရပြက္ပမာျဖစ္ေစတယ္
ေလာေလာဆယ္ေတာ့ လူၾကားထဲမွာ ပါးတစ္ခ်က္႐ိုက္ ဒဏ္ေငြတစ္ေထာင္ဆိုတဲ့ စကား ေရပန္းစားတယ္
ဒဏ္ေငြ ငါးရာ တစ္ေထာင္ေဆာင္ၿပီး အမႈမ်ားစြာ ေအာင္ခဲ့တဲ့ ျပႆနာေကာင္မင္းသား လူေျပာမ်ားတယ္
လူမ်ဳိးေရးအေၾကာင္းျပဳ ဆူပူမႈဖန္တီး မိုက္လံုးႀကီးအဖ်က္သမား စစ္ေသြးႂကြမ်ားအေပၚ ေအာ့ႏွလံုးနာတယ္
တစ္ျပည္ေထာင္လံုးၿငိမ္းခ်မ္းၿပီး အလုပ္အကိုင္အခြင့္အလမ္းေတြ အျမန္ေပၚေစဖို႔အေၾကာင္း ဆုေတာင္းၾကတယ္
ေဟာဟိုမွာ စက္႐ံုသမေလးေတြ အေမာမေျဖႏုိင္ၾကေသးဘူး ဘတ္စ္ကားက မလာေသး ခရီးေ၀းသြားမယ့္သူလည္း ပါရဲ႕
လမ္းေပၚမွာ ပိတ္ဆို႔ၿပိဳင္ဆိုင္ေနတဲ့ ကုိယ္ပိုင္ဇိမ္ခံကားေတြဆိုတာက သူတုိ႔နဲ႔ ဘာမွမပတ္သက္တာေလ
ေဟာဟိုမွာ ညဥ့္ငွက္ေတြပါလား
ေလမွာ မပ်ံသန္း ေျမမွာ လမ္းသလားၿပီး သားေကာင္ရွာေနၾကေလရဲ႕
ေကတီဗီ မာဆတ္ ၾကာဇရပ္ အဆင့္ဆင့္ကို ျဖတ္သန္းၿပီးမွ လမ္းေပၚက်လာတဲ့ သူတုိ႔ဘ၀ မလတ္ဆတ္ေတာ့တာ အမွန္ပဲတဲ့
ဒီလိုနဲ႔ ညက နက္သထက္ နက္လာ ဘ၀က ခက္သထက္ ခက္လာ
ဒီလိုနဲ႔႔ဲပဲ ရာစုႏွစ္ထက္၀က္ပ်က္စီးျခင္းမ်ားထဲမွာ သားေကာင္ျဖစ္တဲ့ လူေတြဟာလည္း တ႐ုတ္စက္လို အပ်က္ျမန္လာတယ္
ဥက္ၠာမင္းဆက္



မိုက္ေတာ့ မိုက္လာၿပီ
(အဲဒီလိုထင္ရတာပဲ အဲဒီလိုေမွ်ာ္လင့္ရတာပဲ)

မဆုိးဘူး တျဖည္းျဖည္းနဲ႔ မိုက္ေတာ့ မိုက္လာၿပီ မိုက္လာၿပီလို႔ထင္ရတာပဲ ဟုတ္တယ္
မိုက္လာၿပီလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရတာပဲ ေမွ်ာ္လင့္ၾကတာပဲ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတာပဲ အခုေျပာတဲ့
မိုက္လာၿပီဆိုတာ တုိက္႐ိုက္အဓိပ္ၸာယ္ဖြင့္ဆိုရမယ့္ မိုက္တာကို ေျပာတာမဟုတ္ဘူး အခု
ေခတ္စားေနတဲ့ “မိုက္ကယ္”ဆိုတဲ့ အဓိပ္ၸာယ္ ဆတ္ဒန္ဟူစိန္တုိ႔ အိုစမာဘင္လာဒင္တုိ႔ ၿပီးေတာ့
ကဒါဖီတုိ႔ ကင္ဂ်ဳံအီတုိ႔ ေရွ႕ဆင့္ေနာက္ဆင့္ ၿပီးေတာ့... အင္း... ၿပီးေတာ့... ဒီေနရာမွာ
ခ်ေရးမယ့္ စာလံုးေပါင္းက စီဒီေခြထစ္သလို ထစ္ေနတယ္ အဲဒါ မမိုက္ေသးဘူး တုိက္႐ိုက္ႀကီး
ခ်ေရးလိုက္ရင္လည္း ငါဟာ လူမိုက္ႀကီးျဖစ္သြားလိမ့္မယ္ ဒါေပမဲ့ ဟုိတုန္းကေလာက္ေတာ့
မဆိုးေတာ့ဘူး မဆုိးေတာ့ဘူးလို႔ ထင္ရတာပဲ အားလံုး အေျခအေနေစာင့္ၾကည့္ေနတယ္
ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကတယ္ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ့အတုိင္း ခ်ိန္းထားတဲ့အတုိင္း ရြာခ်လာရင္ေတာ့ ထြန္ရ
ထယ္ရ စိုက္ရ ပ်ဳိးရတာ အဆင္ေျပတာေပါ့ ထြန္ရ ထယ္ရ စိုက္ရ ပ်ဳိးရတာ အဆင္ေျပမွလည္း
ဆန္ေရစပါးေပါမ်ားၿပီး စား၀တ္ေနေရးေခ်ာင္လည္မွာ ကဗ်ာေရးရတာ ေခ်ာင္လည္မွာ တဂ်ိန္းဂ်ိန္း
ခ်ိန္းၿပီး တစ္မိုးတြင္းလံုးမရြာရင္ေတာ့ ေသၿပီ ဖြဟဲ့ ဖြဟဲ့ လႊဲပါေစ ဖယ္ပါေစ ခ်ိန္းတဲ့အတိုင္း ရြာပါေစ
ေဟာဒီ ၂၁ ရာစုဟာ အေျပာင္းအလဲေတြနဲ႔ တျဖည္းျဖည္း လွလာတယ္ လင္းလာတယ္
မိုက္လာတယ္ မိုက္လာတယ္ဆိုတာ ေခတ္ေပၚစကား ေသနတ္ေတြ မရွိရင္ ေကာင္းမယ္
အဏုျမဴဗံုးေတြ မရွိရင္ ေကာင္းမယ္ လူဆိုးေတြ မရွိရင္ ေကာင္းမယ္ တုိက္ပြဲေတြ မရွိရင္ ေကာင္းမယ္
အတ္ၱေတြ မႀကီးၾကရင္ ေကာင္းမယ္ လူျဖစ္ရတဲ့ အခိုက္အတန္႔ေလး တဒိုင္းဒုိင္း တဒက္ဒက္နဲ႔
ေျပးဟယ္ လႊားဟယ္ဆိုရင္ မမိုက္ဘူး ေမွ်ာ္လင့္တယ္ ေမွ်ာ္လင့္ၾကတယ္ ေမွ်ာ္လင့္ေနၾကတယ္
အရင္ကေလာက္ မဆုိးေတာ့ဘူးလို႔ အားလံုး တညီတၫြတ္တည္း ေမွ်ာ္လင့္ေစာင့္စားေနၾကတယ္
မိုက္ေတာ့ မိုက္လာၿပီ ၂၀၁၂ ဧၿပီကတည္းက ဒီဘက္ပိုင္း ေတာ္ေတာ္ေလးမိုက္လာၿပီ/ မိုက္လာၿပီလို႔
ထင္ရတာပဲ “အစ္ကုိႀကီးတုိ႔ အစ္မႀကီးတုိ႔”ဆိုတဲ့ အသံေတြ တျဖည္းျဖည္း နည္းပါေစ
“က ကေလးငယ္ ခ်စ္စဖြယ္”ဆိုတဲ့ အသံေတြ တျဖည္းျဖည္း မ်ားပါေစ “မိုက္တယ္”ဆိုတဲ့ ေခတ္ေပၚ
တေဘာင္စကား တုိက္႐ိုက္အဓိပ္ၸာယ္မွ ေ၀းပါေစ ဟိုးေရွးယခင္ ဂ်င္ဂ်စ္ခန္က အစ အခုေနာက္ဆံုးေပၚ
ကဒါဖီတုိ႔အဆံုး က်န္ခဲ့ၿပီ/ ေက်ာ္ခဲ့ၿပီ သူုတိ႔ုသမိုင္းနဲ႔ သူတုိ႔ေႂကြခဲ့ၿပီ ကမ္ၻာႀကီးက သူတုိ႔ကို
ရြံရြံရွာရွာနဲ႔ ခါခ်ထားခဲ့ၿပီ မိုက္ေတာ့ မိုက္လာၿပီ = ေကာင္းေတာ့ ေကာင္းလာၿပီ အဲဒီလိုထင္ရတာပဲ
အဲဒီလိုေမွ်ာ္လင့္ရတာပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ေပ်ာ္ေပ်ာ္ရႊင္ရႊင္ ကဲ... အဲဒီလိုဆို
မိုက္ဘူးလား အားလံုး တညီတၫြတ္တည္း အဲဒီလိုပဲ ေမွ်ာ္လင့္တယ္
ထြန္းလင္းသစ္(ကန္႔ဘလူ)



ယဥ္ေက်းမႈေကာ္ရစ္တာ

ပထမဆံုးအေခါက္မွာ ရေအာင္ မယူႏုိင္ရင္ ေနာက္ဘယ္ေတာ့မွ မရဘူး
စိတ္တစ္လွမ္းခ်င္းစီတုိင္းမွာ ေတာက္ေလာင္မႈေတြနဲ႔
လူေယာင္ေဆာင္ၿပီးေနၾကတဲ့ မွတ္ပံုတင္အစုတ္ေတြပဲ ေတြ႕တယ္
ျဖတ္ဖို႔ ေတာက္ဖို႔ေလာက္ပဲ ကိုယ့္စိတ္ထဲမွာ ရွိေနတယ္
သီအိုရီေတြကလည္း မဖတ္တာဘဲေကာင္းတယ္
Oh Oh Culture Shock! Culture Shock!
ကုိယ္နဲ႔ ဘယ္လိုလုပ္၀င္တုိက္မိတာလဲ
အိတ္ကပ္ထဲက ေဆာင္းဦးတုေလးက်ေပ်ာက္သြား
မရင့္က်က္ေသးတဲ့ အရိပ္ဟာ နံရံထဲကို ကၽြံ၀င္သြား
ဘာကုိမွ မေရးသားျခင္းျဖင့္လည္း ကြာလတီကို ထိန္းသိမ္းထားေနရပါတယ္
ယဥ္ေက်းမႈတက္ၠသိုလ္-စံျပေစ်း-သမုိင္းလမ္းဆံု-လွည္းတန္း
အေ၀းႀကီးလွည့္ျပန္လာရင္း
အဲဒီထက္ အေ၀းႀကီးအေၾကာင္းကို ကိုယ္စဥ္းစားတယ္
နီးစပ္မႈဆိုတာနဲ႔ ကုိယ္နဲ႕႔ ၂ ဘ၀စာေလာက္ကြာတယ္
မိုးေရခ်ိန္အသင့္အတင့္ ညေနစာမစားရေသး Facebook ေပၚမွ လြင့္စဥ္က်လာေသာ Virtual Reality မ်ား
ဓနအင္အားနည္းေနလို႔ ထျပန္လာခဲ့ရတယ္
ေသေသခ်ာခ်ာမွာခဲ့တယ္
အျဖစ္အပ်က္ေတြေနာက္ လူေတြေနာက္ ကိုယ့္ေနာက္မလုိက္ဖို႔
အသိၪဏ္ကို သံုးစြဲဖို႔
႐ိုး႐ိုးသားသားလွည့္ျပန္ဖို႔
ကားဘီးက လမ္းေပၚကၽြီခနဲ
“ေတာ္ေသးတာေပါ့”လို႔ စနစ္တက်ႀကီးေတြးမိတယ္
တဒဂၤအေတြးလြန္ေနေတာ့ စိတ္က အဲဒီအဂၤါေန႔ထဲကေန လွည့္ျပန္မလာဘူး
ဘုရားေဟာေတြ ဖတ္ဖူးလည္း အႏ္ၶဟာ အႏ္ၶပဲ
ေမွာင္တယ္ဆိုတာကို သိဖို႔ အလင္းေရာင္ နည္းနည္းလိုမလား
ဒီေမးခြန္းရဲ႕ အဆံုးမွာ (ကၽြန္ေတာ့္ကို) “ပန္း”ေပးပါ
“ေနာင္တ”ကို (ခင္ဗ်ား) ယူသြားပါ
မျမင္ခ်င္ မေတြ႕ခ်င္ေတာ့တဲ့အရာေတြထက္
မ်က္လုံးမွိတ္ လက္ေဖ်ာက္တစ္ခ်က္တီး OK ကုိယ့္ကိုယ္ကိုယ္ အေမွာင္ထဲ ပစ္ထည့္လိုက္
ၿပီးမွ ကုိယ္ခလုတ္တုိက္မိခဲ့တဲ့ ၾကယ္ေလးေတြလည္း ေနေကာင္းၾကပါေစလို႔ပဲ
စစ္ႏုိင္





ေပ်ာ္ပါ့

ေနာက္ထပ္မညာေတာ့ဘူး CD ကိုဖြင့္ လက္ေဗြရာေတြ အသားတံဆိပ္ေတြ ပြင့္ထြက္လာတယ္

အသံေတြခ်ည္း သက္သက္မေကာင္းဘူး ေခါင္းေဆာင္ေတြ အိုေနတာ မေကာင္းဘူး စာတန္းေတြ အလင္းအမွ်င္တန္းေတြ
ဘယ္လိုလဲ A ၿပီးရင္BB ၿပီးရင္ ဆီ ဆန္ ဆား င႐ုတ္ ၾကက္သြန္နဲ႔ စိုက္ပ်ဳိးထားတဲ့ ကမ္ၻာကေရာ
အိုစာတာပဲမဟုတ္လားလို႔ ဟုတ္ၿပီးရင္ ဟုတ္ေနတဲ့ စေနေတြ တနဂၤေႏြေတြ ပံုမွန္ေဟာင္းႏြမ္းေနတာ
သိပ္မိုက္ရဲ႕ မဟုတ္လားလို႔ တစ္ေယာက္က ေနေရာင္ျခည္ပံုမွန္၀င္ေရာက္ျခင္းမရွိေစရန္ ဒူးနဲ႔တုိက္ခ်လိုက္တယ္

“မသန္စြမ္းသူတစ္ေယာက္ ေရဆင္းကူးရာ နစ္ျမဳပ္ေသဆံုး” အေလာင္းကို ဆယ္ေတာ့ ႏုိင္ငံတစ္ႏုိင္ငံကို ရွာေဖြေတြ႕ရွိ
သူ႔ေျခေထာက္ႀကီးတစ္ေခ်ာင္း ပြေရာင္း ေဖာင္းကားေနတာ ျမင္လို႔ေတာင္ မေကာင္းဘူးဆိုတာ သားသိပါတယ္ခင္ဗ်ာနဲ႔
ဆက္တယ္

လြတ္လပ္လပ္ေသာ ႏုိင္ငံသားစိတ္ျဖင့္ ဗံုးခြဲသူတစ္ဦးအား လက္ပူးလက္ၾကပ္ ဖမ္းဆီးတုပ္ေႏွာင္လိုက္တာနဲ႔ ဆက္တယ္
တစ္ေယာက္က စလိုက္တဲ့ တစ္ရာနဲ႔ ကြမ္းတစ္ရာဖိုး ၀ယ္စား သူလည္းေလ ေလာကီသားေပမို႔နဲ႔ ဆက္တယ္ ဟုတ္ပါရဲ႕ဗ်ာ
လြတ္လပ္စြာ လြမ္းေဆြးခြင့္ ဖေယာင္းတုိင္မီးေလးထြန္းလို႔ ကြမ္းေသြးနဲ႔ ေထြးလိုက္ရင္ နီရဲလင္းထိန္သြားမယ္
အဟုတ္မဟုတ္လားနဲ႔ ဆက္ေတာ့
သန္းေျခာက္ဆယ္အတြက္ ရွန္ပူအေကာင္းစားနဲ႔ ေလွ်ာ္ထားတဲ့ ေခါင္းႀကီးတစ္ခုလံုး နက္ေမွာင္သန္စြမ္းေနလိုက္တာ
ေပ်ာ္စရာ...........
ေပ်ာ္ပါ့ဗ်ာ .....................
သက္ၿငိမ္သစ္
(ပ်င္းလို႔ပါခင္ဗ်ာ)






သုိ႔/ မစ္ၥတာ ကဗ်ာဆရာႏွင့္ မစ္ၥက္ကဗ်ာဆရာမ

မထင္မွတ္တ့ဲ ေထာင့္က အစင္းရာ အျခစ္ရာ ျဖန္႔ထြက္ျခင္း အ႐ိႈးရာေတြလား
ဖြဲ႕စပ္ ထုပ္ပိုး ျပဳလုပ္မႈ မူလပံုစံ အေနအထားမပ်က္ တည္ေဆာက္ထားတဲ့ ISM လား
ကဗ်ာတစ္သွ်ဴး အသားအစအနေတြ စံခ်ိန္ျပည့္ အရည္အေသြးျမင့္ဖို႔ ထင္ပါတယ္ အဲဒီလိုႀကီးလား
တစ္ေန႔ တစ္ပုဒ္ေလာက္မွ မေရးမသားရရင္ အေရျပားေတြ ယားယံလာတတ္လား
စားမ၀င္ အိပ္မေပ်ာ္ ေခတ္ၿပိဳင္အာ႐ံုခံစားမႈ အသက္႐ွဴသံ တိမ္းေမွာက္ေနလား
ခ်ည္မွ်င္ဆန္ဆန္ ဗဟိုခ်က္မဲ့ေအာင္ စိတ္မယ္ မႊာမယ္ ျဖတ္ေတာက္ SPACE ျခားမယ္ေပါ့ ဟုတ္လား
ပင္မေရစီးထဲ ပက္လက္ေမွာက္ခံု ဘယ္လိုေမ်ာေန ေမာေန ေမ့ေနခဲ့သလဲ
အခ်ဳိးအေကြ႕မတူညီတဲ့ စာသားအေဆာက္အအံုဆီ ေျပးမလား လႊားမလား
ပလတ္စတစ္ေကာက္သလုိ စကားလံုးအမိႈက္ပံုထဲ ရွာခ်င္ ေဖြခ်င္ေသးလား
ကိုယ္တုိင္ေတြ႕ရွိခ်က္ ေရးသားၿပီး ျပဳလုပ္တပ္ဆင္ျခင္းမ်ဳိးလား
COLLAGE ဟာ ႐ိုးအီေနၿပီလို႔ စိတ္ရဲ႕ အတြင္းသားစိတ္ကို တုိးတုိးေလးေျပာျပေနလား
အသစ္ဆိုတဲ့ တံဆိပ္ေတြ အထပ္လိုက္ကပ္ ေရွ႕ကို ဆက္ ဆက္စီးသြားမလား
ေရေသအိုင္ အစပ္ဆီ အရွက္မရွိ ဂငယ္ေကြ႕ျပန္ ျပန္၀င္လာဦးမလား
ေဒါင္လိုက္ စီမလား အလ်ားလိုက္ စီမလား ဘယ္လိုလဲ ခင္ဗ်ားရဲ႕ သေဘာသက္သက္ပဲလား
ကဗ်ာနာေရးအတြက္ အသက္အစားထိုး ခြဲစိတ္ကုသဖို႔ စိတ္၀င္စားလား
ခင္ဗ်ားအသက္တစ္ျခမ္းကို ရက္ရက္ေရာေရာ ေပးဆပ္ထားျခင္းလား
ဘာေဗဒ ဘယ္သီအိုရီ ဟိုသင္းတက္ၠနစ္ အဲဒီ၀ါဒေတြ ဖတ္ျဖစ္လား
ႏုိင္ငံနဲ႔ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရး ေရးျဖစ္လား ဆုပ္ကိုင္ထားလား
ရင္ထဲ ၀မ္းထဲအထိ ေရာက္လား နာက်င္ခံစားေနလား ဆိုး၀ါးဆဲလား
လင္းပြင့္ ေမွာင္မည္းလြန္းတဲ့ သိမႈ မသိမႈေတြ ဆြဲေခၚလာျဖစ္ေသးလား
ကဗ်ာမွာ ေၾကာ္ျငာလိုအပ္ေၾကာင္း ထင္ျမင္ယူဆဖူးသလား
စကားလံုးေတြ စာသားေတြ ေလာ္လည္တာ ေမာက္မာတာ
ဆတ္ေဆာ့တာ အၿငိမ္မေနဘဲ ကစားေနတာ ေလ့က်င့္ခန္းလား စတန္႔ထြင္တာလား
ၤFORMအေၾကာင္းအရာ အသံ ဟန္ ခ်ိန္းဖို႔ ႀကိဳးစားၾကည့္ေသးလား
တေဖ်ာက္ေဖ်ာက္ တေဂ်ာက္ေဂ်က္ ခုန္ခုန္ထြက္ေျပးတတ္လား
ဲJUMP ေတြရဲ႕ သေဘာကို ေသြဖည္ေသးလား အဲဒီလိုထည့္ေရးမိတတ္လား
စိတ္ကူး စိတ္႐ူးေပါက္သလိုပဲ အေရးအသားသက္သက္လား
ကဗ်ာအျပင္ ထြက္ေျပးဖို႔ ႀကံစည္ဖူးလား ကဗ်ာထဲ ေဆြးေဆြးေငြ႕ေငြ႕ေလး ငိုေနလား
ကဗ်ာထဲ ေျပးေျပး၀င္လာတတ္တဲ့ အိပ္မက္မ်ဳိးလား စား၀တ္ေနေရး က်န္းမာေရးလား
ေပ်ာ္လား ေဖ်ာ္ေျဖေရးလား ဟာသလား အသံုးခ်ခံ ပစ္ၥည္းမ်ဳိးႀကီးလား
ကဗ်ာက ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမလို သန္႔စင္ထားျခင္းလား ေဆြမ်ဳိးသားခ်င္းလို မ်ဥ္းသားထားလား
မိတ္ေဆြလို လက္ဖက္ရည္ဆိုင္လား ရည္းစားလို ခ်စ္ေမတ္ၱာလား လင္မယားလို ဆိုးတူေကာင္းဖက္လား
ဒါမွမဟုတ္ အညစ္အေၾကးမတစ္ေယာက္စြပ္ေပးတဲ့ သူစိမ္းသက္သက္ ကြန္ဒံုးလား ဘယ္လိုလဲ ဘာသေဘာထားမ်ဳိးလဲ
ေပၚပင္ေတြ ေရာေယာင္ေနာက္လုိက္လုပ္ရပ္ေတြ ပံုတူကူးခ်မႈေတြ ရွိခဲ့ဖူးလား
၀င္လာတဲ့ Dေတြ အံု႔ဆိုင္းရင္း မိႈင္မိႈင္ေ၀ေ၀ လြင့္ေန ၀ဲေန ကြဲေနလား
စိတ္အလ်ဥ္အတုိင္း ေပၚလာသမွ် အခုကိုယ္ေရးပစ္လိုက္သလို ခ်ေရးသားျခင္းမ်ဳိးပဲလား
ကဗ်ာေလာက ျခစားမႈေတြ ကင္းကင္းရွင္းရွင္းရွိေၾကာင္း လင္းလင္းပြင့္ပြင့္ ေၾက/ညာရဲလား
ၿပီးေတာ့ ဘာေတြျဖစ္လာေသးလဲ
ဘယ္လိုခံစားရေသးလဲ
ေျပာပါဦး
ဆူးရင့္

အခ်စ္

ဒႆနိကပညာရပ္ သင္ၾကားမႈတစ္ခုမွာ
"all swans we have seen are white, and therefore all swans are white,"
ငါတုိ႔ေတြ႕ဖူးသမွ် ငန္းအားလံုးဟာ အျဖဴေရာင္ျဖစ္တယ္ ဒါေၾကာင့္ ငန္းအားလံုးဟာ ျဖဴတယ္
(a si a white swan, b is a white swan, etc.)
အဲဒီလို အဆိုရွိတယ္
ဒါေပမဲ့ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ငန္းအမည္းတစ္ေကာင္ကုိ ေတြ႕ခဲ့တယ္ တစ္ေကာင္တည္းမွ တစ္ေကာင္တည္း
အဲဒီတစ္ေကာင္ေၾကာင့္ “ငန္းအားလံုးဟာ ျဖဴတယ္”ဆိုတဲ့ အဆိုပ်က္သြားတယ္
အက္တမ္တစ္ခုက အက္တမ္တစ္ခုကို ပန္းပုအသံျပဳတယ္
အက္တမ္ထဲမွာ အီလက္ထရြန္နဲ႔ ပ႐ိုတြန္တုိ႔ စြဲစြဲၿမဲၿမဲနမ္းၾကလို႔
ညဟာ အလန္႔တၾကားကလုန္းခြဲၿပီး အစစ္အမွန္ကုိ သို၀ွက္လုိက္တယ္
မနက္အျဖစ္ အဆင့္ဆင့္ပြင့္လာမယ့္ အက္ရွင္ဟာ
အလွဆံုးအတိႆယ၀ုတ္ၱိပါပဲ
တစ္ခါတေလမွာ လူေတြဟာ ၀င္သက္ထြက္သက္ကို ခဏခၽြတ္ၿပီး
ဟုမ္းေပ့ခ်္ထဲကေရာ “ကၽြန္ေတာ္”ထဲကပါ စြန္႔ထြက္လာတာ
ခပ္ေ၀းေ၀းမွာ ဂ်ဴပီတာၿဂိဳဟ္နဲ႔ မားစ္ၿဂိဳဟ္ၾကား အနီးဆံုး Distance ကုိ ေရာက္ေတာ့
႐ိုမန္းတစ္ဂ်စ္ေဆာကို နဂါးေငြ႕တန္းနဲ႔ ပံုေဖာ္ျပတာ
အေတြးအေခၚနဲ႔ ပံုေဖာ္ျပတာ တန္ခိုးေပါင္း ၂၆၄၁ ခု ျပတာ
သဘာ၀တရားကို ေၾကာက္စရာ ေလာ့ဂ်စ္တစ္ခုလို႔ ျမင္လာရင္လည္း
ႏွလံုးသားဒီမိုကေရစီဆႏ္ၵျပေတာင္းခံသူေတြထဲမွာ ရသဟာ အဘိဓမ္ၼာပဲ
ငါဆာေလာင္ေနတဲ့ မင္းရဲ႕ ကာဗြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုဒ္ကို သစ္ပင္စုိက္ၿပီး
ပန္းသီးအျဖစ္ ျပန္လည္ခူးဆြတ္ပါ့မယ္ Adam's Apple အျဖစ္ကိုပဲ
ကမ္ၻာေျမႀကီးရဲ႕ ဆြဲေဆာင္မႈေၾကာင့္လို႔ ပန္းသီးရဲ႕ ေႂကြက်မႈကို ျမင္ေအာင္ ႐ႈလိုက္ပါ
8 စၾက၀ဠာထဲမွာ ျမင္ေနရတာဟာ လူဟာ ေသးလိစ္ရဲ႕ စဥ္းစားၪဏ္
ေရရဲ႕ ဒြါရကိုးေပါက္နဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ structure
စၾက၀ဠာထဲမွာ ျမင္ေနရတာဟာ လူဟာ ေဟရာကလိုက္တပ္စ္ရဲ႕ စဥ္းစားၪဏ္
မီးရဲ႕ ဒြါရကိုးေပါက္နဲ႔ ဖြဲ႕စည္းထားတဲ့ structure Ä
လူနဲ႔ လူရဲ႕ ျဖစ္မႈမွာ modern စဥ္းစားၪဏ္
သီးသန္႔ exclusive စၾက၀ဠာမွာ ျမင္ေနရတာဟာ လူဟာ
ျဖစ္မႈ Time နဲ႔ ပ်က္မႈ Space ၾကားက အနီးဆံုး distance မွာ
ေသျခင္းရဲ႕ အင္းဆက္ေတြ ေတာင္ပံမခတ္ေသးတဲ့ ကိုင္းဆက္
သူမရဲ႕ ပီေက(PK) Chewing Gum လို႔ ေခၚတဲ့ စိတ္ႏႈတ္ခမ္းက
ပူေဖာင္းေလးကုိ သိစိတ္အလ်ဥ္နည္းနဲ႔ ေဖာက္ျမင္ႏုိင္မႈ
transparency ကို ၀ွက္လိုက္တာ
(ေဖာက္ျမင္ႏုိင္မႈကို ၀ွက္လုိက္တာဟာ blank ကို blank နဲ႔ ဖံုးထားသလိုပဲ
စိတ္ကို စိတ္နဲ႔ ဖံုးထားသလိုပဲ ဘယ္သူမွ မသိႏုိင္ဘူး ျပဳသူနဲ႔ ျဖစ္သူမွ လြဲ၍)
သဒ္ၵါမွာ passive voiceက ခံရသူ object ေနရာ
ဘ၀မွာ passive voice က အေရးေပးခံရသ subject ေနရာ
ဒီတစ္ခါ ၀င္ကစြပ္ျဖစ္လာတဲ့ လက္စြပ္တစ္ကြင္းဟာ
သင့္ေတာ္တဲ့ multiple choice အနက္အဓိပ္ၸာယ္ လက္သူႂကြယ္ေလးပါ
တကယ္ေတာ့ ပိရမစ္ဆိုတာ ဂူသခ်ဳႋင္းပါပဲ
ငါ့ကိုယ္ငါျမႇဳပ္ႏွံဖုိ႔ တည္ေဆာက္ထားခဲ့တာေပါ့
(မူရင္းေရးသူ မင္းခိုက္စုိးစန္၊ သူ၏မွတ္စု၊ စာမ်က္ႏွာ မသိ၊ ပါဒ ၁၄၊ ၁၅ မွ)
ဘ၀မွာ ဘယ္ႏွခါေလာက္ လြဲေခ်ာ္ခြင့္ရမလဲ အက္တမ္ကေလးရဲ႕
စိတ္ရဲ႕ အေပ်ာ့ေပ်ာင္းဆံုးအ႐ိုးဟာ မင္းျဖစ္သြားတယ္
တစ္ခါတေလ ၀မ္းနည္းစရာ ေကာင္းတာက
အႏုပညာဟာ ဘာကိုမွ လံုလံုေလာက္ေလာက္ ကိုယ္စားမျပဳေပးႏုိင္ဘူး
မင္းဟာ ပန္းခ်ီအႏုပညာကို ႏွစ္သက္သူတစ္ေယာက္လား
ပန္းခ်ီကားတစ္ခ်ပ္မွာ ငါ့နာမည္တပ္ပါ
ပံုဆြဲပါ ဘာသာစကားရဲ႕ စလိုဂန္ ေရးပါ
ပထ၀ီေျမႀကီးကို နမ္းပါ အနမ္းထဲမွာ ေအာက္ဆီဂ်င္ထည့္ပါ
အေရာင္ရဲ႕ အေရျပားေတြကို ျဖန္႔ကားပါ
စိတ္ကုိ ပန္းခ်ီကားထဲ သြင္းပါ
မင္းဘာအဓိပ္ၸာယ္ရမလဲဆိုတာ ငါသိခ်င္မိတယ္
All swans are white. ငန္းအားလံုးဟာ ျဖဴတယ္
ဆိုတဲ့ အဆိုပ်က္သြားၿပီ
ငါတုိ႔ black swan တစ္ေကာင္ကုိ အတူတူေတြ႕ထားၾကၿပီမဟုတ္လား
August

ေမာေႏြ




ဂိုေဒါင္ႀကီးနဲ႔ တစ္လံုး ထမ္းရျခင္းေတြ

ကံထမ္းလာတာ မျမင္ရ ဆန္ထမ္းလာတာ ျမင္ရ ေလွာင္ပိတ္မြန္းက်ပ္ဂိုေဒါင္ႀကီးဟာ ကမ္ၻာပဲ သမိုင္းေပးတာ၀န္ေတြ ပခံုးထမ္းသယ္ေနရ ဘ၀ပဲ စားႏုိင္ေအာင္ ထမ္းတယ္ ထမ္းႏုိင္ေအာင္ စားတယ္ သံသရာပဲ
ေနကုန္ေနခန္း ေရကုန္ေရခန္း ဆန္အိတ္ေတြ ထမ္းရင္း သြားတုိက္ေဆးဘူး မိတ္ကပ္ဘူး ေရေမႊးပုလင္းေတြ ထမ္းရင္း
ပဲျပဳတ္ဆီဆမ္း ၀က္သားလံုးေၾကာ္ ကုိရီးယားအကင္ေတြ ထမ္းရင္း ေရွာ့ပင္းစင္တာေတြ
ေရႊဆိုင္ေတြ အေပါင္လက္မွတ္ေတြ ထမ္းရင္း အင္ဂ်လီနာဂ်ဳိလီ ၀တ္မႈန္ေရႊရည္ အိပ္မေပ်ာ္ေသာ ညေတြ ထမ္းရင္း
႐ုပ္ရွင္႐ံုေတြ ပန္းၿခံေတြ တည္းခိုခန္းေတြ ထမ္းရင္း အထူးကုေဆးခန္းေတြ သေႏ္ၶတားေဆးေတြ ကြန္ဒံုးေတြ ထမ္းရင္း
အရက္ဘားေတြ ကံစမ္းမဲေတြ ေဘာလံုးပြဲေတြ ထမ္းရင္း လမ္းေတြ တံတားေတြ အခြန္အခေတြ ထမ္းရင္း
ဖေယာင္းတိုင္ေတြ မီးစက္ေတြ ျခင္ေဆးေခြေတြ ထမ္းရင္း
ဘြဲ႕လက္မွတ္ ရထားလက္မွတ္ ထန္းပင္တက္လက္မွတ္ေတြ ထမ္းရင္း
ျပစ္မႈကင္းရွင္းေၾကာင္း အက်င့္စာရိတ္ၱေကာင္းမြန္ေၾကာင္း ေထာက္ခံစာေတြ ေလဘာစာရြက္ေတြ ထမ္းရင္း
မဂၤလာေဆာင္ဖိတ္စာေတြ ေမြးေန႔ဖိတ္စာေတြ အလွဴခံျဖတ္ပိုင္းေတြ ထမ္းရင္း
ဧည့္စာရင္းေၾကး မီးကင္းေၾကး ဒြန္းစ႑ားေတြ ထမ္းရင္း
တက္က်မ္းေတြဆီ ေၾကာ္ျငာေတြ ယၾတာေတြ ထမ္းရင္း
ႂကြပ္ႂကြပ္အိတ္ေတြ စက္႐ံုမီးခိုးေတြ ငလ်င္ေတြ ထမ္းရင္း
အခ်စ္ေတြ အမုန္းေတြ စစ္ပြဲေတြ ထမ္းရင္း
စိတ္ကူးေတြ ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္ေတြ မႏုိင္၀န္ေတြ ထမ္းရင္း
ေက်ာက္တံုးေရညႇစ္သလုိ ေခၽြးစက္မ်ား ဓားေသြးေက်ာက္ ဓားေသြးခံရသလို
ပခံုးမ်ား အမိႈက္မစြန္႔ရဆုိင္းဘုတ္လို အဆုတ္မ်ား ဂိုေဒါင္မွာ မုန္႔မေ၀ဘူး တာလီေခ်ာင္းေတြ ေ၀တယ္
သေဘၤာထမ္း ေဇာ္ဂ်ီထမ္း ေယာက်္ားထမ္း မီးေလာင္ရာ ေလပင့္သလို ပခံုးေပၚပင့္တင္ေပးသူေတြ ရွိတယ္
ကၽြမ္း႐ိုက္ဘား႐ိုက္ပါးစပ္ေပါက္ေတြ အတြင္းဘက္လွည့္႐ိုက္ ဒီအကြက္ေလးေတာင္ တည့္ေအာင္ မ႐ိုက္ႏုိင္ဘူးလား
ခ်ိတ္ကိုင္ကမာစီဟာ ဘယ္သင္းမွစိတ္တုိင္းမက် ရွမ္းကြက္ခုနစ္လံုးကြက္ အကြက္ေတြ ေဖာ္ရင္း ဆန္ပုိင္ပံု
ႀကီးျမင့္သထက္ ႀကီးျမင့္လာ ေဟ့ ထမ္းၾက ထမ္းၾက ကုိယ္ထမ္းမွ ကုိယ္ရမွာေနာ္ (ဒုက္ၡေတြလား) ညေန
ပိုက္ဆံရွင္းမွ ဒါပဲလားမလုပ္နဲ႔ ဂိုဏ္းမွဴးေအာ္လည္း ေအာ္ခ်င္စရာ အေပၚေရာက္ရင္ ျပန္မဆင္းခ်င္ေတာ့ဘူး
ေ၀့ခ်င္ ၀ိုက္ခ်င္ ေခ်ာင္ခိုခ်င္ၿပီ ပါးစပ္ေပါက္ေတြက အရက္ဆိုင္ဘက္လွည့္ခ်င္ၾကၿပီ
ေနသစ္(ပုတီးကုန္း)