စံမမွီ
တ ဖ်တ္ဖ်တ္ ပြင့္ေနတဲ့ အၿပံဳးမွာ ကင္မရာမီးေတြ လင္းေနသလို
သကာရည္ေလာင္းထားတဲ့ လွ်ာဖ်ားကို ေရာင္ၿပန္ဟပ္
ပူဆာလြန္းေသာ ၀မ္းတစ္မီးေႀကာင့္ အခိုးအေငြ ့က ေစလိုရာ ေစ
ေလာင္ေနတဲ့မီးက ကမၻာ မွတ္လို ့ ကိုယ့္ ကိုကိုယ္ ခ်နင္း
လက္ေလးသစ္အၿပင္ အပိုမပါေသာ ေၿခဖ၀ါး လက္ဖ၀ါးက ေမြးကတည္းက ဗလာ
ထင္ရွားတဲ့အမွတ္အသားတစ္ခုက ယာလည္ပင္း မွဲ ့ရွိ
ၿပတ္ရွေနေသာ လက္ေကာက္၀တ္တစ္စံုႏွင့္
အဲ့ဒီလို အဲ့ဒီလို ကပ္ႏွိပ္ထားတဲ့ အသားကပ္ စတစ္ကာေတြ
အဲ့ဒီလို အဲ့ဒီလို ေရးထိုးဦးမဲ့ မွတ္ပံုအသစ္ေတြ
ၿဖန္ ့ၿဖန္ ့ႀကည္ ့လြန္းတဲ့ ကမာၻက ေဆြးေၿမ ့လြယ္သလို ပုပ္သိုးၿမန္တယ္
ဒီဒလက္မလည္နိုင္သေရြ ့ ဒီအိုင္က ေသေနေတာ့မဲ့ ေရ
ပုတီးတစ္လံုးမခ် ၊ရြတ္ေနတဲ့ ေမတၱာစာမွာ နကန္းတစ္လံုးမွမသိ
သစၥာတရားရဲ ့ၿဖစ္ပ်က္မွန္ကို မရွာနိုင္ပဲ
ငါ….သစၥာစကားေတြထပ္တလဲလဲ သံုးစဲြ
နဲနဲေလးသိတဲ့တရားကလည္း မိႈင္းမိေတာ့အဆိပ္တက္တယ္
ေၿမာပါသြားသူတစ္ေယာက္အတြက္….
ၿဂိဳလ္တိုင္က ဘုရားမွန္သမွ် ေလာဘေတြသြန္းေလာင္း
ေမြးနံေထာင့္ထြက္ေနတဲ ့ မီးခိုးလိပ္ဟာ ေမာဟေတြ ေလာင္လို ့
ကတၱရာလမ္းေၿပာင္ေၿပာင္မွာ ၀ါးတံတားထိုးရင္ထိုးေနမိတာ
ေခ်ေနတဲ့ ယႀတာက မေၿခဖ်က္နိုင္တဲ့ ဆႏၵ
ရလိုမႈေတြတရင္း လိုတာေတြရဖို ့ လိုတရကို ေဆာင္
ဘယ္သူကထမင္းသံုးနပ္ထက္ ပိုစားနိုင္လို ့လဲ
ေၿခဖ၀ါးတစ္စံုအၿပင္ ေၿမတစ္လက္မ ပိုသိမ္းထားနိုင္သလဲ
အစားတစ္လုတ္အတြက္သြားရမဲ့လမ္း …..အမွားမခံနိုင္ဘူးးးးးးး
အမွန္တရားအတြက္ အမွတ္တစ္ရာ မၿပည့္ရင္ေန
ရင္းစားေတြခဏ ခဏ အဆံုးရံူးမခံနိုင္ဘူး။
ေသာင္းက်န္းလြန္းတယ္ ပိုးဟပ္ဟာ အရမ္းပဲ
အေကာင္းပေလာင္ေတြစံုလြန္းတယ္ …အမိႈက္ပဲ
ဒီေနရာဟာ ရုန္းထြက္ရန္ေတာ္လွန္ေနပါတယ္
ၿပင္းအားဒသမ ဘယ္ေရြ ့ဘယ္မွ် ေပ်ာက္ေနတဲ့နံရိုးေနာက္ လိုက္ပါတယ္။
စဲြထားတဲ့ ပညတ္ေနာက္ လိုက္ပါတယ္။
………ေနာက္လိုက္ပါတယ္။
……….ေနာက္လိုက္ပါတယ္။
လိုက္ပါရင္း…..ေနာက္က်ိ
ေက်ာက္ခ်ဥ္…စိမ္ထားေသာ စိတ္အနည္ဟာ ေႀကာက္ခ်င္ေယာင္ ထထ ေယာင္တယ္
အညိဳအမဲခၽြတ္ခ်င္ အေညွာ္အပုပ္ ေရွာင္
၁၀၀% သန့္စင္ၿပီးမွ ဒီေခါင္းနဲ ့ ဒီအၿမီးကို ၿခံဳဖို ့ လိုသလိုမ်ိဳး
စားက်က္ေၿပာင္းရင္း ေၿပာင္းရင္း
ငါ့ လိပ္ၿပာ ငါမသန့္ေတာ့ ခ်ဥ္ပုလင္းထဲပဲ ၿပဳတ္ၿပဳတ္က်တယ္။
ၿမ(၂၄.၁၀.၂၀၁၂)
No comments:
Post a Comment