လူငယ္နဲ႔ ေနရာ ျပႆနာ

   
    တစ္ရက္က သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္။ ေရာက္လာၿပီးေတာ့ သူတုိ႔အေၾကာင္းေတြကုိ ဖြင့္ခ်လုိက္တယ္။ ဒီေတာ့လည္း အသာေလးပဲ ေဘးကေန နားေထာင္သူအျဖစ္ ေနခဲ့လုိက္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူတုိ႔ဟာ ေအာင္ျမင္စျပဳလာၿပီျဖစ္တဲ့ လူမႈေရးအသင္းအဖဲြ႕ေလးတစ္ခုမွာ ထဲထဲဝင္ဝင္ လုပ္ေနတာလည္း ျဖစ္ပါတယ္။  အခုေတာ့ သူ အဲဒီကေန ထြက္ခဲ့လုိက္ၿပီဆုိတဲ့အေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။ မိမိအေနနဲ႔ကေတာ့ အသင္းအတြက္ ႏွေျမာတတျဖစ္ရင္း ပ်က္စီးသြားမွာကုိ စုိးရိမ္မိပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘယ္လုိပဲျဖစ္ျဖစ္ ျပန္သြားဖုိ႔ကုိသာ အခါခါတုိက္ တြန္းမိပါေတာ့တယ္။ အခုဆုိ သူတုိ႔ဦးေဆာင္ၿပီး လုပ္ေနခဲ့တာ ႏွစ္ႏွစ္နီးပါးေလာက္သာရွိေပမယ့္ အသင္းရဲ႕ ေအာင္ျမင္မႈ ဟာ ေတာ္ေတာ္ေလးကုိ လူတုိင္းရဲ႕ ပါးစပ္ဖ်ားအထိေရာက္လာခဲ့ၿပီး တန္ဖုိးရွိတဲ့ ဆရာမ်ားစြာကုိလည္း ေမြးထုတ္ ေပးႏုိင္ခဲ့ၿပီ ျဖစ္ပါတယ္။
    ဒီေနရာမွာ သူျပန္သြားဖုိ႔ မသြားဖုိ႔ကေတာ့ သူ႔ရဲ႕ဆုံးျဖတ္ခ်က္ဆုိေတာ့ လုံးဝျပန္သြားသင့္တယ္ဆုိတဲ့ မွတ္ ခ်က္မ်ဳိးကို  သူ႔ကုိ မေပးခဲ့ပါဘူး။ အေၾကာင္းကေတာ့ ေနရာေၾကာင့္ပါပဲ။ ဒီေတာ့ ဒီေနရာဆုိတာေလးက ေခါင္း ထဲကုိ အတင္းလာေဆာင့္ေနခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနရာဆုိတာေလးကို စဥ္းစားမိရက္သားျဖစ္သြားခဲ့တယ္။ မွန္ပါတယ္။ မိမိတုိ႔ ေရႊျမန္မာေတြဟာ ႏွစ္ေယာက္ရွိရင္ တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ ပူးေပါင္းမႈနည္းပါးၿပီး ႏွစ္ဖဲြ႕ျဖစ္သြားတဲ့အထိ ေနရာေၾကာင့္လား၊ တာဝန္ေၾကာင့္လားမသိ ကဲြသြားတာမ်ားပါတယ္။ စုစည္းမႈ၊ စည္းလုံးမႈေတာ္ေတာ္ေလးကုိ အား နည္းလြန္းပါတယ္။ အခုေတာ့ ဒီေနရာေၾကာင့္ တကယ္လုပ္ေနတဲ့၊ အရည္အခ်င္းလည္းရွိတဲ့ သူေတြထြက္လာတယ္ ဆုိေတာ့ မ်ားစြာပဲ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိပါတယ္။
    မွန္ပါတယ္။ ဒီေနရာအတြက္ေၾကာင့္ပဲ ေသြးေၾကာင္းစီးခဲ့ရတာေတြ၊ အုိးမဲ့အိမ္မဲ့ျဖစ္ခဲ့ရတာေတြ၊ မလုိလား အပ္တဲ့ေနရာေတြဆီကုိ အမ်ဳိးမ်ဳိးေသာ စဲြခ်က္ေတြနဲ႔ ေရာက္ခဲ့ရတာလည္း အမ်ားႀကီးပဲမဟုတ္လား။ အခု ဘယ္လုိ ေနရာအတြက္ေၾကာင့္ ထြက္လာခဲ့ရတာလဲဆုိေတာ့ လုပ္ပုိင္ခြင့္ဆုိတဲ့ ေနရာအတြက္ေၾကာင့္ ျဖစ္ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ ဒါဟာ ေခါင္းေဆာင္လုပ္သူရဲ႕ ညံ့ဖ်င္းမႈ၊ အယုံလြယ္မႈ၊ စာနာေထာက္ထားမႈ၊ အေျမာ္အျမင္နည္းပါးမႈ၊ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ မခုိင္မာမႈ၊ ေသြးထုိးလႈံ႕ေဆာ္မႈကုိ နားေယာင္မႈ၊ ေဘးစကားနဲ႔ ကုန္းတုိက္မႈကို ဆင္ျခင္Óာဏ္ကင္းမဲ့မႈနဲ႔ အယုံလြယ္မႈ ေတြေၾကာင့္ဆုိတဲ့ ေခါင္းေဆာင္ေၾကာင့္ဆုိတာ သိလုိက္ရပါတယ္။
    ေသခ်ာတာကေတာ့ ေခါင္းေဆာင္သူရဲ႕ အရည္အေသြး ညံ့ဖ်င္းရင္ေတာ့ ေသခ်ာတယ္ အဲဒီအဖဲြ႕အစည္းဟာ ဆုတ္ယုတ္မႈေတြနဲ႔ပဲ လုံးပါးပါးရင္း ျပန္လည္ၿပီးေတာ့ အနယ္ထုိင္သြားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီျဖစ္စဥ္မွာေတာ့ ေနရာခ် ထားေရးနဲ႔ ပတ္သက္ပါတယ္။ တကယ္လုပ္ေနသူေတြကို ေဘးထုိးၿပီး ေနာက္မွ ေရာက္လာသူေတြကုိ တကယ္လုပ္ေန သူေတြရဲ႕ အထက္ကေန ထားျခင္းဆုိတဲ့ မတိက်၊ မခုိ္င္လုံတဲ့ အေၾကာင္းျပခ်က္နဲ႔ ေနရာေပးလုိက္ပါတယ္။ ဒီေတာ့ တကယ္လုပ္ေနသူေတြက ဒါကို မေက်နပ္၊ အမ်ဳိးမ်ဳိးေျပာျပ၊ မရဘဲ ေနာက္ဆုံးငါလူႀကီးဆုိသူရဲ႕ မာနေၾကာင့္ ဒီလုိတကယ္ လုပ္တဲ့လူေတြ၊ ေတာ္တဲ့လူေတြဟာ အလွ်ဳိလွ်ဳိထြက္ခြာလာျခင္းလုိ႔ ဆုိရမွာျဖစ္ပါတယ္။
    ေအာက္လက္ငယ္သားဆုိတာ သူသူငါငါ ဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ၊ မဟုတ္သည္ျဖစ္ေစ ေနရာကိုေတာ့ မက္ေမာ ၾကတယ္။ ဒီေတာ့ ဒီေနရာအတြက္ အမ်ဳိးမ်ဳိး ႀကံဆလာတယ္။ ႀကံဆမႈေတြဟာ ေကာင္းမြန္တဲ့ စိတ္ဆႏၵနဲ႔ဆုိရင္ ျပႆနာမျဖစ္ေပမယ့္ မေကာင္းတဲ့ စိတ္ဓာတ္နဲ႔ ကုန္းတုိက္တာေတြ၊ ေသြးထုိးမႈစတာေတြနဲ႔ လူႀကီးနားကုိ မဝင္ ဝင္ေအာင္ ဘာမွဟုတ္တဲ့ ျပစ္ခ်က္ေလးေတြကုိ ေထာက္ျပၿပီး ႐ုိက္သြင္းရင္း လူႀကီးစိတ္က်လာေအာင္ ျမဴဆြယ္မႈေတြနဲ႔ ေနရာယူလာၾကတတ္တယ္။ ဒီေတာ့ ခုနကေျပာသလုိ သိပ္ၿပီး ဆင္ျခင္Óာဏ္မရွိတဲ့ လူႀကီးဆုိသူရဲ႕ ဆုံးျဖတ္ခ်က္ဟာ ဒီေနရာအတြက္ အေရးပါတဲ့ အခန္းက႑ကေန ပါဝင္သြားတာေၾကာင့္ လူေတာ္ေတြဟာ တျဖည္းျဖည္း ေနာက္ဆုပ္ရင္း ေနာက္ဆုံးေတာ့ အဖဲြ႕အစည္းထဲကေန ထြက္ခြာရတဲ့အထိ ျဖစ္သြားရတာပါပဲ။ ဒါဟာ ဒီျဖစ္စဥ္တစ္ခုလုံးကုိ သုံးသပ္ ၾကည့္လုိက္တဲ့ အေၾကာင္းရင္းပါပဲ။
    ဘုရားေခတ္ကလည္း ဒီေနရာအတြက္ မလုပ္သင့္တာေတြ လုပ္ခဲ့တဲ့ ေဒဝဒတ္ႀကီးဆုိတာ ရွိတယ္။ တကယ္ ေတာ့ သူဟာလည္း ဒီလုိ မတရားသျဖင့္၊ အထူးသျဖင့္ကိုယ္နဲ႔ မထိုက္တန္တဲ့ေနရာကုိ ရယူခ်င္ေတာ့ မရ ရေအာင္ ႀကံမယ္ဆုိတဲ့ ညံ့ဖ်င္းတဲ့စိတ္ဓာတ္ေတြနဲ႔ ဘုရားရွင္ကုိ တုိက္ခုိက္တဲ့အထိ လုပ္ရဲသူတစ္ေယာက္ ျဖစ္လာခဲ့ပါတယ္။ တကယ္ေတာ့ သူဟာ ဘုရားနဲ႔ ညီအစ္ကုိဝမ္းကဲြလည္း ေတာ္တယ္။ ေနာက္ၿပီး ေယာက္ဖလည္း ေတာ္တယ္။ ဒီ ေတာ့ ဒီေဆြမ်ဳိးဆုိတဲ့ ဂုဏ္ေလးတစ္ခုတည္းနဲ႔ သူက ေနရာယူခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘုရားရွင္က သူနဲ႔မထိုက္ တန္ေတာ့ မေပးဘူး။ ဒါကုိ သူက မေက်နပ္ဘူး။ ဒီေတာ့ မလုပ္သင့္တာေတြ လုပ္မိသြားေတာ့တာပါပဲ။
    ဘုရားရွင္ကေတာ့ သူ႔ကုိ ရန္လုပ္မွာ မစုိးရိမ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ သာသနာေတာ္အတြက္ေတာ့ ထုိက္တန္သူကုိ သာ ေရြးျခယ္ၿပီး ေနရာေပးခဲ့တယ္။ ဒါေၾကာင့္ အရွင္သာရိပုတၱရာကိုယ္ေတာ္ျမတ္ႀကီးကုိ လက်္ာေတာ္ရံမွာ ထားၿပီး၊ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ကုိယ္ေတာ္ျမတ္ကုိေတာ့ လက္ဝဲေတာ္ရံမွာထားကာ၊ ေခတ္စကားနဲ႔ေျပာရရင္ေတာ့ ဒုတိယသမၼတ ႏွစ္ဦးအျဖစ္ သင့္ေတာ္သလုိ ေရြးထားလုိက္တယ္။ ေရြးထားသလုိ စီမံခန္႔ခဲြမႈေတြ ေပးခဲ့တယ္။ 
    ဒါေၾကာင့္ အရွင္သာရိပုတၱရာနဲ႔ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္တုိ႔ဟာ မိမိနဲ႔ထုိက္တန္တဲ့ ေနရာမွာ တာဝန္ေပးအပ္ ခံခဲ့ရတဲ့အတြက္ တာဝန္ကုိ ေက်ပြန္ေအာင္ ထမ္းေဆာင္တယ္။ ဒီေတာ့ ဘုရားရွင္ၿပီးေတာ့ သူတုိ႔ရဲ႕ စြမ္းေဆာင္မႈ ေတြဟာလည္း ေအာင္ျမင္တဲ့ လုပ္ေဆာင္မႈေတြ ျဖစ္လာတယ္။ ပုိမုိၿပီးေတာ့ ေတာက္ပလာခဲ့တယ္။ ဒါကုိ အရွင္ ေဒဝဒတ္အေနနဲ႔ လုံးဝ မေက်နပ္ဘူး။ တကယ္ဆုိရင္ သူလည္း အရည္အခ်င္းရွိတယ္လုိ႔ သူ႔ကုိယ္သူထင္ထားတယ္။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ဘုရားရွင္နဲ႔ကလည္း ေဆြမ်ဳိးေတာ္စပ္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔ကုိသာ ေျမႇာက္စားၿပီး ေနရာေပးရမွာ ဘာမွေဆြမ်ဳိးမေတာ္စပ္တဲ့ အရွင္သာရိပုတၱရာနဲ႔ အရွင္မဟာေမာဂၢလာန္ကုိ ေနရာေပးတာကုိ လုံးဝမေက်နပ္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ဆုံးေတာ့ သံဃာသင္းခဲြၿပီး ဘုရားတစ္ဆူျဖစ္ေအာင္ လုပ္မယ္ဆုိတဲ့ သေဘာနဲ႔ စည္းလုံးမႈကုိ ပ်က္စီးေအာင္ ႀကံစည္ေတာ့တယ္။
    ဒီေတာ့ သူနဲ႔ အက်င့္စ႐ုိက္သူတဲ့လူေတြကုိ လုိက္ခဲ့ဖုိ႔ေခၚတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဝဇၨီတုိင္းသားရဟန္းငါးရာဟာ အရွင္ေဒဝဒတ္ေနာက္ကုိ လုိက္သြားခဲ့တယ္။ ဒီေတာ့ သူ႔အေနနဲ႔ ဘုရားရွင္နဲ႔ စင္ၿပိဳင္ဂုိဏ္းအျဖစ္ ေထာင္ၿပီး ဘုရားအျဖစ္ အသက္သြင္းတာေၾကာင့္ ဘုရားရွင္ထက္ ပုိမုိၿပီးေတာ့ ခ်ဳိးၿခံေခြၽတာမႈေတြ၊ တင္းတိမ္ေရာင့္ရဲမႈေတြကုိ နာမည္ႀကီးေအာင္၊ လူအထင္ႀကီးေအာင္ မဟုတ္မဟတ္ေတြထုတ္ျပၿပီး လုပ္ဇာတ္ခင္းလုိက္ေတာ့တယ္။ ဆုိပါေတာ့ ဒီလုိ မေကာင္းႀကံမႈေတြနဲ႔ သူဟာလည္း စင္ၿပိဳင္ဂုိဏ္းတစ္ခုကုိ ေထာင္ၿပီး စည္းလုံးေနတဲ့ အသင္းတစ္ခုအျဖစ္ကေန သံဃာသင္းခဲြလုိက္တယ္။ ဒီကံေၾကာင့္ပဲ သူဟာ မဟာဝစီငရဲကုိ ေရာက္ရွိသြားခဲ့ရပါတယ္။
    တစ္ခုရွိတာက သူဟာ ေနာက္ဆုံးအခ်ိန္မွာေတာ့ ေနာင္တရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ ေနာင္တဟာ ဘာမွ လုပ္လုိ႔မရေတာ့တဲ့ ေနာင္မွသာ တ ရေတာ့မယ့္ ေနာင္တျဖစ္ခဲ့သြားခဲ့တယ္။ ဒီလုိ အသိေလး၊ ေနာင္တေလး ရေတာ့ သူက ဘုရားကုိ ျပန္လည္ေတာင္းပန္ခ်င္တယ္။ ဒါေပမယ့္ လုပ္ထားတဲ့ အကုသုိလ္ကံက အရမ္းႀကီးကုိ ႀကီးက်ယ္ေနေတာ့ ဘုရားဖူးခြင့္၊ ေတြ႕ခြင့္မရေလာက္ေအာင္ ျဖစ္သြားခဲ့ရတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူႀကဳိးစားၿပီး လာျဖစ္ေအာင္ လာခဲ့တယ္။ သုိ႔ေသာ္လည္း မေရာက္ခင္ေလးမွာဘဲ အဝီစိငရဲမွာ က်ေရာက္ေစမယ့္ ေျမၿမိဳမႈႀကီးနဲ႔ ပက္ပင္း တုိးသြား ရွာရတယ္။        
    သုိ႔ေသာ္လည္း သူ႔ကုိ ႀကံဖန္ၿပီးေတာ့ ခ်ီးမြမ္းခ်င္ပါတယ္။ ဘာျဖစ္လုိ႔လည္းဆုိေတာ့ သူဟာ ေနာင္တ၊ အသိရတာေၾကာင့္ ျပန္လည္ေတာင္းပန္ဖုိ႔ ႀကိဳးစားခဲ့တာကုိပါ။ ဒါဟာလည္း ေကာင္းျမတ္တဲ့ ဆႏၵပါပဲ။ အခါေႏွာင္း ေပမယ့္ ဒါေလးကိုေတာ့ ခ်ီးမြမ္းစကား ဆုိခ်င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘာမဟုတ္တဲ့ ဒီေနရာေလးေတြအတြက္ အသင္း ပ်က္စီးသြားရင္ျဖင့္ဆုိတဲ့ အေတြးေတြနဲ႔ စိတ္ေတြေလးေနမိတာေၾကာင့္ တစ္ေယာက္ကုိတစ္ေယာက္ ခ်စ္ခ်စ္ခင္ခင္နဲ႔ ျပန္လည္ၿပီးေတာ့ ရင္ၾကားေစ့ေရးအတြက္ ေတာင္းပန္သင့္သူက ေတာင္းပန္၊ နားလည္သူက နားလည္ၿပီးေတာ့ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဖက္ အဆင္ေျပေစမယ့္ ခြင့္လႊတ္မႈ လမ္းေၾကာင္းေပၚကုိ သြားေစခ်င္တာကေတာ့ မိမိရဲ႕ ရင္ထဲက လာတဲ့ စစ္မွန္တဲ့ ဆႏၵပါပဲ။
    တကယ္ေတာ့ ဒီအဖဲြ႕တင္ မဟုတ္ပါဘူး။ အျခားေသာ အသင္းအဖဲြ႕ေတြမွာလည္း ဒါမ်ဳိးေလးေတြ ေတြ႕ခဲ့ ရတယ္။ ေတြ႕ေနရတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ မေႏွာင္းခင္ေလးမွာ ဒီအသိေလးေတြ ရၿပီး လက္တဲြညီညီ ပူးေပါင္းေဆာင္ ရြက္ေစခ်င္ပါတယ္။ လူငယ္ပီပီ မာန္ေလးေတြ ရွိတတ္ေပမယ့္၊ ဒါဟာလည္း အသိÓာဏ္မရင့္က်က္မႈေၾကာင့္ ျဖစ္တတ္ တဲ့ သဘာဝပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ အသိÓာဏ္ေလးေတြ ဆပြားေတြးရင့္ ရင့္က်က္သူေတြျဖစ္ေအာင္၊ ခြင့္လႊတ္ႏုိင္ေအာင္၊ နားလည္ႏုိင္ေအာင္ ႀကိဳးစားရင္း အေျဖရွာဖုိ႔ တုိက္တြန္းလုိပါတယ္။ တကယ္ေတာ့လည္း ေနရာဆုိတာ လုပ္ေနသူ အတြက္ အလုိလုိေနရင္း မေပးအပ္ဘဲ လူေတြက သတ္မွတ္လာမွသာ ေနရာဆုိတာ ေကာင္းမြန္တဲ့နာမည္ျဖစ္ပါတယ္။ ဥပမာ-ရွင္ဘုရင္၊ သမၼတ၊ ဝန္ႀကီးခ်ဳပ္စတဲ့ ေနရာမ်ဳိးႀကီးယူထားေပမယ့္ တကယ္လူသားေကာင္းက်ဳိးအတြက္ ဘာမွ မလုပ္ရင္ေတာ့ နာမည္ႀကီးဟာ ဘာမွအသုံးမက်ဘဲ ေသေနၿပီး လူရာမဝင္ဘူးဆုိတာပါပဲ။ ဒါေၾကာင့္ လူငယ္ေတြ အလုပ္ လုပ္တာဟာ ေနရာေၾကာင့္ မဟုတ္ဘူးဆုိေပမယ့္ မာနေၾကာင့္ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ ဒီေနရာေလးေတြကုိ အသာေလး ေဘးဖယ္ၿပီးေတာ့ ငါလုပ္ရမယ့္တာန္ပဲဆုိတာ စဥ္းစားရင္း ေနရာျပႆနာေလးကုိ ေျပလည္ေအာင္ ေျဖရွင္းရင္း ေအာင္ျမင္တဲ့ အသင္းအဖဲြ႕ျဖစ္ေအာင္ ပူေပါင္းေဆာင္ရြက္ႏုိင္ပါေၾကာင္း တုိက္တြန္းခ်င္ပါေတာ့တယ္။
    ''ျမင့္ျမတ္သူရဲ႕ လုပ္ငန္းဆုိတာ ေနရာကုိ ကုိယ္စား မျပဳပါဘူး''
ေမာင္မင္းစုိး